Alle inzendingen van paco

Philips gaat zesduizend personeelsleden ontslaan. Kredietcrisis hè. Mooi woord. Kredietcrisis. Zwaar weer. Ook een mooi woord. Woorden die prachtig dekking geven aan mega ontslaggolven die zonder slag of stoot door iedereen geaccepteerd worden. Zesduizend mensen op straat! En dat terwijl Philips ruim in zijn jasje zit: 3.6 miljard aan liquiditeiten…

Twee berichten in de krant trekken mijn aandacht: Buschauffeurs Almere zijn bedreigingen beu. De driehonderd buschauffeurs van busmaatschappij Connexxion zijn het aanhoudende geweld van passagiers in Almere spuugzat. Zij eisen dat het busbedrijf meer doet om ze te beschermen. De politiek moet ook ingrijpen, vinden ze. Voor de chauffeurs was de maat…

Topman NS levert loon in, lees ik ergens. De nieuwe NS-baas Bert Meerstadt, ziet af van tachtigduizend duizend euro loonsverhoging. Tachtigduizend! Grote ontroering overvalt mij. Kun je nagaan hoe mij dit raakt. Totdat ik verder lees. De heer Bert Meerstadt verdient op dit moment een jaarsalaris van zeshonderdvijfduizend euro. Het huilen vergaat…

Een glas afdrogend zie ik een man naar de bar toelopen. Hij komt hier wel vaker. Type Albert Verlinde. Maar dan hetero en dat is nog erger. ‘Shit, een kind,’ zucht hij en wijst op een fles wodka achter mij. ‘Een kind? Sorry, ik ken dat merk niet. Ik heb alleen Hooghoudt.’ ‘Nee man, dat bedoel ik niet. Ik bedoel, shit mijn vriendin heeft een kinderwens…

Hij is er! Het apparaat dat een hoge zoemtoon, speciaal afgestemd op hangjongeren, produceert. Deze zogeheten “Mosquito” brengt een hoog irritant geluid voort dat alleen door jongeren onder de 25 gehoord kan worden. Moet je zoiets serieus nemen? Ik denk het wel. Wij zijn er krankzinnig genoeg voor. George Orwell zal zich in zijn graf omdraaien omdat…

Buurjongen Monc komt naar buiten en baant zich een weg door de vuilniszakken in zijn tuin. Rustig wandelt hij het hek uit. Ik wijs op de vuilniszakken: ‘heb je ze gedresseerd, Monc?’ ‘Huh?’ ‘Die vuilniszakken. Denk je dat ze uit zichzelf naar de kant van de weg trippelen? Kun je mij die truc ook leren?’ ‘Huh?’ Dan loopt hij door. Handen in zijn…

Wat is dat toch merkwaardig in dit land. Al die inteeltprogramma’s met bekende Nederlanders. Zaterdagavond was het weer raak; kinderen dansen op het ijs. En niet zomaar wat kinderen, nee, kinderen van bekende Nederlanders. Dat maakt toch een verschil. Oké, ze hadden aan dat gekrabbel op het ijs nog een themaatje vastgeplakt, donateurs werven voor…

Woensdag minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen gezien bij Pauw&Witteman. Verhagen is van het CDA. Dat kun je zien aan zijn duimen. Nooit opgevallen? CDA’ers hebben van die buitenproportioneel grote duimen. Lubbers heeft dat ook. Zijn duimen zijn langer dan zijn wijsvingers. Of de Hoop Scheffer. Die moet zijn duimen voortdurend ondersteunen…

Nederlander van het jaar, Wouter Bos. Terechte keuze? Op basis van zijn doordachte optreden bij de aankoop van twee failliete banken misschien? Ik twijfel. De keuze had beter kunnen vallen op een willekeurige medewerker van de voederbank. Of iemand uit de zorg. Want het gaat hier toch om Nederlander van het jaar? Niet om Nederlander van het ‘incident…

Op de radio de aankondiging van een nummer van Jan Smit. Snel knal ik hem op een andere zender met mijn afstandsbediening. Die heb ik altijd bij de hand, met name voor dit soort gevallen want je kunt niet voorzichtig genoeg zijn als je last van smitvrees hebt, zoals ik. De andere zender brengt nieuws. De eerste ingrijpende actie van Obama: het…

Merkwaardig, die euforie rond Barrack Obama. 's Werelds mediacircus sloeg alle extra tenten die ze konden vinden in Amerika op. De wereld juichte en doet dat nog steeds. Huilende mensen in de straten. Feestvierders waar je ook keek. Vanwege een man die president van Amerika werd. Wat mankeert mij in hemelsnaam. Wat mis ik wat anderen dan wèl zien…

De RABO-bank is met een topidee gekomen. Een verplichte verzekering voor de daling van een huis. Daar ben je als trotse bezitter van een hypotheek erg blij mee. Dat je mag opdraaien voor het gegok en mismanagement van de heren bankcriminelen. Geweldig toch dat zo’n Rabobank elk risico voor zichzelf uitsluit en tegelijkertijd de zakken vult met de,…

Achter mijn bureau zittend sla ik de krant open. Had ik beter niet kunnen doen zo vroeg in de ochtend: “verplicht fitness voor werknemer”. Verzekeraar Ohra wil dat fitness voor werknemers verplicht wordt gesteld. Ik dacht al: wanneer komt het? Eerst rookverboden. Dan snackverboden en nu dan verplicht fitnessen. Hoe gaan ze dat controleren. Fitnesspolitie…

Nader beschouwd heeft het woord 'oeps' geen enkele betekenis. Tenzij je de uitleg van de Dikke van Dale hierover moet geloven: ‘een uitroep van lichte schrik’ Te pas en te onpas hoor je dat woord. Vooral bij de dertigers en veertigers, kortweg, de Mabelgeneratie, is het razend populair. Deze mabelgeneratie, cynisch tot op het bot en totaal niet…

Puffend ga ik op het terras zitten. Mijn vriendin is in de straat verderop aan het shoppen, zoals zij het noemt. Shoppen! Niet winkelen! Net zoals er ook geen uitverkoop meer is maar sale. Zal wel komen omdat dat minder armoedig klinkt, denk ik. Dan pak ik de menukaart van het tafeltje. Aandachtig bekijk ik de kaart: “Probeer nu ook ons wildmenu” met…

Op de terugweg van een klus samen met compagnon, de vrijeradicaal Ab, stel ik voor even te gaan lunchen. ‘Zie jij hier ergens een kapper?’ vraagt Ab om zich heen kijkend. Ik kijk hem vragend aan. ‘Moet spul halen om mijn haar te bleken,’ legt hij uit. ‘Tuurlijk , Ab. ‘Ik zag op die hoek daar een tapijtreiniger. Die verkopen dat spul ook. Speciaal…

Heer dokter wenkt mij naar binnen en ik kijk op de klok. Een uur te laat! ‘Lag je te pitten,’ vraag ik. ‘U bedoelt?‘ Hautain! Arrogant! ‘Ik bedoel; roes uitgeslapen? Want aan jouw rode gezwollen oogjes te zien is jouw happy hour vanmorgen vroeg al begonnen. Zonder hierop te reageren, gaat hij achter zijn bureau zitten. Geen humor. Dat is duidelijk…

Wat is de wereld toch klein. Kom ik mijn achterbuurvrouw Carmen tegen met een rookworst in haar hand. Wij staan in de HEMA waar ik van de bedrijfslijder een vergulde rookworst in ontvangst mocht nemen vanwege verregaande promotie van het bedrijf mijnerzijds (zo stond het in de bijbehorende oorkonde). Carmen feliciteert me met mijn prijs terwijl ze…

De gevel is van hout. Zwart geschilderd, witte letters: ”TELEFONIE & TECHNIEK” Achter de toonbank een man van een jaar of zestig. Krijtstreep pak. Gel in z’n haar. Dan ben je zestig en smeer je gel in je haar. ’Ja?,’ vraagt hij. ‘Zou kunnen,’ antwoord ik.’ Maar voor hetzelfde geld is het nee.’ Stilte. Dan: ’kan ik u helpen?’ Geïrriteerd. ‘Zeker…

Tja, ik weet het niet. Ik ben er niet van overtuigd dat de Russen zomaar even konden winnen van het Nederlands Elftal. Daar moet meer achter zitten. Erg lang hoef ik niet na te denken. Drugs! Drogeren. Kortom; doping! Pepmiddelen om je uithoudingsvermogen op te krikken. Soigneren, noemen ze dat in de wielerwereld. En waarom niet. In bijna elke tak…

De Van der Vaartjes gaan op liefdesvakantie, lees ik in de krant.. Liefdesvakantie! ‘Wat zou het verschil zijn met gewone vakantie,' vraag ik aan mijn huisgoeroe, de vrijeradicaal Ab, die naast mij op het terras in een Donald Duck verdiept is. ‘Simpel,' zegt Ab. Die voetballers mogen het hele seizoen alleen maar voetballen. Neuken doen ze alleen…

Het moet gezegd: Center Parcs is een kostelijk oord om door te brengen. Alles daar is groot en duur. Vooral duur! Woekerprijzen van 18 Euro voor een uurtje tennissen, 23 Euro voor een partijtje bowlen en 35 Euro voor 6 bakken koffie met een puntje vlaai worden glimlachend door de cliënten opgehoest. Maakt niet uit, ergens hier in de buurt staat er…

De spelers van het Nederlandse elftal zijn weer in het nieuw gestoken. Zij kregen allen een stijlvol EK-pak aangemeten. Aangemeten! Geen gevalletje Zeeman dus. Of C&A. De heren konden het wel waarderen, las ik ergens. Dan praat je dus over krijgen, met de nadruk op krijgen, van een splinternieuw kostuum en vrijetijdspak voor een prijs waarvoor de…

Het moest er toch eens van komen. Ik zit bij de kapper. Traumatisch! Ik hou niet van kappers en dat komt omdat ik niet van weermannen houdt. Kappers zijn net weermannen. De godganse dag over het weer leuteren en als ze alle depressies, hoge, lage en middelmatige drukgebieden hebben doorgenomen beginnen ze uit stand over voetbal te zeiken. Mag ik dan…

Greet werkt al jaren in het café en ik bestel twee koffie bij haar. ‘Jij komt toch altijd met Nel koffiedrinken hier,’ vraagt ze met opgetrokken wenkbrauwen.. ‘Ja, klopt. Op de even dagen. Op de oneven dagen met Del hier..’ ‘Del?’ ‘Ja Del. Zo heet deze mevrouw die hier naast mij zit.’ ‘Neem mij effe in de zeik! Denk je dat ik getikt ben of zo?’…

Ze ligt in een bed naast mij. Een jaar of twintig. Iets ouder misschien. Op haar rug ligt zij met nietsziende blik omhoog te staren. Beiden zijn wij een uurtje geleden aangekomen in dit ziekenhuis. Voor mij een makkie. Even een slecht afgewerkt litteken herstellen. Of kosmisch wegcamoufleren, zoals de arts het zo geestig omschreef. ‘Mag ik vragen…

Honderden, nee, duizenden kilometers kabels onder de grond waar God weet hoeveel soorten stroom doorheen giert. Van groene, verse tot oudbakken stroom. Hoeveel hoogspanningskabels er her en der verspreid staan, wil ik niet eens meer weten. Zendmasten voor de mobiele telefonie zijn niet meer aan te slepen. Ontelbare bovenleidingen voor treinen…

Onze plaatselijke bibliotheek blijft zich verfrissend en met veel elan vernieuwen. Het laatste resultaat van deze opgewekte vernieuwingsdrift mocht ik vorige week ervaren. Met mijn vijf vers geleende boeken wandelde ik naar de balie met de bedoeling de boeken te laten afstempelen. Fout!: ’Dat doen wij niet meer, meneer! Wij hanteren nu een zelfbedieningssysteem…

Het vervelende van parkeergarages, met name die van overdekte winkelcentra, is, dat zij altijd mudvol zijn. Dat dwingt mij naar de bovenste verdieping te rijden. Als ik mijn auto afsluit en naar de uitgang loop zie ik dat deze parkeerverdieping op het dak is. Alles is open maar wel afgesloten met een anderhalf meter hoog hek van gaas. De harde wind…

Relaxed stap ik de bibliotheek binnen. Niet dat ik er wat te zoeken heb want de meeste boeken heb ik al gelezen maar het gaat om de sfeer. Op praten in de bibliotheek staat de doodstraf. Op fluisteren alleen 20 jaar eenzame opsluiting. Ik heb wel iets met dat soort ondernemingen met een hoog tiranniek gehalte, waar je de planten kunt horen groeien…