Alle inzendingen over natuur

Verstoken van het licht van de zon, van de zuurstof van de groene planten leven de aardglobbers op een diepte van drie duizend meter. Bij een temperatuur van 48 graden Celsius is er nog water aanwezig dat 3000 tot 12.000 jaren oud is en een geringe hoeveelheid zuurstof bevat. Onze lichamen worden ge...

Ik hoor je stem in de brullende wind. Gegeseld door het striemende voortjagende zand, dat mijn ogen doet sluiten en mijn mutsloze oren pijnigt. Het eens zo lieflijke strand kent geen erbarmen met slecht geklede wandelaars. Schuimvlokken los geblazen van de voortrollende golven in de branding. Ik hoo...

De hele natuur bestaat uit golfbewegingen, ons hele leven is er mee doortrokken, qua fysieke en mentale gesteldheid, ook de economie moet ze doorstaan, altijd zoekend naar een evenwicht, dat door ons mensen steeds verstoord wordt, kijk naar de prachtig blauwe zee, iedere golf is anders, maa...

Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren. Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote lie...

Een stille, mistige dag. Er is nauwelijks wind. Vaag klinkt in de verte het geluid van een motorzaag. Wie op tijd zaagt zit niet in de kou. De hond heeft, net als ik, geen haast. We kijken naar de silhouetten van kale bomen die zwart afsteken tegen de grijze mist. De weidsheid van het landschap acht...

Oudejaarsavond werd heel gezellig gevierd in het Essendal. Warme wijn en verrukkelijk baksel uit eigen oven zorgden ervoor dat niemand liever ergens anders zat dan in zijn eigen huiskamer. Bewegelijke tongen lieten heel wat horen over plannen voor het komende jaar. Maar kort na Nieuwjaar gebeurde e...

Tussen hoge bergen lag een mooi, diep dal. Bevond het zich ergens in het Spaanse hooggebergte, in de Kaukasus of in de Himalaya? Dat is niet bekend. Wel staat het vast dat de bewoners van dat dal allemaal boer waren. Vol werklust en tevredenheid verbouwden die mensen hun koren en andere gewassen. ...

Bij elfenbankjes denk ik altijd aan gaasgevleugelden, jonge deernen die lichtjes sprenkelen en de zonnewende uitgelicht naar hun hand zetten. Maar ze splijten als zwammen, zadelend halen ze bomen neer, zijn de bijl aan de wortels, want daar groeien ze, de uitvreters.

Wouter genoot van de hevige regenbui, maar na een korte opklaring kwam uit het zuidwesten een machtige wolk aandrijven. Het leek wel een grote bloemkool met die uitstulpingen aan de bovenkant. De wolk dreef vrij snel naar het noordoosten en hij bleef hem volgen'. ''...

Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en ve...

Lezers maken de schrijver, kijkers de acteur, gifvatdumpers het misvormde kind. Telkens weer vertelt Moeder Natuur haar verhaal. Meneer, God is in Nederland succesvol homo, in de Hoorn van Afrika lokaal krijgsheer. Zeg het hardop en je hoort chemokuren of pepermunten psalmen. Nieuwe collectanten....

‘’Zeg Wouter, hoe komt het toch, dat we geen echt zomerweer hebben? Ik kan mij vroegere zomers herinneren, dat het wel drie weken achtereen lekker zonnig en warm weer was, zonder een spatje regen. Deze zomer is heel slecht, alleen in april was het mooi weer.’’ ‘’Dat klopt Mien. Het mooi...

''Alweer een zware regenbui met onweer, vannacht ook al, hoe komt dat toch, ouwe?'' ''Darling, dat hebben we te danken aan de hogere temperatuur van het zeewater en als de bovenlucht ook warm is dan is er niets aan de hand, maar wanneer die erg koud is, zoals nu, dan ontstaan bij de geringste...

Nu er toch nog enkele zonnige dagen waren deze irritante natte zomer, heb ik gelijk een ijzeren emmer gepakt om de bramen te plukken, die op sterven na dood aan hun akelige priksteeltjes hingen. Bramen plukken is ieder jaar weer een soort meditatie voor mij, ik word er stil van en mijn toch al gedac...

In Cassis zit maar een miniem procent zwarte bessen uit Zeeland, het merendeel is bubbels en suiker, zelfs de kleur is chemisch gemanipuleerd. Suiker is het witte gif, erger nog dan cocaïne, wat de meeste mensen afstompt. Suiker maakt agressief en tast de natuurlijke energiebronnen aan, het is zwaa...

Vanaf 1977 woon ik in Lelystad en geniet elke dag van de zuivere lucht, de bomen, het vele groen en de plassen en grachten. Wegens mijn hoge leeftijd ben ik niet zo mobiel meer, maar als het even kan ga ik met mijn dochter mee naar het natuurpark. Daar zijn is echt genieten, wat een schoonheid van ...

Wouter en Mien zitten in de tuin te genieten van het mooie weer. ''Het is me wel een lente hé, alle dagen volop zon, uitzonderlijk vind ik dat, darling. Ondanks de droogte zijn alle planten en bomen weer mooi groen geworden.'' ''Zeg ouwe, je zit daar nou wel, maar mij laat je buffelen en wa...

Vele uren vloog het zuchtje door de wolken. Om zich heen hoorde hij het gekrijs van grote, sterke vogels. Het werd avond, donkere nacht. Eindelijk ging het zuchtje naar beneden en lag op de grond. Hij voelde wel dat hij op zacht zand lag. Het was dus geen sneeuw, waarin hij terechtgekomen was. Het z...

Het was middenin de winter. Alle bomen en struiken waren kaal. Ook in de tuin van de oude man en de oude vrouw zag je geen blaadjes. Bloemen waren er natuurlijk niet. Of misschien toch een paar? Ja! Vlakbij het grote raam stond een kring van jonge sparren. Daartussen bloeiden -groot wonder!- mooie ...

Toen ik een jaar of veertig was kreeg ik belangstelling het weer en de wolken te gaan bestuderen. Bij de boekhandel ‘’De Slegte’’ in Zwolle kocht ik een tweedehands weerboek met foto’s van de wolken. Verder bouwde ik een weerhut en plaatste daarin twee thermometers en een hygrometer. Thu...

Volgens de jongste inzichten van de astrologie ben ik een Tweeling. Volgens de oudste inzichten van de optometrie ben ik compleet varifocus. Volgens mijn psychiater kan ik echter gewoon blijven schrijven met twee scharen.

In het park staat fragiel een boompje, haar wortels zuigen elk jaar de lente uit de bodem. Je hoort haar bijna zuchten, ze verlangt naar die eerste lauwe voorjaarsdroppels. Ontknop mij naar de bloesems, laat mij tot leven komen. In de week dat dat gebeurt, rijd ik op m'n fiets speciaal voor dat ...

Als ik van Amsterdam naar Lelystad rijd, mag ik graag de weg langs het Markermeer nemen. Rust, ruimte, water en wolken. Na die overvolle snelwegen is dat een ware verademing. Wat heerlijk, dat zo'n plek in ons overvolle landje nog bestaat. Bij zo'n tochtje over de dijk stuit ik regelmatig op gro...

Deinen, dansen, zweven op fantastische muziek. Ik luister naar het leven diep van binnen. Dicht bij de kern, ver weg van donkere ellende. Die mijd ik als de pest. Veel liever plaag en koester ik de liefde. De hunkering naar liefde laat suikerlaagjes smelten, doopt harten diep in hete honing. Slecht ...

Met blijdschap geven wij kennis. Een kind van 12 dat een kind krijgt. Als u daarbij uw hoofd schudt, heeft Moeder Natuur u zojuist haar derrière laten zien. Het blijkt dat zij dat 5x keer per jaar in Nederland doet. Moeder Natuur. Zij is óf blind óf geen goede moeder óf zij bestaat all...

Volgens de Gouveneur van Tokio, is de ramp een straf van God, wegens hebzucht van de Japanners; Dan hebben wij hier nog wel wat te goed!

De nietigheid van een zandkorrel in de gierende stormwind. Wie kan mij vasthouden in de naaktheid van het onbeschermde leven? Wat is mijn noodlot in de grijze zeemist op deze verlaten zandplaat? Het water dat mijn corpus omgeeft en mijn lichtheid verzwaart. Het leven van een korrel wordt beheerst do...

Zwarte vleugels van overal overvallen mijn huis, in deze tijd van het jaar vliegen ze getwee met hun grappige grijze kopjes. Kauwen herkauwen hun afkomst, ze kunnen niet anders, vliegen in vlucht door de lucht over mijn dak en schijten alles onder als ze in de bomen van het park zijn beland. Nog ...

Wie bang is voor een burka, moet leren om door de dijken heen te kijken.

Ik moest maar weer eens aan de slag in onze volkstuin, dat zou mijn zinnen verzetten, mij gezond doen afleiden van mijn ook nare, tragische liefdesperikelen, mijn geestesdepressie opkrikken, mijn wachttijd zinvol doden, mijn vitaliteit goed doen en me in conditie houden voor de hoopvolle toekomst. Z...