Alle inzendingen over emoties

Ze stonden samen op het bruggetje, de jongen en het meisje, en als je ze zou zien staan dan zou je denken dat je in een sprookje was beland. De zon scheen nog zwak. Het water kabbelde rustig onder hen door, maar hun was het alsof met wilde golven tegen de oever en tegen de brug aan werd geslagen. Ook de wind die zachtjes blies, stormde om hun heen…

Jouw nummer uit mijn telefoon gewist, ik heb mij vergist. Gisteren dacht ik nog anders over jou, maar helaas, is het waar, je bent een junk. Vorig jaar om deze tijd was ik bereid om je te helpen, wist ik niet dat je me zo bedonderen zou. Maar nu, nu ik weet dat ik mij vergist heb, wil ik dat niet meer. Ik ga er namelijk zelf aan onderdoor, samen…

Langzaam loop ik langs het water, het water dat mij roept. Ik loop de steiger op en aan het eind blijf ik staan. Ik moet. Ik kan niet verder. Zo sta ik daar een tijdje, ik kan niet verder. Mijn ogen dwalen af van de einder tot aan mijn spiegelbeeld, ik buk mij om mezelf beter te kunnen bekijken in deze natuurlijke weerkaatsing. Kan ik mijzelf spiegelen…

“Weet je wat jij moet doen?” vroeg hij, me aankijkend met een lichte glimlach om zijn lippen dansend. ”M’n bed inkruipen en pas weer wakker worden als het zomer is?” vroeg ik zielig met een dun stemmetje. Hij schudde zijn hoofd, de glimlach werd iets breder. “Dat is niet wat ik bedoelde.” Het lukte me een paar tranen op te vangen met mijn tong…

De enkele dagen overvloedige regen die we hebben gehad, veroorzaakten op diverse plaatsen in het land – en ook erbuiten –schrijnende menselijke ellende. Afgezien van de grote schade aan huis en huisraad betreurden we ook het verlies van mensenlevens. Kleine oorzaken wellicht maar met nefaste gevolgen. En maar klagen bij de lokale overheid die op haar…

Het lijkt alsof niks me meer interesseert. Het leven gaat door, kabbelt zachtjes verder. Rimpeltjes die insluiten wat ik denk, wat ik voel, om er maar geen aandacht aan te hoeven besteden en er voor te zorgen dat het vooral niks verandert. En het verandert ook niks. Behalve dat ik met dagen zit zonder hoop, zonder blijdschap, zelfs zonder angst…

Drugs. Ik heb er heel veel over gelezen. Boeken, tijdschriften, artikelen en op interent. Ik dacht er heel veel over te weten. Ik wist ook wel veel, maar dan van de theorie. Drugs werd een bepaalde obsessie voor me. Ik moest en zou precies de uitwerkingen weten. Wat het met je deed. Welke reacties er kwamen, hoeveel enz. Ik slurpte elke mogelijke…

Je zorgt elke keer weer dat ik me rot voel! Dat ik woedend ben of depressief, dat ik je wel kan slaan. En elke keer, elke keer weer trap ik erin… Je bent goed in doen alsof. Te goed. Je lijkt zo perfect! Te perfect, want ik voel me rot en rotter en nog rotter. En het is JOUW schuld. Als ik van een flat zou springen of mezelf onder een trein…

We lagen in elkaars armen, pratend over dingen die ons bezig hielden. Buiten ons was het koud, maar binnen in, tussen ons in, was het warm. Tot het opeens, heel opeens, te veel werd voor mij. Teveel ‘wij,’ te weinig kans om mezelf te zijn. En in plaats van daar over te praten, gooide ik je armen van me af en liep ik stotterend van je weg, ik keerde…

Op het gemak fietsend hoorde ik het gebabbel van de mensen voor mij aan. Het was prettig om die leuke geruststellende stemmen te horen. Op een rustig tempo glijden we de polder in. Onmiddellijk is mijn aandacht getrokken door het mooie veranderde landschap. Het is heel erg indrukwekkend. Onmiddellijk kwam mijn fantasie op gang; als ik naar het…

De jongen lag op het kleed voor het vuur. Zijn gezicht was rood maar het kon nog de schoonheid van zijn contouren niet verhullen. Een wanhopige brand, die schijnt te weten dat er blusgevaar bestaat vlak voor het einde. Moeizaam richt hij zijn hoofd en schouders en ogen op. Hij kijkt en vraagt. Zijn tong werkt niet goed mee, maar verstaan kan ik…

's Avonds achter mijn computer wil ik graag zoveel mogelijk benutten van de mogelijkheden die dit technische hoogstandje biedt. Collega's vertellen me dat de computer, in feite, een stom apparaat is. Als er niet aangegeven wordt wat er moet gebeuren, doet ie NIETS!! Dat klopt natuurlijk. Als onze hersenen een Einstein zijn dan is, in vergelijking…

Er was eens een meisje, een lief meisje. Er was iemand op deze wereld die zij ook heel erg lief vond. Hij maakte haar in gedachten soms helemaal wild, hij speelde met haar, ze wist het wel. Ze wilde dat hij met haar speelde. Ze speelde met hem, met woorden, met dromen...... Ze vond hem bijzonder, ze vond hem zo bijzonder dat ze het maar…

Ik weet het, ik weet het. Er zijn mensen die het veel naarder hebben dan ik. Ik heb het zelfs goed. Ik ben nog kind, ziet u. Nederlands, en wel opgevoed. Mijn vader is een dierenarts, een brave man. Lief, en begrijpend. Tenminste, soms, net als mama. Ze doen hun best, maar kleine dingetjes, kleine dingetjes, zoals vlinders in je buik, begrijpen…

Donderdagavond, moet nog naar de stad om een cadeautje te kopen. Het regent buiten en als ik omhoog kijk naar de grote grijze wolkenmassa boven me word ik er niet vrolijker op. Het is 4 juli zeg ik hardop, het is 4 juli, waar zijn de zwoele avonden? Bij de stad aangekomen vind ik met moeite een parkeerplaats. Ik ren onder mijn paraplu door…

Het is donderdagmorgen. Een dag als elke andere dag. Weer vroeg opstaan, weer de hond uitlaten en weer naar mijn werk. En alweer geen zin om te werken. Toch kruip ik even later met een glimlach achter mijn bureau. Ik werk wat, praat wat met collega's. Het is weer gezellig. We worden bij elkaar geroepen en we krijgen te horen dat het over is. We…

Vrijdagmorgen. Het is half 8 en ik zit al op mijn werk. Al een paar dagen kan ik mijn hoofd er niet helemaal bij houden. Ik ben vreselijk in de war. Je maakt zo vreselijk veel in me los. Als je me vraagt of het verliefdheid is zeg ik “nee”, maar wat is het dan? Spanning? Tuurlijk! Lust? Absoluut. We hebben afgesproken dat we deze week geen contact…

Wat is vreemdgaan... en sterker nog: wat gebeurt er met een mens om zich hiertoe te laten verleiden. Ik was altijd iemand met een grote mond. Vreemdgaan kan niet! Elkaar vrijlaten...prima, maar jezelf aan een ander geven, nooit! Totdat... het me overkomen is. Mijn man is geweldig lief en wil met niemand anders oud worden. Ik neem je mee terug…

Hoop, het enige positieve dat in de doos van Pandora zat, is niet kunnen ontsnappen. Is er dan geen hoop? Jawel, maar hoop is geen rondzwevende stof. Hoop zit in elk van ons, in ons denken en in ons zijn. Hoop is niet "iets willen", bijvoorbeeld: "ik hoop dat ik dit krijg" is fout. Hoop is geen eigenschap voor materiële egoïstische zaken…

Laat me voorzichtig achterover zakken op mijn denkbeeldig grastapijt Sluit langzaam mijn ogen en wacht rustig af tot de innerlijke rust tot mij zal komen Mijn slapen ondergaan het felle bonken van mijn hart dat diep in- en uitademend tot bedaren wordt gebracht Alle geluiden die mij omringen, dringen bij me binnen, ik herken ze en laat ze dan onmiddellijk…

Waar zouden we zijn zonder woede? Natuurlijk, boosheid verstoort de gelijkmoedigheid, die antieke wijsgeren ons als ideaal voorhouden. De Romein Seneca schreef zelfs een heel boek over de toorn, De ira. Deze Stoïcijn had ruim honderd bladzijden nodig om aan te tonen hoe onredelijk en gevaarlijk woede is. Ik heb maar 600 woorden ter beschikking om de…

Het is zo typisch, het is periode : donkere dagen maken me weemoedig, terwijl de winter tegelijk het mooiste seizoen is. Het is het seizoen van de stilte... Ik weet het, ik besef het en tegelijk maakt het niets meer uit. Steeds weer hoor je die oordelen over jezelf, van anderen en van jezelf. Kon mijn eigen geest maar in mijn ik geloven, misschien kon…

Caro zat huilend op haar kamer, met haar gezicht in de kussens verborgen, toen iemand op de deur klopte. Caro schrikte op toen iemand de deur opende. Haar moeder stond in de deuropening met rooddoorlopen ogen van het huilen. "Yannick is hier voor je", fluisterde haar moeder. Caro knikte als teken dat ze hem mocht binnenlaten. Yannick kwam binnen en…