Alle inzendingen over Dialoog bij bushalte

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...

...de terugweg naar huis strandde ik bij de bushalte. Lange tijd stond ik daar verwezen en wezenloos uit te zien naar lijn acht tot een bij uitzondering attente passante mij vermeldde dat de bussen in staking waren. Ik zocht mijn toevlucht bij een bakkerszaak waar men mij de telefoon...

Ik kwam aanstrompelen vanaf de verre bushalte aan de Bredaseweg met een geblesseerd en pijnlijk linkerbeen langs panden van gevestigde notabelen. Ik bereikte tenslotte het terras van Café-Restaurant "De Carrousel" aan de Schouwburgpromenade. Ik mocht aanschuiven aan haar tafeltje. Ze bezat...

...bejaarden. Een sneldienst. Bij de Noord-Ierse bushalte doe ik opnieuw pogingen om mee te liften. Er zijn geen plaatsen vrijgekomen. Niemand is verzopen. Het mag een wonder heten. Terug in Belfast ontdekken we de oudste pub van de hoofdstad: The Crown Bar. Een Amerikaan rent naar binnen,...

...worden je aangereikt. Beeldend bizar absurdistisch absurd met fenomenale dialogen, gedachtekronkels en taalgebruik. Het ging bij mij zover dat ik de landkaart van Japan erbij heb gehaald om de ikfiguur in het boek op zijn reis te vergezellen. Hij neemt je mee naar het noordelijkste deel van Japan:...

...en hield schijnbaar onnodig lang halt bij de bushalte in afwachting van een chauffeur die zijn voorganger zou vervangen. Vertrouwelijk schoof ze (een passagiere?) een stukje (een stoel?) dichter in de richting van het gangpad en vroeg ze de mevrouw aan de andere kant daarvan, die ze kende van...

...hij mij niet aan toen ik hem ontmoette bij de bushalte. Kennelijk vond hij het wel uiterst precair met iemand in gesprek te komen die volgens zijn razendsnelle, momentane berekening wel in het laatste stadium van vertwijfeling en wanhoop moest verkeren; iemand die nauwelijks nog familie bezat...

De bushalte van lijn zeven biedt uitzicht op het pand van "TBV Wonen", op "Villa Constance" en op het Noord-Brabants Natuurmuseum, gebouwen die zich broederlijk, of zo men wil zusterlijk aaneenrijgen en aldus een saamhorigheid schijnen aan te duiden die in de wereld van de mensen vaak ver te zoeken...

...Bosch had ik een uur lang staan kleumen bij de bushalte. Tenslotte had ik het dorp bereikt en het popperige huisje waarin mijn tweeënnegentigjarige, laatst overgebleven tante haar dagen nog altijd rekt. Haar, de "plaatsvervangende moeder" van de wees, die ik tegen wil en dank moest worden,...

...Zonder deze held had ik nog een halfuur bij de bushalte gestaan. Half in gedachten, kladder ik een juweeltje in elkaar. Ik scheur het voorzichtig uit het schriftje, zet mijn naam onder het gedicht en vouw het velletje op. We bereiken de tunnel, die mijn stadsdeel en de centrale stad verbindt....

...die in dialogen met ‘controversie’ in een eigen visie, wist te brengen. ‘Ivan Grud’, wenst u veel leesgenoegen. Ivan Grud, geboren, Jan Borst in Rotterdam, 1940. Publiceerde bij The Dutch Network Echo New-Zealand op dvd (Live Boat Te Maru) Als ook in Australië door Pendulum...

...trillende stem. "Ik bracht mijn tante naar de bushalte en toen vloog hij zomaar onder mijn auto. Het leek wel of hij het expres deed. En toen ik terugkwam, bewoog hij nog een beetje en toen ben ik er weer overheen gereden." 'Dan is hij nu echt dood", stel ik nuchter vast en sla mijn arm...

...op IJsselmeer Meisje uit Meijel vernielt bushalte in Deurne Glasvezel in Wijchen maakt eindspurt Onvrede over Vlaggetjesdagen Drimmelen 'Ambtenaar mag vrijwilliger niet afremmen' Wajongers op zeilschip De Tukker Dillen vijfde bij Klim van Steenwijk Trots op Den Helder...

...in de lade van een ladekastje, als een herinnering aan de morgen waarop ik hem aantrof toen ik op het bankje bij de bushalte zat, verzonken in liefdesverdriet en in de meest droevige mijmeringen.....

...viaduct bij het NS-plein toen ik bij de bushalte stond. De stad, mijn geboortestad, werd zo opgehemeld en verfraaid in glossy magazines met glanzende bladzijden en gelikte foto's, maar verdiende zij de eufemismen die als confetti over haar uitgestrooid werden door de...

Het regende een beetje. Een gedeelte van de Korvelseweg was opgebroken en een ondergrond van donkerbruin zand was aan de oppervlakte zichtbaar. Enkele zeer stoere heren hielden zich ermee bezig met behulp van voertuigen die wellicht de naam "pallettruck" verdienen het zand om te woelen en op te...

...aan de wekelijkse markt bevond ik mij weer bij de halte van lijn zeven.... Ik ontmoette deze keer geen mensen maar misschien is het hoe dan ook beter de mensensoort te schuwen..... Een brutaal maar lieflijk duifje trippelde voor mijn voeten met parmantige, geringde pootjes en ik...

...chauffeur is gealarmeerd en roept zijn collega erbij; een Hercules, een he-man met de trotse letters "Service en Veiligheid" breeduit op zijn rug geschreven, op zijn uniform en met handboeien op zijn achterwerk. "Waar woont u, mevrouw?" Er heerst verwarring. Mevrouw is kennelijk in een...

...armoedzaaiers) trof ik meneer op de zitplaats bij de halte van lijn zeven. "Als u me niet verkracht, mag u naast me komen zitten" verklaarde hij. "Dan moet u mij ook niet verkrachten" antwoordde ik.... Meneer woonde in een appartement in Turnhout dat hem benauwde. De muren kwamen op hem af...

Ik had lijn zeven net gemist. Ze zong. Zacht en melancholiek zong ze en ik vroeg de zwarte vrouw of het een Afrikaans lied was. "Het is Spaans" verklaarde ze. "No hablo Espagnol" liet ik haar weten. Ze lachte twee rijen parelwitte tanden bloot en haastte zich naar haar bus.....

...met me zitten, maar besloot daarop om God-weet-welke reden kennelijk dat ze mij niet meer in het gezicht wilde zien en ze ging verzitten. Ik had haar bij het uitstappen nog verklaard: "Ik wens u in elk geval alle sterkte". Het stralende zomerweer vormde mijn enige troost, zoals al...

...twee dames tegen aan de halte van lijn zeven bij het station. Een van hen droeg halflang blond haar en zij hanteerde een koket en elegant damessigaartje. Ze lachten me toe. "Ik heb geen big smile" verklaarde ik en ik voegde eraan toe: "Liever naakt dan namaak". Ze waren het er wel mee...

Het was een kleine, nog jonge man met een gedrongen postuur en met een baardje en sik die zijn wangen en bovenlip in beslag namen. Op zijn nek en onderarm tekenden zich forse tatoeages af en hij voerde een flinke hond aan de lijn met cognackleurige vacht die naar hij verklaarde een kruising vormde...

...heette. "Spikey" was de naam. Toevallige voorbijgangers knuffelden en omarmden de hond en in de bus, die spoedig voorreed jankte het dier kennelijk ongeduldig en onrustig. Mijn tranen van bewogenheid hadden ongezien en onopgemerkt gevloeid om een reden die ik ten dele niet kon achterhalen;...

Ze verklaarde uit Zuid-Amerika afkomstig te zijn (asblond haar, enigszins vervallen en van mijn leeftijd) en naar haar zeggen had de verhuisdrift haar in zijn greep (zoals wel meer voorkomt; men verwacht dat het grote geluk om een straathoek op de loer ligt en dat men het kan kopen als een pak...

Ze stapte met me in in lijn zeven, de lippen en de ogen zwaar aangezet; het futiele grijze haar verward op de schedel. De leegte van de eindeloos durende dagen in haar flat was zwaar te dragen, daarom was nu de ouderenzorg in beeld gekomen, maar het verzorgen van de oude, hulpbehoevende dame was na...

...omtrent de associaties die mijn opmerking bij mevrouw opriep; haar broer, gelukkigerwijs nu overleden, was eveneens dakloos geweest na het overlijden van zijn echtgenote, een feit waartegen hij niet bestand was geweest en mevrouw had de haar dierbare broer over moeten geven aan de zorgen...

Een elegante jongeman, in het zwart gekleed, met getrimde, gemillimeterde baard, droeg op zijn rug in een gladde, glimmende hoes, zijn instrument, een gitaar; zijn dierbare instrument dat dient voor de verklanking van zijn gevoelens, voor de ontroering en extase van zijn zo geliefde publiek. In...

...de sier of voor de lol. De hond bleek een Malthezer. Hij had tweeduizend euro gekost en was de lieveling van de dochter van meneer uit Veghel. Hij droeg de naam "Storm". "Storm, kom eens bij het vrouwtje", probeerde ik maar Storm liet zich niet paaien of lokken en hij blafte heftig....

...schuine blik op het weer, de metafoor van voorbij drijvende Hollandse wolkenluchten, de melancholie van de vergankelijkheid aangelengd met een toefje menselijk onvermogen. Ga harde feiten uit de weg, ontwijk het benoemen van de gietijzeren mening, die toch voor ieder ander in te ruilen is....