Alle inzendingen over verlegenheid

Ook honden zijn 'welkome gasten' op de Veluwse camping. Dat merken 'onze trouwe viervoeters' al bij de ingang van de receptie, waar ze 'na een fikse boswandeling' wat kunnen drinken in de 'hondenbar'. Hijsende honden! Ach, die beesten hebben ook vakantie. En die is natuurlijk niet compleet zonder...

Ik naderde de Stadhuisbrug. Daar stond D66 weer, zoals elke zaterdag. Ik had zojuist een kwarkbol gekocht bij bakker Boonzaaijer. Eigenlijk stond de kraam nog niet, hij was in aanbouw. Ik keek vanaf gepaste afstand toe hoe twee mannen de handen uit de sociaal-liberale mouwen staken. Het enige wat...

Het gaat uitstekend met de NMBS, de Nationale Maatschappij der Belgische Stakers. Donderdag hebben ze zich weer volop kunnen uitleven, terwijl duizenden treinreizigers 24 uur in de kou bleven staan. Een reden om te staken hebben ze bij de vakbond snel gevonden, een woord van meer dan drie...

Ze zit al lezend op het muurtje aan de rand van het perron, vlak naast theater De Kom en kijkt even op. De tram naar IJsselstein komt er aan. Jammer, even geduld nog. Ze duikt weer in het artikel. Ze rilt en voelt een druppel langs haar nek kriebelen. Wat een weer. Met een zucht blikt ze...

De gevierde volleybalspeelster Ingrid Visser is geboren op 4 juni 1977 in Gouda. Volleybal is een eerlijke, onschuldige sport en Ingrid blonk er in uit. Ze was aanvankelijk getrouwd met de Braziliaans-Amerikaanse volleybalspeler Rico Guimaraes. Ze trouwde later met de tweeëntwintig...

23. Als ik een jaar of twintig ben, word ik door een buurman, die enkele modezaken bezit, gevraagd of ik er iets voor voel om modeshows te lopen. Mijn eerste gedachte is: nee, never, nooit! Dat durf ik niet! Hij vraagt mij er nog eens rustig over na te denken. Dat doe ik en ik besluit...

Naakte lijven verlangden naar lichaamswarmte. Geesten zochten kameraadschap. Bjarne piekerde over zijn mondelinge examen Groenteteelt. Het was zonnig en zomers in de provinciestad Utrecht. Het leven leek de vrolijke jongeling Bjarne toe te lachen. Zijn vrijpartij met zijn hospita stond vers in...

Toen ik nog op de lagere school zat was ik een verlegen ventje. Meester Lageveld had de gewoonte elke leerling voor de klas te roepen om een spreekbeurt te houden. Hij gaf je dan een onderwerp op. Je wist nooit wanneer je aan de beurt was, want hij keek dan de klas rond en wees iemand aan en die...

Een herinnering van de vijfde klas in de lagere school. Japie zat naast mij in de schoolbank en ik zag, dat hij verdrietig was. Tranen gleden over zijn wangen. Wanneer ik hem aanstootte en vroeg wat er was, waarom hij verdriet had, gaf hij geen antwoord. Alle kinderen keken naar hem. Vooral de...

Het leek me niet verstandig om de hossellaarsbende van het vampierengilde Mentrum kwalijk te blijven nemen dat ze me niets te bieden hadden met hun goed bedoelde betutteling. Als zij mij niet de antwoorden konden geven waar ik naar op zoek was, dan moest ik zelf die antwoorden zien te vinden bij...

...voor jou ontwierp. Zij hielp jou om over jouw verlegenheid heen te komen. Je speelde 778 keer in 'The Merry Widow'. De Engelse teksten waren van Arthur Reed Ropes. Heel Londen had het over jouw perfecte schoonheid en je verscheen op postkaarten. Veel mannelijke bewonderaars stuurden jou...

De aprilmaand van het jaar 2017 begon voor Bjarne met een droom. Hij kon zich de droom de volgende ochtend gedeeltelijk herinneren. Er was een verlegen jongetje, een warme zomerdag verwelkomde zijn kleine kinderwereld. Achter het houten huis, met de door zijn vader gemaakte geitenhokken, lag...

Gevleugeld verlangen. Een keuze heb je niet als het licht dooft. Nevelen trekken voorbij. Sterren flonkeren aan het gewelf. De Liefde Tiert Welig in de uitgaansgelegenheden; Verheven, verbonden Verdraagzaam, verward Gekust, gestreeld Gevreeën Zacht als...

... Nu bracht Seks mij nogal vrij regelmatig in verlegenheid. Toen ik naar het gemeentehuis ging om een vergunning op te halen voor mijn hond, zei ik tegen de bediende: "Ik wil graag een vergunning voor Seks. Hij zei: "Ik zou er ook wel een willen hebben." Toen zei ik: "Maar het is een...

Zo vaak hebben we elkaar gedag gezegd, een welkom gevoel erbij gehad. Het was fijn je weer te zien, maar de weldaad van herkenning bleef uit. Het herbeleven bood soelaas omdat ik in je prachtige ogen mocht staren, maar relaties en werkverhoudingen zorgden voor de gepaste afstand. Fysiek contact...

Hij was buiten bezig de straat te verhogen. Schuin gluurde hij naar binnen met één oog. Daar was een lekkere meid aan het werk. Hij hoopte erop dat zij hem eindelijk binnen vroeg. Het was zwaar werk en hij was al uren bezig. Zij riep hem; er klonken klokjes in haar stem. Klokjes? Zou ie...

(voor August Willemsen) Jij keek schuin achterom, tijdens Poetry International, een schichtig hert in angst voor naderende roofdieren. Op de dauwwebben in je omheiningen van heesters gooiden de elven met speren, boosaardige trampolinespringers. De zaal zat vol, wachtend op de succesvolle...

...natuurlijk met ons allen absoluut niet de HM in verlegenheid brengen. Het bewuste loslippige kamerlid verklapte me ook een volgende onthullende passage uit de kerstrede van de HM. Lees maar: ‘Overigens heeft het Mij behaagd om tot eerste nieuwe Nederlander officieel te benoemen de echtgenote...

...natuurlijk met ons allen absoluut niet de HM in verlegenheid brengen. Het bewuste loslippige kamerlid verklapte me ook een volgende onthullende passage uit de kerstrede van de HM. Lees maar: ‘Overigens heeft het Mij behaagd om tot eerste nieuwe Nederlander officieel te benoemen de...

...vrijheid. Gerard Vroeg kende totaal geen verlegenheid . Het was duidelijk dat Bjarne op de een of andere manier belangrijk voor hem was. Toen de energieke Maarten Wolvenknaap de Nachtraaf binnenkwam vroeg Gerard of Bjarne bij hem thuis nog een biertje wilde drinken. Het kwam onverwacht....

Eind jaren tachtig was arbeidsmarkt gedegen dichtgemetseld door een economische crisis, waardoor het niet voor de hand lag dat ik, zojuist afgestudeerd, mijn droombaan kon vinden. Ik wist ook niet precies wat ik wilde en was ook nog een heel bescheiden jongen, een man moest ik nog worden, dus dan...

9. De eerste twaalf jaren van mijn leven zijn niet bepaald gelukkig en zorgeloos, maar echt moeizaam wordt het als ik een jaar of dertien, veertien ben. Na de lagere school ga ik naar een scholengemeenschap in de stad en begin daar in een havo/vwo brugklas. Op zich vind ik leren heel leuk....

Er stond een jongeman aan de deur, hij vroeg of ik even naar beneden wilde komen. Hij zag er knap en aantrekkelijk uit, ik riep: “Dan moet ik even mijn sleutels pakken.” Ik had mijn nieuwe sneakers aan, met bijbehorende sokken, en ik was nog niet aan het schoeisel gewend, dus ik liep wat...

...mij een drankje in om mij te helpen me over mijn verlegenheid heen te zetten. Langzamerhand begon ik me zekerder te voelen. Hij probeerde me uit de tent te lokken en stelde vreemde vragen over mijn liefdesleven. Ik aarzelde maar ging toen toch op zijn vragen in. Na het drinken van een cola met...

Toen ik achttien was woonde ik nog bij mijn ouders thuis. Stress hadden we niet, want televisie en radio hadden we niet. Thuis lekker een boek lezen en spelletjes doen, zoals schaken en mens erger je niet. Alleen zaterdagavond ging ik naar de stad. Op een keer ging ik een gezellige tent in en nam...

...eens zijn eigen vrouw, wat hem toch minder in verlegenheid zou hebben gebracht), toen hij na drie uur vastzitten haar spiernaakt vastgeplakt onder ogen kwam? In eerste instantie natuurlijk niets maar nadat zijn mond geopend was (hoe? op een aantal details geeft het artikel ons nog veel te...

...bij zijn eigen ministerie moet goedkeuren in verlegenheid, want ik zie de ambtenaar nog niet die tegen zijn eigen minister zegt: doe niet zo kinderachtig en betaal dat bedragje van je eigen salaris – dat niet ver van de Balkenende-norm zal afliggen - uit eigen zak. Naast heel grote...

Haar echte naam ben ik vergeten, haar bijnaam Jurkje kreeg ze in de eerste klas van de middelbare school, ze moet dertien jaar geweest zijn en erg rijp voor haar leeftijd. De jongens uit haar klas mochten in het fietsenhok voor een kwartje haar jurkje optillen, kijken maar nergens aankomen want...

Deze sierlijke mannequin, weelderig magnetisch en geestelijk verruimd, aan deze ene muze van jaren geleden, die alles neemt, die woorden doet verstommen, omdat zij als vermomde witte haai geen spatje genade kent. Zij wil niet echt de woorden, een quasi-literatuurliefhebster, zij neemt het vlees van...

Je hebt van die dagen…, of beter gezegd van die ochtenden…je voelt het al bij het ontwaken, dat je denkt; ‘Oh, nee ik wil niet, mag ik deze dag overslaan?’ Op zulke ochtenden kan ik ook denken: ‘Waarom ben ik moeder geworden?’ Want als ik geen moeder was geweest, kon ik blijven liggen....