Alle inzendingen over familie

Opa, op die oude foto zie ik je beeltenis (het nette pak met de pochet....). Als kind stond ik aan je graf en wenste je toe: "Rust zacht, lieve opa!" De armoede die je kende, kon je nauwelijks dragen maar in je "rijke tijd" was je vrijgevig, tot verbazing en ontsteltenis van de goegemeente....

Z’n vrouw was een lang weekend de hort op en hij alleen thuis. Hij is altijd bezig, aan het werk, zelfs nu hij gepensioneerd is. Een gastcollege hier of daar; zo af en toe een student ondersteunen; een lezing houden en het schijnt dat hij weer werkt aan een nieuw boek. Hij, de achterbuurman, is...

Happy stones? U zult ondertussen ook wel weten dat het hier niet de Rolling Stones betreffen, die vermoedelijk ondanks hun verlopen en door drugs en alcohol getekende koppies zielsgelukkig zijn? Nee, natuurlijk heb ik het over de rage van de ‘happy stones’ . Kort geleden ben ik, op bezoek in...

Aan het begin van de lange laan, wachtend op het voertuig dat ongetwijfeld zou arriveren, in de tropenzon, had de tante "aan wie het leven niet onopgemerkt voorbij was gegaan" volgens eigen zeggen, geluisterd naar het verhaal van de nicht over haar onbeantwoorde liefde en ze had als weinigen...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar...

De jeugdige Bjarne moest niet langer onzeker zijn over de bedoelingen van zijn liefde, Emma P. Er bestond een kans dat ze probeerde hem iets duidelijk te maken wat haar tijdens hun samenzijn niet zo goed lukte. De lichamelijke aantrekkingskracht was onverbiddelijk. Dan schoten woorden soms te...

Men kan er niet over klagen dat Drogisterij "Erica" aan de Oude Markt in Tilburg niets te bieden zou hebben....Uit het rijke assortiment koos ik slechts twee tubes douchegel die voor een man geschikt zouden zijn, want; hoe men het ook wendt of keert; mijn broer is een man.... Allen zijn...

In de ontwakende tuin stonden in dat langvergeten jaar de ouders, de meisjes en het jongetje, hand in hand.... Het wilde, ongezeglijke broertje was niet te handhaven op het kinderdagverblijf of op de kleuterschool. De moeder nam hem mee naar de arts, die niets geloofde, totdat de wilde jongen...

Gisteren even bij mijn broer langs geweest. Hij had een foto van pa op de schoorsteenmantel staan. Terwijl ik er in het voorbijgaan langs liep om op een stoel te gaan zitten, bleef ik even enkele tellen staan en keek er naar. M’n broer zag het, terwijl hij de thee inschonk, en vroeg of ik nog...

Eens schonk je mij het schilderij met de vogels (zijn het kraaien; zijn het raven?) omdat je vermoedde dat het mijn lievelingsvogels zijn. Als kind naast jou observeerde ik de dieren al graag. Nu, ten tijde van onze felle strijd die ik zozeer had willen vermijden, wekken de afbeeldingen mijn...

Mijn broer wacht al op mij. In de verte zie ik zijn gestalte vóór de glazen deur die zijn armzalige appartementje begrenst als danst hij een mallotige, onzinnige dans, ten teken van zijn krankzinnigheid. Ik heb paaseitjes voor hem gekocht; kleine eitjes, omhuld door een paars, glanzend papiertje...

‘Opa, mag ik even langskomen; ik moet je wat vragen.’ ‘Oei, moet je daar voor langskomen, jongen? Dan moet het wel erg belangrijk zijn.’ ‘Nou opa, ik moet een interview maken voor school en dat moeten we allemaal doen met een oud persoon met levenservaring. Een opa of oma of een oude...

Daar, op het oude Korvelplein, onder die lantaarn, voor die kerk, die gelardeerd was met heiligenbeelden, vond, zoals men beweert in de familie, hun eerste ontmoeting plaats. Ze waren mijn goede grootmoeder en grootvader. Zij was onderwijzeres, hij had een zaak in huishoudelijke artikelen. De drie...

Haar schitterende uitstraling, charmes en schoonheid; geen verdiensten maar een pluspunt en haar trots springen de beschouwer in het oog vanaf de portretfoto.... Zoals mijn vader, de man die zij huwde, het "Aude sapere" en de "Clarté Francaise" hoog in het vaandel droeg, zo was haar devies:...

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

Hij was een internist die bij uitstek hart had voor zijn patiënten. Twee keer per jaar bezocht ik hem in het gezelschap van mijn bejaarde moeder wier zware lichaam ik voortduwde in de rolstoel. Bij Hem en alleen bij Hem, die ze als niemand anders vertrouwde en waardeerde, vloeide het verdriet van...

De kwetsbare beentjes van de lieflijke baby rusten op de schoot van de moeder, die het meisje dat haar dochtertje is boven alles ter wereld liefheeft. We schrijven vijftiger jaren van de vorige eeuw. De moeder draagt een ouderwetse zijden jurk. De vader aan haar zijde kijkt met liefdevolle en...

Nooit van tevoren heb ik geweten dat het zo zou gaan verlopen. Mijn lange schoolcarrière was tenslotte ten einde gekomen en mijn trotse ouders mochten in de gymzaal de diploma-uitreiking bijwonen. De scholieren paradeerden langs de langgerekte tafel en schudden de leraren de hand en ik was een van...

Oh give me a home Were the buffalo roam Were the dear and the antilope play Were seldom is heard A discouraging word And the skies are not cloudy all day (Frater Nicasio) En zo kwam mij onlangs ter ore dat in het door de Natuur zo rijk begiftigde areaal, in de Herbertusbossen, een wolf...

In de bloemenzaak zijn enkele heren druk bezig met het samenbinden van boeketten die ongetwijfeld dienen om vriendschap of liefde kracht bij te zetten. Razendsnel en uiterst handig schrapen zij met een mesje de bladeren van de kwetsbare stelen en voegen de bloemen bij hun "soortgenoten" zodat het...

Op de oude zwart-witfoto uit de veertiger jaren, die nog altijd mijn slaapkamer siert, staan ze afgebeeld: mijn oma en opa (die koperslager was en die ik nooit gekend heb) en mijn vader en zijn twee broers naast de zus die het leven nooit heeft kunnen dragen. De broers dragen voor de foto hun nette...

(zie ook gezellig) Het zijn nog drie dagen voor kerst en ik vertel mijn vrouw dat ik morgen even bij Freerk en Ria aanga. Ik heb een paar kerstkransen gekregen en ben niet van plan die dingen op te eten – veel te machtig en te zoet. Mijn vrouw kwam dan ook met het voorstel om ze maar mee te...

Op een stoel, haar hoofd achterover, mond open, zit mijn moeder, diep in slaap. Haar eens zo strakke coupe in een warrige kuif. Ze schrikt wakker. Met slaperige glimlach, haar ogen half dicht kijkt ze naar ons. Ze probeert op te staan. Op haar zwarte broek vlak bij haar kruis zitten witte vlekken....

Deze keer had ik het mooie "Memory"-spel meegebracht voor hem, voor mijn arme broer. Ik had het aangeschaft in de Kadoshop van ons Textielmuseum, waar je een keuze kunt maken uit tal van exclusieve artikelen, zoals fraai gedessineerde theedoeken, origineel geïllustreerd briefpapier en nog veel...

Op het kleine meubelstukje; het kleine tafeltje met de witgelakte stangen en de glazen platen dat mij zo dierbaar is en dat mijn goede, sinds lang overleden moeder mij eens schonk, staat sinds jaar en dag een roestbruin, metalen kistje... Het kistje bevat nog altijd pakjes met geurige tabak, die...

Het is in feite toch wel wonderlijk hoe sinds jaar en dag in vele cafés en restaurants het suikerzakje circuleert.... En zo verschafte men mij een wondermooi exemplaar bij mijn bezoek aan Café-Restaurant "De Rustende Jager" met een kleine, petieterige afbeelding erop, als een klein,...

Na twee dagen ontvang ik het verlossende woord per telefoon. De vrouw van de GGD wil zoon ook spreken. ‘Yes!’ roept hij schor, waarna een hevige hoestbui volgt. ‘We zijn alleen verkouden!’ Na deze opluchting wil ik boodschappen doen. Ik nies drie keer, snuit mijn neus. Hoe ga ik mijn...

Mijn broer ontving mij hartelijk. Hij pakte me bij de hand en liep enthousiast op zijn "speelgoedkast" toe, een kleine muurkast waarin hij zijn schamele spulletjes bewaart en noodde mij met hem een spelletje "Memory" te spelen. Hij legde de kaartjes met de kleurige afbeeldingen omgekeerd op...

Er komt een tijd, dat bepaalde dingen gewoon aan vervanging toe zijn en zo is onze slaapkamer het eerst aan de beurt, dat mag ook wel het is tenslotte vijftien jaar geleden dat er iets mee gebeurde maar ja, je slaapt er alleen maar, toch? We zijn op een wankele leeftijd dat die acties gewoon niet...

De achternaam van mijn oma van moederszijde is Abbring. Zij heet Fennechien Abbring en zij is in Onnen geboren. Vlakbij Haren. Vlakbij Groningen-Stad. Janine Abbring is op 5 februari 1976 in Groningen-Stad geboren. Zij is opgegroeid in Roden, net als Ellen ten Damme. Later ging Janine met haar...