Ben 8. Neef Ben, Oom Anton

Een zijwaarts uitstapje…
De opmerkzame lezer herinnert zich de geheimzinnige Lidl-tas waarmee Ben rond liep. De intrigerende inhoud heb ik achterhaald, maar inmiddels vreesde ik van mijn eigen vertellingen lichtelijk depressief te worden. De tas met de eraan vastzittende Ben parkeer ik daarom even. Voor de afwisseling iets opbeurends:

Mooier kan ik de gebeurtenissen rond Ben niet maken, maar ik kan wel even in zijn stamboom een lichtvoetig zijtakje aflopen. Ik was benieuwd of er meer van dergelijke exemplaren als Ben rondliepen. Oom Anton misschien? Hij is tenslotte nauw verwant aan malle Ben. In veel opzichten het succesvolle tegenbeeld van Ben.

Het speelt zich lang geleden af maar dat doet aan de beschreven situatie niets af. Anton verhuisde als twintiger van Amsterdam naar Gorinchem in verband met zijn aanstelling bij de PTT in dat district. Tante Pos dus. Het werd het begin van een succesvolle carrière die hij uiteindelijk afsloot met een topfunctie. Maar terug naar het begin daarvan: aangezien hij niet direct een woning had vertoefde hij enige tijd als kostganger bij een Gorkums stel: Rob en Els. Hij kon goed opschieten met dat koppel tot het moment van afscheid kwam en hij zijn eigen woning betrok. Het contact verwaterde daarna, vooral doordat hij ene Corrie, de liefde van zijn leven, ontmoette en daarmee trouwde.

Voor Ben dus: tante Corrie en Oom Anton. Een curieuze geschiedenis aangaande dit kersverse gezin raakt Ben ook. En niet te vergeten Bens rondgestrooide nakomelingen zoals die saaie Rietje Buigsaem, het donorkind dat mij rücksichtslos een proces aan mijn broek prikte. Allen familie van Corrie en Anton. Evenals van Jaap, het kind waarmee Corrie en Anton werden gezegend. Hij groeide voorspoedig op en was een vreugde voor zijn ouders.

Inmiddels opgeleid tot ambulanceverpleger raakte hij opvallend vaak verzeild in verleidelijke situaties. Dat beroep heeft op zichzelf weinig sex-appeal, maar je komt nog wel eens ergens. Dat in de juiste combinatie met een aantrekkelijk voorkomen zorgde ervoor, dat Jaaps afsprakenboekje vol stond. Negen van de tien keer rukt zo'n ambulance voor niets uit na een melding. Het aantal meldingen dat binnenkwam als Jaap dienst had was ongewoon hoog. Regelmatig moest hij uitrukken om gevallen vrouwen van straat te plukken. Soms was het plakken van een pleister op een schaafwond - betrekkelijk hoog op het dijbeen - voldoende. Jaap was een toegewijde medewerker van de ambulancedienst. Hij hield niet van half werk en bezorgd als hij was over lichte verkeersslachtoffers, die hij van het asfalt had geraapt, noteerde hij zekerheidshalve hun personalia. Waar kom je zo’n toewijding nog tegen?

Want Jaap deed zelfs na werktijd nog aan huisbezoek. Even kijken of de pleister nog wel goed op zijn plaats zat. Die krengen willen wel eens verschuiven. Maar laat ik u, brave lezers, niet onrustig maken met uitweidingen over Jaaps erotische escapades. Zo'n springerige jongeman komt uiteindelijk toch tot bedaren als hij de perfecte match treft. Nou, die kwam er…

Het lijkt erop dat ik in een "feel good"-vertelling ben terechtgekomen. Het is gelukkig weer eens wat anders na Bens overige verhalen, die altijd een onheilspellend element in zich hadden. In dit verhaal gaan we de vrolijke kant uit. Want Jaap werd zielsgelukkig met ene Emma. Daarbij aangetekend, dat iedere man bij voorbaat zielsgelukkig werd bij de aanblik van die schoonheid.

De trefkans dat twee planeten op elkaar botsen is groter dan wat hier gebeurde:
Verwante zielen, verpakt in door God gegeven fraaie lichamelijke omhulsels, hadden elkaar ontmoet. Voor deze ordentelijke site schrap ik erotische uitweidingen over hun spectaculaire wittebroodsweken. En de niet minder spectaculaire vele weken daarna. De Kamasoetra, het beroemde standjesboek, moest daarna worden herschreven. Woorden schieten tekort. Dus ik begin er maar niet aan.

Marga en Jaap vulden elkaar wonderwel op alle fronten aan. Aan een blik van verstandhouding hadden ze genoeg om elkaar te begrijpen. Om hen heen hing zo'n sfeer van welbevinden. Zoals in "Sound of music" maar dan zonder muziek. Gewoon elke dag vreugde alom.

Wat drijft me er dan toch toe om nog zo'n saai vervolg aan te kondigen?

Zie vervolg: Ben 9. Voorlopige werktitel: " De aap uit Antons mouw."

absurd ware fictie erotiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 25