Alle inzendingen over Kan je de we

We kijken onze ogen uit, de winkel is enorm maar het is er ook opvallend rustig. We overzien alleen maar dat er heel veel is, zijn benieuwd naar de volgende etage. Die bereik je via een lift, vreemd dat wel maar ach...de deuren gaan open en een halfvolle etage blikt ons tegemoet.…

Een vriendin is jarig en zegt: ga jij om het te vieren even gebak halen en laat weten wat je kwijt was, zo vieren we het op afstand en ik maak het geld naar je over, dat doen we en we proosten met gebak, glimlach…. Elke week bel ik een paar oudere mensen die echt alleen zitten, gewoon omdat het prettig is, voor beide kanten dat zeg ik erbij!…

Zijn we van de Staat der Nederlanden? Zijn we speelbal van alle mogelijke ideeën die door onze 'leraren' in ons zijn verstopt? Zijn we van God? Zijn we van onze overtuigingen? Allemaal redelijke opties, die mensen als antwoord zullen geven als deze vraag wordt gesteld. Als die vraag al gesteld wordt, tenminste.…

Ik hoop intens dat alle prikken helpen, vermits we ze krijgen, want ook dat ligt natuurlijk niet vast, zoals de klok vast had moeten liggen, dus wachten we af....geduldig dat wel maar ook met dat onderbuikgevoel!…

Nu, na een paar warme dagen waarin we echt makkelijk gegeten hebben, komt wederom de vraag: wat eten we vandaag? Even ben ik stil en zeg dan: ik heb geen idee, als we het nou eens omdraaien en ik vraag aan jou, wat we vandaag eten? Dan is het ook bij hem stil, want dat is natuurlijk helemaal geen optie....hij bromt dan ook: je ziet maar!…

Als we willen praten krijgen we woorden, en als we woorden hebben kunnen we niet praten dus kunnen we maar beter zwijgen.…

We moeten zo dicht mogelijk bij onze kern blijven en onszelf beschermen tegen de chaos en de snelheid van de samenleving.…

We reden door dezelfde straat ik wist dat je een omweg nam en dat er een afslag kwam we liepen op hetzelfde strand ik wist dat je een omweg nam en dat er een afslag kwam we leven op dezelfde planeet bij ieder van ons hang ik een telefoon aan de muur ik wilde niet dat er een afslag kwam ik wilde slingers nachten lang er is een straat…

We maakten er een wedstrijd van wie de meeste kon tellen. Wanneer we vroegen ‘duurt het nog lang Pa?’ bromde hij steevast: ‘We zijn er bijna en zeur niet zo.’ Waarop wij prompt begonnen te zingen ‘we zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal….’…

Maar op de vraag wat zoeken we toch, is duidelijk dat het antwoord is dat we op zoek zijn naar de oorsprong en het waarom van al wat is. Op individueel niveau willen we weten waaruit we zijn samengesteld, van wie we wat hebben, wie we eigenlijk zijn en dat aanvaarden of er nooit echt vrede mee hebben.…

Nog even en we worden weer opgehitst door van nationalisme druipende mannen en vrouwen. We moeten weer helemaal enthousiast worden van sporters die hun best doen in en op sneeuw en ijs. We zullen een eindeloze reeks beelden krijgen van mannen en vrouwen die op schaatsen staan. Want daar zijn we goed in.…

De golf is weer bezig met een opmars en dus houden we ons gedeisd, blijven zoveel mogelijk in onze eigen omgeving al is het alleen al omdat we geen risico willen lopen, maar dat ook zeer zeker niet willen zijn!…

Zo “pakken“ we vandaag die laatste en gaan in principe voor drie dingen, maar ja, als je verder kijkt dan zie je ook spullen die je wel gebruiken kunt en die dus ook meegaan…geen punt dacht ik zo.…

Beladen met een halve appeltaart en boterkoek, diverse artikelen waarvan de kids vonden dat we die nodig hadden, uit een grote tas halend.…

In onze dromen openbaren zich wensen en angsten die we, als we wakker zijn, niet onder ogen durven zien. Er is veel geschreven over de wereld van de dromen, maar we zouden er allemaal ongetwijfeld nog pagina’s over vol kunnen schrijven. Een droom is een zwart gat van het menselijk bestaan.…

Maar nee, mijn man weigert in alle toonaarden, we hebben het appartement nog niet eens, maar de ellende is weer compleet! Mijn lichamelijke klachten wijt ik ook aan mijn ongelukkig zijn, met hem, de situatie, geen werk, een kringetje dat alleen maar kleiner wordt.…

We gaan dit jaar naar Roemenië!…

Ik vroeg me af waarom we het deden. We deden het niet om te winnen, want de kans om te winnen was minder dan vijftig procent. Sommige seizoenen, zeker toen we kampioen werden, wonnen we wel veel, maar andere seizoenen wonnen we veel minder dan de helft. Aristoteles gaf aan dat je vrienden wordt als je samen aan een goed doel werkt.…

Wat me eveneens ter ore komt is dat er nogal wat presentatoren die de boel aan elkaar praten- fietsen steeds volkomen onterecht zeggen: na de volgende bocht fietsen WE de berg op van 10%.…

We voelen onszelf immers geen robots, maar redelijke, zedelijke wezens. We zijn ervan overtuigd dat we als regel niet handelen als gevolg van óórzaken, maar op grond van rédenen en naar aanleiding van de afweging van zedelijke normen. Bij belangrijke beslissingen die we genomen hebben, gaan we ervan uit dat we ook anders hadden kúnnen besluiten.…

‘We’ staan voor. We liggen op ramkoers. We gaan de gouden beker ophalen. Waar is dat nationaal optimisme toch op gebaseerd? Zijn ‘we’ inderdaad zo arrogant? In 1974 dachten we dat we de beste waren.…

Of we dat met zijn allen niet allang weten en ik in elk geval want we wonen tegenover een school en begrijp me niet verkeerd er is dus niks mis met een school maar wel met het volgende: Als we van de week, met onze gemeente- cabrio naar appie gaan, moeten we dus langs die school maar daar loopt dus wel een fietspad, heen- en terug dus met een witte…

Fouten blijven we maken, maar daar staat tegenover dat de goede beslissingen even talrijk zijn en zo moet het!…

We waren niet van gisteren, Kees Broodakker en ik, Bjarne Gosse, maar het was nog een hele kluif om van vandaag te zijn.…

Dat er altijd wel weer een oplossing komt voor problemen, dat we de aarde gelukkig niet kunnen vernietigen.…

Afgezien van reflexen doen we niets als we niet eerst beslúiten het te doen, maar als we ons dan schamen voor wat we deden (en ook omdat we onze vrije wil graag overeind willen houden) zeggen we soms maar liever dat we iets anders deden dan wat we éigenlijk wilden.…

Dat Nederland ook al zwoegt onder de hitte, het zal niemand zijn ontgaan, dat mensen klagen over de hitte, we horen niet anders, dat men wordt gemaand te drinken, is een goed voornemen wat we allemaal (voor het grootste deel dan toch) ook doen, water drinken is de beste optie, je koelen eveneens!…

Internationaal politiek staan we er ook beter voor in West-Europa dan eeuwen het geval was. Toch lijden we onder onrust die leidt tot verdriet en woede. Al die boze mensen die Geert gaan stemmen. Gevraagd op tv kijken die doorgaans de camera in alsof ze ter plekke bedreigd worden. Arme mensen - ze worden zo in hun zinnen begoocheld.…

Of moeten we eerst de discussie van de Partij voor de Dieren voeren – mag Sinterklaas nog wel op een paard?…

Het gekke is dat we ons aan de wet houden. Als de regering zegt dat we identiteitspapieren bij ons moeten hebben om de terroristen en zware criminaliteit aan te pakken, nemen we identiteitspapieren mee. We merken niet eens dat het alleen werkt om kleine boetes te kunnen innen. Meer niet.…