"Daar zijn we buren voor"
Ik ontmoette hem toen hij de trappen opstormde op weg naar zijn appartement. Ik vroeg hem de oude klok, die mijn wand gesierd had, die mij dierbaar is en die na aan mijn hart ligt - waarvan ik in mijn jeugdjaren de cijfers aflas - naar de berging te brengen. "Daar zijn we buren voor", verklaarde hij opgewekt en enthousiast en voortvarend tilde hij de klok van de muur en nam deze in zijn armen zoals hij een geliefde vrouw zou omarmen. De klok scheen een beetje tegen te sputteren en liet een geluid horen als van een verwond dier dat uit zijn innerlijk kwam als het ware uit het diepste van zijn wezen.
De behulpzame buurman van de bovenste etage trok zich weer terug in zijn woning en hij wenste me nog een fijne avond.
Geplaatst in de categorie: individu