Alle inzendingen over Landlopers

...uit wetenschappelijke kringen en de dar van adellijke afkomst gingen in de oude schuur wonen. Het scheve kastje, dat de landlopers gebruikt hadden, werd volgebouwd met honingraten. Hier leefde nu een edel, maar wild bijenvolk.

...een ogenblikje om een zekere weg te wijzen. De landlopers leefden heel genoegzaam. Het zwerven werd weer soms afgewisseld met enige dagen werken als boerenknecht of veehoeder. Tenslotte leidde de doornenkroon hen naar de bergen. "Machtig landschap," vonden ze alle drie. "Laten we ons zwervend...

Norbert, de bedaagde landloper, was gelukkig met zijn zwervend bestaan. In zijn grote rugzak scholen behoorlijk wat erfenissen van vader, moeder, ooms en tantes, allemaal overleden. "Tja, ik zal dat kapitaaltje toch eens aanspreken," piekerde Norbert. Zijn gehavende kleren maakten spoedig plaats...

...bijen langs de wanden. Gelukkig sliepen de beide landlopers rustig door! Maar de bijen hadden toch zo'n pret! Ze wandelden over het boek, dat uitgerekend deze nacht open op de vloer lag. Door het stoffige raampje viel een manestraal net op de bladzijden. Opeens zagen de bijen prachtige foto's...

...Peter en Paul, die hem deze geschiedenis vertelden, zwegen nadat ze Lucas' vrouw genoemd hadden. De twee landlopers gingen de wijde wereld in, om zich nooit meer te laten zien.

Het eiken- en beukenbos was vol geritsel en zomergeuren. Lichtvlekken van de heldere maannacht gaven glans aan heel wat bomen. Wout, de oude landloper, sjokte tussen de hoge stammen door. "Ik ga maar weer eens in die verlaten houten hut bij het bosmeertje slapen," dacht de moede man. "Lang...

Berja, de vrouwtjesmug, verlangde naar een mannetje. Steeds klonk een vrolijk muggengezoem door heel het bos, waar Berja woonde. Welk diertje zou zijn liefde aan Berja geven? Maar opeens kreeg ze een opwindende gedachte: "Ik heb eens gehoord dat er aan de rand van ons bos een groot paleis staat....

(voor Jopie Huisman) Deze ruige man, een en al tragiek, maakte goudfonteinen van stinkende modderpoelen, was de schilderende Jezus van het Friese moerasland. Hij zag de schoonheid van het oude, het tot waardeloos gestigmatiseerde. Hij verhoogde de weggeworpen huisraad van het opgejaagde,...

Het was middenin de zomer. Het grote eikenbos geurde heerlijk naar bloemen en bessen. In dat woud waren de nachten prettig, zoel en vol maneschijn. Tijdens die mooie nachten klonk het schitterende lied van de nachtegalen door de bomen. Die vogelkoren... Ja, dat was zo'n verrukkelijk gezang. Zelfs...

Reinier de landloper stapte moeizaam voort door de sneeuwstorm. Vliegende vlokken plaagden zijn hals en gezicht. Zelfs in dit wijde veld kon je maar een klein eindje voor je uit zien. Hier en daar was nog een schimmige vorm zichtbaar. Een eenzaam huis of een boom? Tenslotte zakte Reinier zuchtend...

Fred was een volwassen jonge man. Hij werkte hard op de boerderij van zijn vader. Ja, dat moest ook wel, want over een jaar zou zijn vader ophouden met werken. Dan moest Fred boer worden, de baas van de boerderij. Er stond ook meer te gebeuren. Binnen enkele maanden zou Fred trouwen met een leuk...

Friedrich de landloper dwaalt door het Zwitserse Alpenland. "Wat ben ik moe van het lange lopen," denkt de man. "Het avondduister komt. Gauw zoeken naar een plaats om vannacht te slapen." Friedrich loopt de berghelling af, steeds verder naar beneden. Daar glijdt een brandende tak voort,...

In bijna elk land zijn wel politici te vinden die zo’n hekel hebben aan buitenlanders dat hun politieke programma’s vooral zijn gebaseerd op vreemdelingenhaat. Het idee hierachter is dat een land er wel bij vaart als het ‘van vreemde smetten vrij’ is. Meestal komt dat erop neer dat zo veel...

"Sta til, sta stil!" schreeuwde de tuinman. Hij holde Fred achterna, door de tuin, door de velden. Maar al gauw bleef hij staan. "Die landloper verdwijnt in het bos van de boosaardige dwergen," dacht de tuinman. "Nee, ik wil hem niet meer achtervolgen. Die dwergen zullen hem nu wel krijgen....

...Bij de zacht ruisende korenaren zaten twee landlopers een vuurtje te maken. Peter en Paul, zoals ze heetten, plukten graankorrels om ze te roosteren. "Een eenvoudige maaltijd... Maar in deze vredige avondstemming smaakt het wellicht nog beter dan een Koninklijke schotel," mijmerde Paul al...

Er is geen dichter, die mij meer intrigeert, dan Jean-Nicolas Arthur Rimbaud. Van de schrijver Emile Zola bestaan enkele filmbeelden en wat had ik die graag van Arthur gehad. Wat had ik hem graag zien bewegen. Er bestaan enkele jeugdportretten van hem en natuurlijk is er de beroemde foto van...

(voor Jean-Nicolas-Arthur Rimbaud (1854 - 1891)) Er was eens een moeder en die heette Vitalie Cuif en ze was getrouwd met kapitein Rimbaud. Ze kregen twee zoons, Frédéric en Arthur, en twee dochters, Vitalie en Isabelle. De kapitein verliet na veel geruzie het gezin en Vitalie terroriseerde...

Op en rond kasteel Oolde dwarrelen de dikke sneeuwvlokken minzaam naar beneden, terwijl Jeroen Klaverblad voor de vijfde keer op de bel drukt en daarna snel in zijn verkleumde handen blaast. 'Godallemachtig, zeg, dat mens zei dat ze er zou zijn en er brandt licht op de bovenste verdieping!',...

Er is bijna niemand meer in Heemskerk die de schoonheidskoningin Milou de Koe niet kent. De mannen aanbidden haar, de vrouwen gruwelen van haar. Haar man is de wereldberoemde bokser Rogier de Boer, die in zijn loopbaan zoveel geld heeft verdiend, dat hij bij machte was om Slot Assumburg op de...

...gebouwd als landbouwkolonie voor bedelaars en landlopers. In de latere gevangenis daar was ook een psychiatrische afdeling. Jij werd op 11 februari 1963 vrijgelaten. Op 2 maart 1963 werd jij opnieuw naar de gevangenis in Antwerpen gestuurd en later die van Doornik. Op 21 februari 1964 werd jij...

Het is rond 19.00 uur en dominee Marinus van Geloven uit Waalwijk zit midden in zijn preek. Normaliter zitten de kerkmensen al verkrampt in de stokstijve kerkbanken, maar sinds er in Almkerk een serieverkrachter bezig is, zitten zij als bewegingloze zombies tegen elkaar aangedrukt. De enige...

De altijd beleefde en goedgeefse barones Wiegeltsje de Blocq van Scheltinga bewoont al enkele decennia haar hoogst geliefde landhuis in Hogebeintum, de Harsta State. Tijdens de schaarse kerkdiensten in de terpkerk van Hogebeintum zit zij steevast in haar eentje in de Herenbank. Zij zit dan onder...