Alle inzendingen over OCHTEND

Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en vertonen hun schitterende regenboogkleuren in de opkomende…

Het werk is hard, het werk is halfzacht, de wekker is hard, elke ochtend weer half acht. Morgenstond heeft goud in de mond, maar soms een halve liter.…

Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren. Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote liefde. Koesterend omarmt ze de aarde. Door haar zachte…

Miranda droeg een vest want de ochtend voelde nog kil. Omringd door stilte nam ze een slok koffie en genoot van het uitzicht en dacht: dit voelt goed dat ik ben verhuisd van Italië naar Spanje na de dood van mijn man. Plotseling echoden twee klappen van dichtslaande portieren door de vallei.…

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van mijn oorsprong het toekomstbeeld aanraken. Ik voelde…

Vanuit het hoge raam van de ziekenkamer is een panorama van boomgroepen te beschouwen, ieder met hun eigen aard en gestalte. De hoog oprijzende den en haar lichtgroene florissante metgezel met mij onbekende naam en de andere bomen, in schakeringen van groen present in de uitgestrekte tuin. Een driemanschap van bomen werpt haar schaduw in de rondte…

Ben wakker geworden, weet niet meer hoe te liggen alles doet pijn en is verstijfd. Ik moet mijn bed uit maar kan het niet alleen, heb hulp nodig en moet bovendien nog plassen ook. Dus moet Johannes aan de bak, uit bed slepen, op de wc zetten. Daarna brengt hij mij op mijn verzoek naar mijn bureaustoel, een hele toer. Bodywarmer moet aan, mijn voeten…

Het is woensdagochtend, dat is mijn vrije ochtend. Ik hoor gestommel op de trap. De jongste van vijf komt naar boven. “Waar is mama?” is haar eerste vraag. “Goedemorgen” is mijn antwoord. Ik loop naar beneden, zet sloom een bakkie koffie en lees mijn krantje. Op school spreek ik vluchtig met wie ik spreken wil.…

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare authenticiteit !…

Hij legt wegen aan deze ochtend in verf. Hij spiegelt de meren met de hemellucht. En dan eindelijk, na de eerste kop koffie is zij aan de beurt. Het begint bij haar vleugels, die heeft ze niet meer nodig. Het eindigt bij haar voeten, haar tenen, haar zwart gelakte nagels.…

Eenmaal staande in de deuropening bedenk ik me. Waarom zou ik al die moeite doen om je te vinden? Je zult vanzelf op een gegeven moment terug komen, en dan kan ik je alsnog te grazen nemen. Door je nu te gaan zoeken in die gigantische boomgaard doe ik natuurlijk precies wat jij wil. En wie weet wat je van plan bent, daar buiten? Ik sluit de deur weer…

De aardmannetjes, die in grote holen onder het weiland woonden, waren die ochtend al vroeg naar buiten gegaan. Met plezier hadden ze naar de vrolijke danspartij van de dieren gekeken.…

Ja, van mij mag het altijd half elf ’s ochtends zijn.…

Ik kreeg vanochtend een waarschuwing, of een troost, geen idee, omdat ik lid ben van het Ochtend Universum. Ik wist niet dat ik daar lid van was en sterker nog, ik wist niet dat er een Ochtend Universum is.…

Vanaf de galerij zag ik de V vorm als een silhouet de rode gloed van de ochtend in gaan. Ik boog me over de reling van de galerij en zag een oceaan blauwe Fiat 500. Noa had één hand aan het stuur en verliet langzaam het parkeerterrein. Ze hing met haar bovenlichaam uit het raampje en zwaaide uitbundig.…

Google ving ons in zijn internet en verkoopt ons op de afslag - iedere ochtend opnieuw…

De komende uren van de ochtend tot de avond hebben allemaal hun eigen kleine, unieke, misschien verborgen wonderen.…

de Merel schreef een gedicht ik voel me niet helemaal fit het wordt lente ik moet van bed en liedjes zingen de zon begon in de ochtend te schijnen en toen kwam er weer leven in de merel na de lange winter hij schreef thuis is het niet pluis ik vlieg naar warmere oorden ik heb geen woorden voor de winter als bed en sjaal en kachel nu moet…

Op deze zonnige ochtend leek hij echter zomaar wat rond te kuieren. Met zijn handen werkeloos op zijn rug.…

Deze avond schrijft de nacht in een ochtend die mag worden verwacht.…

Helaas, de ochtend breekt aan, een droom spat uiteen.…

In de ochtend is het een aangenaam gevoel om steeds te ontwaken met een gedachte aan God. "Dit is de dag die de Heer ons geeft" ofwel "Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt". Welke van die twee gedachten is goed? Tja, elke dag dat je er bent is een dag, die door de Hemelse Vader is gegeven. Maar de verdere dag wordt door jou zelf gemaakt.…

Toch betrap ik me er soms op, dat ik ’s ochtends tijdens het scheren mijn spiegelbeeld met welgevallen en een lichte zweem van narcisme begroet. Het oogt verfrissend goed, zoals het mij, rimpelloos en onder het scheerschuim, wazig en diffuus toelacht – zonder bril uiteraard, maar dat had u natuurlijk al meteen begrepen.…

Op een veel te vroege ochtend onderweg naar werk sla ik weer eens een krantje open.…

Ik ben een ochtend- en avondmens tegelijkertijd, in mij woedt geen strijd, speels verlang ik naar de nakende nacht. Want dan kan ik schrijven wat ik wil, het liefst een wereld van verschil.…

Je hebt van die dagen…, of beter gezegd van die ochtenden…je voelt het al bij het ontwaken, dat je denkt; ‘Oh, nee ik wil niet, mag ik deze dag overslaan?’ Op zulke ochtenden kan ik ook denken: ‘Waarom ben ik moeder geworden?’ Want als ik geen moeder was geweest, kon ik blijven liggen.…

Hee meiske, ik kwam jou zomaar tegen op een zonovergoten ochtend, de maan hing nog half aan de globe. Een nacht doorgehaald, beiden herkenden we niet de stank van de voorgaande avond in vergeten drank, we dansten in vuur en vlam om overleven. En nu ben je zomaar uit mijn leven gegaan, weggeglipt uit mijn armen, gestopt met bestaan.…

In diezelfde periode werd er nog eens op mijn slaapkamerdeur geklopt op een ochtend dat hij geen school had. ”Schrik niet Mam, D.J. is overleden, maar hij heeft niet geleden”. D.J. was de naam van onze parkiet, die diverse woordjes kon zeggen en die een echt huisgenootje van ons was geworden.…

Ochtend. Vroege ochtend en ik lig wakker en naakt in mijn bed ergens in een afgelegen stadje in Italië. Jij bent beneden, in de kroeg. Mijn ramen zijn gesloten. Ramen uit horizontale stukken hout. Over de houten vloer zie ik de zon haar hart ophalen. Een accordeon speelt uit een oude radio. Een viool komt hem gezelschap houden.…

De jaren gaan steeds zwaarder hangen aan mijn lijf, ik zucht als ik opsta en het liefst blijf ik 's ochtends in mijn bedje liggen. Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven, elke keer weer, totdat ik dood wakker word.…