Alle inzendingen over spookachtig

Die betoverende geur prikkelt het spookachtige achttal tot zweven, steeds verder zoeken. De zwarte akkers lokken al. Neerdalen? Nee! Mensen breken met hun ijzers en motoren die aarde. Geen plaats voor zulke vingers! "We gaan een groot rijk stichten," fluisteren de beide middelvingers.…

Hij rent door de lege straten, waar de huizen hem spookachtig aanstaren. Geen mens te zien, geen geluid te horen. Op de daken zitten grijnzende vogels doodstil te wachten tot hij valt. Opeens een oorverdovend lawaai. Hij schrikt, valt, ziet de vogels snel op hem afkomen… Verdwaasd kijkt hij naar zijn blèrende wekker.…

Het sneeuwspook had gebruik gemaakt van zijn spookachtige gave om door muren heen te dringen. Hij was weggevlogen onder een stoel in de toneelzaal. Daarbij had hij zich zo klein gemaakt als een lucifervlammetje. 's Avonds was de zaal vol mensen, die hun bangheid van die middag weer vergeten waren.…

In de duisternis kwam hij aan. Hij parkeerde zijn auto op een hobbelig paadje en liep zacht naar een al openstaande deur. De stilte was om te snijden, de duisternis liet hem struikelen over stenen en stukken hout, geen lantaarn in zijn bezit, alleen het licht van de maan dat hem leidde naar weer een deur die half in de sponningen hing. Verval…

Maar verstijfd, als een harlekijn, als een ledenpop grijns ik tegen mijn spookachtige beeld in de spiegel......…

Hierdoor was onze "vriendschap" een schijnvertoning en een spookachtig schimmenspel en ik een schijngestalte, een - om zo te zeggen - "lege huls".…

Altijd had ik zulke taferelen verschrikkelijk gevonden en hadden deze tot mijn spookachtige, morbide en satanische fantasie gesproken, zoals ook het beeld van de gekruisigde man bij de Abdij van Koningshoeven als we daaraan voorbijfietsten; mijn goede ouders en ik en tot op de dag van vandaag siert het witte kruisbeeld mijn slaapkamer; een artefact,…

De stoelen, de tafel, het bureau worden omgeven door een spookachtige leegte, door een luchtledige dat benauwt en verstikt. Het lichaam van mevrouw is vervormd door reuma; ze strompelt voort op onelegante schoenen; haar hulpeloze handen grijpen zich vast aan de stoel als struisvogelklauwen.…

De stoelen, de tafel en het bureau worden omgeven door een spookachtige leegte, door een luchtledige dat benauwt en verstikt. Het lichaam van mevrouw is vervormd door reuma. Ze strompelt voort op onelegante schoenen. Haar hulpeloze handen grijpen zich vast aan de stoelen als struisvogelklauwen.…

Zij zou dan ook beter tot haar recht gekomen zijn in een renaissancistisch kasteel dan in deze spookachtige, enorme ruimte, waarin zelfs zij in het niet valt en, zoals gezegd, noodzakelijkerwijs een misplaatste indruk maakt Toch is de menigte onveranderd sinds eeuwen, zij het dat zij in Versailles zijden jassen, kniebroeken, jabots en gegespte, elegante…

Het was behoorlijk donker en het was haast spookachtig om te zien, maar gelukkig wist ze wat het zijn moest. Het waren de ogen van die kleine zwarte Kimmy, want iets anders kon het niet zijn.…

Op mijn heenreis naar het naburige dorp passeerde ik een hoog oprijzende molen met gladde, witte muren waarop spookachtig licht viel uit vele schijnwerpers.…

Op mijn heenreis naar het naburige dorp passeerde ik een hoog oprijzende molen met gladde, witte muren waarop spookachtig licht viel uit vele schijnwerpers.…

Maar wel verstonden ze die spookachtige kreten. 's Ochtends vlogen die zangvogeltjes hun nesten uit, en zongen mooi voor alle kabouters, die hun werk deden in de eethuizen en in het Kabouterdorp. De kleine dwergjes wisten wat er verlangd werd. Vele nachten staken ze hun handen uit de mouwen. Ze droegen stenen aan, metselden en timmerden.…

Een spook met een gezicht, een spookachtig gezicht. Het gezicht van de mens die niet kon communiceren. Het gezicht van een gestorven vriend, en hij herinnerde zich alle twijfel, alle nooit uitgesproken woorden. Hij herinnerde zich conflicten, maar ook de mooie momenten. Die mooie momenten van liefde, toen alles nog in vrede plaatsvond.…

De tocht werd voortgezet onder deskundige toelichting van onze gids en voerde tevens langs het spookachtige staketsel van het voornalige landhuis "Moerenburg" dat zich zwart in de nacht aftekende met haar silhouet. "Zomerlust" was ook onze eindbestemming.…

Maar de eenzaamheid, voorheen zo fors gevoeld, staart mij niet meer aan als een monster uit wijd open holle ogen, zij schijnt haar spookachtige, huiveringwekkende aanzien en gestalte te hebben verloren: ineens voel ik mij opgenomen in de stad tussen de Tilburgers als in de familie die ik niet meer bezit, als in het oude huis, mijn geboortehuis, te midden…

Maar de eenzaamheid, voorheen zo fors gevoeld, staart mij niet meer aan als een monster uit wijd open, holle ogen; zij schijnt haar spookachtige, huiveringwekkende aanzien en gestalte te hebben verloren; ineens voel ik mij opgenomen in de stad tussen de Tilburgers als in de familie die ik niet meer bezit, als in het oude huis, mijn geboortehuis, te…

Zakkenrollerbedragen, in rekening gebracht voor spookachtige ‘diensten’ die ze onnodig voor de boedel ‘verrichten’. Eergisteren was het bingo. De envelop maakte me al pissig. De 2019-tarieven stijgen, wegens niet-duurzame varianten, in hun jargon. Wedden, klantcommunicator Bas Bisschops, dat ook u geen eind kunt maken aan ‘onze’ relatie?…

Zijn haarscherpe, spookachtige, soms lugubere naakten, meestal vrouwen, lijken wel een rariteitenkabinet van vreemd genoeg seksloze schoonheden. Een Maria met perfecte borsten heeft een beroemde icoon op haar borstenpaar geplakt, Noorse kaarsen branden op haar lijf en Indiaanse halskettingen versieren haar.…

Dat verlicht werd door het spookachtige licht van de maan. Ik werd koortsig geplaagd, in het begin negeerde ik haar. Later begon ik de herinnering aan die dromen, heimelijk te koesteren. Haar zuigende werking was haar verleiding. Ik trok de stoute schoenen aan, de een vertaald dat met moed, de ander met onbezonnenheid.…

Pieter; in de nissen grijswitte standbeelden, spaarzaam en spookachtig verlicht en helemaal vooraan een altaar, overdadig uitgerust met enorme standbeelden en kandelabers en mijn "misdaad" waarover ik die morgen nog mijmerde schijnt weg te vallen tegen het immense, tegen het verhevene dat hier tot uiting komt, schijnt te vervliegen en te vervluchtigen…

Maar een sterke gedachte troont op dit ogenblik in mijn hart en brein: als klein jongetje had ik eens een spookachtige verbeelding op de bosweg en een mooie droom bij het meer. Ja, die denkbeelden blijven me er aan herinneren dat ik een eenvoudige volgeling van God ben en altijd zal zijn."…

Mysterieus is het, surrealistisch en een beetje spookachtig. Je kunt midden op straat lopen en wandelen en het kan wel vijf minuten duren voordat je een ander mens tegenkomt. Het lijkt alsof je beland bent in een science fiction film. Op zo`n avond ga ik graag even een ijsje halen in de beste tent die ik ken.…

In 2010 verscheen haar bundel 'Sylvia' (Wereldbibliotheek), gevuld met spookachtige illustraties, beeldpoëzie van haar hand natuurlijk. Dat kan ze als geen ander. In datzelfde jaar verscheen haar dichtbundel 'Brak de waterdrager', over persoonlijk verlies en een nieuw begin. Zou het uit zijn met Stijn?…

Sandra Burgers is geboren in 1969 te Vlissingen, een wat spookachtige kustplaats met weidse vergezichten, minus de oude binnenstad, die wel heel hartverwarmend is en natuurlijk het stoere standbeeld van Michiel de Ruyter, de geëerde zeeheld.…

Haar werk is: spookachtig, sprookjesachtig, geheimzinnig, onberekenbaar, vulgair, psychedelisch, kleurrijk, authentiek, verbijsterend, diep eenzaam, moedig, meesterlijk en hier en daar sensueel, niet erotisch. Ze doet op moderne wijze de Keltische mystiek herleven en ze maakt de meest schitterende effecten.…

Zodat er helemaal geen licht meer in het woud kwam: het werd een spookachtig tafereel. Toen kwam de bosnimf die over het woud waakte en riep de begrenzer op. De begrenzer van de bomen is de voor ons wel bekende klimop. Ze wikkelde zich om de stammen van de bomen zodat er niet te veel takken uit konden komen.…

Daar moest ik zijn, want iets hield me bezig – wie of wat was die bijzondere, helder witte spookachtig dame met die bijzondere ogen. Een waanbeeld of engel of iets wat ik nog niet kende. Wat ik me herinner is dat ik met mijn bouwmeester Gaudi in New York, op verzoek van haar, was aanbeland en ik hem als tolk vergezelde.…

Ik zou denken dat ze een depressie maskeert, die gevaarlijk kan worden, als ze niet openlijk blijft dichten, ze balanceert langs de rand naar ware gekte, altijd een spookachtig, verstikkend en levensgevaarlijk gebied, als je maar geoefend bent en vaste grond onder de blote voeten behoudt. Laat het bij flirten.…