Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Point of no return

Bij de tweesprong gekomen zag ik mijn verleden aangeduid als “Point of no Return".
Er waren twee wegen rondom ons huis. Het ene heette Riverdale.
Het andere had de naam duivelspad.
Het onderscheid tussen de twee was zo overduidelijk dat er van vergissing geen sprake kon zijn. Twee wegen…, gescheiden door twee werelden.

Als ik terug ga in mijn gedachten beland ik als vanzelf bij Riverdale.
Met dat beeld verschijnt ook het water met aan weerszijde de bomen en de waterlelies. Aaneengeregen door onafgebroken zomerse middagen
De aarde die mijn voeten laat dansen en zo werd Riverdale een wereld van mijn fantasie.
Kennelijk wordt ons geluk pas duidelijk als het verstoord wordt.
’s Nachts droomde ik van duivelspad, ik stond dan op van mijn bed liep naar het raam, waar ik uitkeek over duivelspad. Dat verlicht werd door het spookachtige licht van de maan.
Ik werd koortsig geplaagd, in het begin negeerde ik haar.
Later begon ik de herinnering aan die dromen, heimelijk te koesteren.
Haar zuigende werking was haar verleiding. Ik trok de stoute schoenen aan, de een vertaald dat met moed, de ander met onbezonnenheid. Zo stortte ik me in het avontuur.
Ik leefde buiten mezelf, nam een andere rol aan. Tot ik tenslotte niet meer wist wie ik zelf was.
De schoonheid van Riverdale, ik kon haar niet meer zien zoals ik haar vroeger zag.
Het was of haar schoonheid langs mij heen ging. Langzaam werd het koud en kil.
Waar ooit twee wegen waren, was er nu nog maar een. Duivelspad!
Ik liep en liep, jaren achtereen. Weg van alles wat me ooit uitdagend had toegeroepen.
Moe en uitgeput ging ik zitten langs de weg. Boven me het bord: ”Point of no Return".
Ik zakte weg in de vergetelheid met heimwee in het hart.
Plots klonk er een stem: “Waar verlang je naar?”.
Ik geloof niet dat ik sprak, alleen mijn lippen vormende het woord: “Riverdale”.
De Vreemdeling wenkte mij, raakte mij aan en de weg opende zich.
Mijn ogen gingen open en keken Hem aan. Hij knikte bemoedigend.
Ik ging de weg ondanks het ”Point of no Return” terug naar huis.

Schrijver: Rob van der Knaap, 30 mei 2013


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 2 stemmen 110



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Len Cornelis
Datum:
30 mei 2013
Aan sfeer in deze tekst volgens mij geen gebrek. In je bijdrage, Rob, staat het maken van wezenlijke keuzes centraal. Beeld van tweesprong is hierbij voor de hand liggend. Niet alle beeldspraak is mij overigens even duidelijk. Zo probeer ik te begrijpen wat 'koortsig geplaagd' inhoudt. Of welke beelden langskomen bij 'de zuigende werking'. En waarom 'heimelijk koesteren' van welke dromen? Een bijdrage, die mij niet direct 'pakt'. Maar bij nadere lezing de fantasie prikkelt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)