Alle inzendingen over ziekte individu wachtkamer

Op een dag in oktober bood de genoemde wachtkamer plaats aan een jongeman die uiterlijk wanhopig en handenwringend wachtte tot een van de deuren, die uitkomen in de wachtkamer en toegang bieden tot de spreekkamers, open gingen en tot een van de artsen verscheen.…

De mensen in de wachtkamer lijken te blaken van bloeiende gezondheid; niets schijnt er met hen aan de hand te zijn, hoewel ze, gezien hun doktersbezoek, ongetwijfeld geheime kwalen met zich meedragen.…

De artsen hebben het hem plompverloren medegedeeld want de artsen nemen tegenwoordig geen blad voor de mond: "Uw ziekte is erger dan kanker. Als deze medicijnen niet helpen, dan hebt u nog maar kort te leven" Hij komt met zijn "zuurstorcabine" nog naar de fitness en trapt nog een kilometer weg op de hometrainer.…

Je huis en de buurt waarin je woonde "zegevierden" door troosteloosheid en miezerigheid (je noemde je huis zelfs een "wachtkamer voor de dood"), maar het was het huis waarin ik de Liefde gevonden had die het een welhaast bovenaardse, bovennatuurlijke glans verleende, zoals de Liefde, als door een toverstaf kan doen.…

In de kleine, langwerpige wachtkamer aan het eind van de gang vloeiden plotseling mijn uitbundige tranen ongeremd om mijn ziekte en om mijn lichaam dat ik liefheb.…

Je huis en de buurt waarin je woonde "zegevierden" door troosteloosheid en miezerigheid (je noemde je huis zelfs een "wachtkamer voor de dood") maar het was het huis waarin ik de Liefde gevonden had die een welhaast bovennatuurlijke glans verleende aan het geheel, zoals de Liefde als door een toverstaf kan doen.…

Het is nog niet druk in de wachtkamer als ik arriveer. Een brede, witte zuil doorsnijdt de ruimte en deze lijkt al even massief en solide als de zorg die men hier biedt. Ik spreek een medepatiënt naast mij aan met de eretitel "meneer". Ik had hem bezwaarlijk "jongeman" kunnen noemen.…

Met wat toch wel beschouwd kan worden als haar laatste krachten vouwde zij de vele, zijdeachtige, kleurige sjaals die in schrikbarende wanorde lagen opgestapeld in een muurkast met mijn assistentie nog op alsof dit allerlaatste project nog voldoening en zingeving verschafte.... De dood die niet ver meer weg is loert uit haar onkenbare en onheilspellende…

Te midden van de menigte zag ik Hem eens; de schizofrene man die mij ooit genodigd had in zijn flat. Hij haastte zich kennelijk voort tussen de anonieme massa..... De afstand tussen de diepste eenzaamheid en vertwijfeling en de toppen van het geluk is een afstand die in lichtjaren niet te meten is; voor de schizofrenen zijn er de leegte en de wanhoop…

Op het kerkhof aan de Hoflaan staan donkergroene statige sparren zij aan zij in een lange, plechtige rij, als om de grafstenen te beschermen en te bewaken..... Het is een mooie julidag en een licht briesje schijnt ons te willen strelen, maar voor mijn zwaar ziekelijke vriendin die naast mij voortstrompelt terwijl haar hand rust op mijn bovenarm, is…

Weer is een persoon opgedoken uit de grauwe massa van de stadsbevolking, uit de voor mij doorgaans brute anonimiteit.... Mevrouw kwam aanrijden in haar scootmobiel en zij hield halt vóór de glazen deuren van de supermarkt die spoedig zouden openschuiven; grijs, lang haar, neervallend op haar schouders en rug en gebonden in een staart; bijeengehouden…

Sommige raadsleden vereenzelvigen zich met JHWH, zij stellen zichzelf op het standpunt dat zij onder en boven de wet zijn, maar begrijpen van zichzelf niet dat zij slachtoffer zijn van hun eigen narcisme en grootheidswaan...…

Wachten in een lege wachtkamer. De gynaecologe draagt een slecht te verteren boodschap met zich mee. Ik kan het aan haar zien. Straks zal ze die aan mij overdragen. Tussen nu en zo een mensenleven van verschil. Niet lang meer voordat ik in andere wachtkamers licht op bezorgde mensen zie vallen. Dat vreemde handen mij onderzoekend aanraken.…

Ondanks alles had het wonderbaarlijk mooie licht van een beginnende zomer; de zomer van mijn zeventigste levensjaar gespeeld over de wanden van de wachtkamer in het ziekenhuis en op mijn weg naar huis toonden de rododendrons hun lichtpaarse bloei....…

Geweldig die privacy in wachtkamers. Inmiddels gaat na een halfuurtje de ding dong voor de vijftigste keer. De bel gaat nog een keer, iets dringender. C 441 balie 16. Jeetje ben ik dat? Nee, ik ben C440. Heb ik zitten slapen? Maakt niet uit, ik loop naar balie 16 samen met iemand anders die kennelijk C 441 is.…

Doch ieder individu heeft 'n bepaalde ziekte, en dus behoefte aan 't geneesmiddel dat op zijn krankheid past. Wie zou nu, uit trage schuw voor de moeite van 't kiezen, aan elk individu durven voorschrijven: Recipe... alwat er in de apteek is? Het doel is: behoud of herstel van gezondheid. De gezonde schrijft men niets voor.…

Niet voor niets komt de dame die ik bezoek uit Den Haag. Het is "mevrouw" vóór en "mevrouw" na in ons gesprek. "Wilt u een kopje koffie, mevrouw?" "Wilt u een stukje gebak?" Haar pontificale villa omringt haar als een mantel van steen, marmer en pluche, die echter niet kan verwarmen. Het levenloze, maar chique meubilair roept herinneringen…

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt vlak bij de vergrendelde zware deur die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos eenzaam. Een kwetsbare vrouw, verloren, verweesd. Vertwijfeld…

De C.-straat vormt een krocht, een langwerpige, trieste, uitzichtloze trechter, omzoomd door bouwvallige huizen. Helemaal aan het eind hiervan bevindt zich het huis van F., mijn manisch-depressieve vriendin. Hier legde ik vaak mijn bezoeken aan haar af. Met haar lange, lenige, elegante, beringde vingers draaide ze gewoonlijk de ene sigaret na de andere…

de gang de afbeelding van een eveneens Afrikaanse man met een doorgroefd gezicht, kennelijk getuigend van veel levenservaring en achter de balie, waar de verpleegkundigen zetelen, bevindt zich een grote foto van eveneens uitheemse, vermoedelijk Zuid-Amerikaanse, platte boten Ik wees een meneer die ongeduldig wachtte op zijn beurt in de genoemde wachtkamer…

Ik zit met mijn dochter van twee in de wachtkamer. Ze komt naast me zitten en kijkt nieuwsgierig de ruimte in. Ze ziet de boekjes en kiest er 1 uit. Ze ziet de lego-blokjes en maakt een werkje. Ze komt weer naast me zitten en kijkt verlegen rond. De anderen in de wachtkamer vragen haar iets en ze geeft netjes antwoord.…

Ik ga altijd ruim op tijd, want van de mensen en de gesprekken in de wachtkamer, word ik bijna weer beter. Mijn partner gaat altijd trouw mee, alleen zij gaat niet zo vroeg weg, scheelt zeker een half uur in een wachtkamer zitten. Echt waar: ik ga een half uur voor mijn plezier in een wachtkamer zitten.…

We zouden de wachtkamer moeten beleven als spirituele ruimte om tot onszelf te komen. Een plaats voor meditatie bij de dokter, tandarts of in het ziekenhuis. Dan klaagt er niemand meer: ”wat heb ik lang moeten wachten”, maar: ”ben ik nu al aan de beurt, wat jammer”. 1991.…

De mensen in die wachtkamer stralen uit dat ze dat vertrouwen aan het verliezen zijn. Het gevoel hebben dat het land voor hun ogen verkruimelt en uit elkaar valt en ze op zichzelf zijn aangewezen.…

In de wachtkamer van hun huisarts zit een rij mensen stijf als stenen standbeelden, met een starre uitdrukking op het gezicht, de vrouwen als zwarte Madonna's met de bontgekleurde hoofddoek strak om het hoofd, te wachten op diagnose of therapie, op medicijnen, een bloeddrukmeting of een injectie.…

Na een klein half uurtje staan we weer buiten en ik zeg tegen hem: ‘Wat maak je toch wat mee in zo’n wachtkamer.’ ‘Wat bedoel je?’ zegt hij. ‘Ach , laat maar, ik leg het je nog wel eens uit.’…

In de wachtkamer, die ik sinds jaar en dag met enige regelmaat bezoek, staat in een hoek op een klein tafeltje speelgoed opgesteld: Lego-blokken en een kleine plastic bontgekleurde jeep.…

Dus ik naar het gezondheidscentrum waar ik plaats nam in de wachtkamer. De deur van de arts ging open en daar verscheen een jonge vrouw, gekleed in een lange witte jas. Ze riep mijn naam en ik schrok mij kapot, want mijn arts was door haar vervangen wegens ziekte. Ze zei: ''Ja, ik zie het, u komt voor controle van de prostaat.…

Moet dit tafereel tot troost dienen voor de wachtenden die in angstige spanning en met onbestemde vermoedens van mogelijk onzegbaar en onvoorstelbaar toekomstig onheil hier de wachtkamer bezetten?…

De grote hal biedt plaats aan tientallen personen en wordt opgeluisterd door een kunstwerk; een beeld van een menselijke gestalte, zwevend aan feeërieke vleugels, kennelijk symboliserend het glorieus oprijzen uit ziekte, dood en verdoemenis De afdeling endoscopie is in het souterrain gehuisvest en door lege, kale gangen, gelardeerd door afgesleten…