Alle inzendingen over 'De bloemen van het

...wel geschaatst kan worden, of er sneeuw komt, maar bloemen op de ramen, nee, die komen niet meer voor, want tja, niet alleen is praktisch overal sprake van dubbele beglazing, maar ook is het gehele huis voorzien van centrale verwarming. En of je die nou wel of niet aan zet in je slaapkamer,...

...wel al die kleuren zijn waar mensen en bijen het over hebben. Maar dat windt mij allemaal zo op!" Lucas snelde hard vooruit, sprong hoger dan hij ooit gesprongen had, en smakte luid ploffend neer. "Houdt die gevaarlijke hond in bedwang!" riepen een paar jongens en grepen Lucas stevig...

...had ze van huis meegenomen. Had ze die als koninginnetje misschien nodig? Langzaam werd het donker. (wordt vervolgd)

Stille tochten, condoleanceregisters, kaarsen en bloemen op de plaats delict: schijnheilig plaatsvervangende slachtofferrol, ik word er treurig van.

De bloemen, zaden der liefde, vrede en harmonie strooi ik rijkelijk uit mijn weldadige handen. Om nieuwe levens in welzijn... te doen belanden.

...zijn de tevreden mensen, die zich nooit een slachtofferrol laten aanmeten. Zij die beseffen, dat ze het uiteindelijk toch allemaal zelf moeten zien te bewerkstelligen.

...met zijn vele vaste bewoners en regelmatige bezoekers zijn mijn stimulans. Een bloeiende klimplant zal het wel niet meer worden, want te laat is uiteindelijk te laat.

...en droom", het gedicht dat op welhaast magische wijze mijn vroegste belevenis weergeeft, als houdt het een vinger aan de kloppende pols van de ervaring.....

...was opgegeten door de wolf. Het konijntje dat zoeven bevriend was geworden met Groenkapje herinnerde zich Groenkapje en spoedde haar meteen naar het huisje van de zeven gebraden biggen met in haar voorpootjes een bloem die Groenkapje voor haar had geplukt als teken van hun...

...zouden ze niet meer aanschouwen. Je hield van het weelderige landschap, doorkruist door beekjes en rulle paden. Je vroeg slechts om een boeketje van hondsdraf, van boterbloemen of van de bloesem van de rododendron. Toch begeleidden onze wanhoop en ons verdriet ons stilzwijgend; stilzwijgend...

...akbar genoteerd in aantallen doden en gewonden voor de statistiek. Ziek. Haatbaarden, schreeuwnegers, blankjankers. De geschiedenis haalt ons in en het gebeurt weer, keer op keer. En steeds weer wordt de strijd verloren, 'sorry seems to be the hardest word'. Ik schiet een plaatje van een bloem.

...in het blauw geklede meneer voorziet de planten en bloemen van water. We vierden op een septembermiddag het nieuwe seizoen en de vooruitzichten van onze vriendschap.....

...Weggooien, dit boeket vol symboliek? Ik kan het echt niet! Dus knip ik do mooiste bruin omrande witte rozen uit de dorre bos en leg ze voorzichtig te drogen in een mandje. Die bewaar ik zorgvuldig, die zullen altijd blijven. Zoals ik hoop dat er ook iets bewaard zal blijven van mijn relatie...

...Weggooien, dit boeket vol symboliek? Ik kan het echt niet! Dus knip ik de mooiste bruin omrande witte rozen uit de dorre bos en leg ze voorzichtig te drogen in een mandje. Die bewaar ik zorgvuldig, die zullen altijd blijven. Zoals ik hoop dat er ook iets bewaard zal blijven van mijn relatie...

...was mij het dagJE wel. Leuk tweede huisJE. BloemeTJE sturen. Gaat er een lampJE branden. Die kneuterigheid kennen ze in het buitenland niet: Ein Handy. Un portable. A cell phone. Krachtig en trots. Een mobieltje. Getver!

...in ons land om allerlei redenen, maar dat is niet zo gek, als je ’t bovenstaande leest, kan het niemand meer voor de wind gaan toch?

...uitdaagt voor mij zelf op te komen. Het enige gevaar dat ik loop is dat het nog enige teleurstellingen kan duren voordat ik tevreden ben over mijzelf. Maar tot die tijd weet ik dat het oefeningen zijn en dat ik noch een ander noch mijzelf iets kwalijk hoef te nemen. Ontmoetingen verliezen...

...de achterlopende orchideeënpaljassen niet! Deze rage gaat nooit over, let maar op, die verplaatst zich gewoon naar andere planten en bloemen, het is een onuitroeibare geheimtaal, die de schijnheilige, witte (= zuiver, rein, onbezoedeld) bloem van wijlen prins Bernhard zelfs overstijgt.

ik brabbel, rochel en spuw een taaltje te gek voor woorden ik ben repelstaaltje mijn bloem groeit in de grond een pot omgekeerd klimop ik naar de top probeer mij maar eens tegen te houden (lukt je niet) geen kruid tegen gewassen

...niets daarvan. Op de heuveltop schrompelde het plantje steeds meer ineen. Alles wat op de heuvel gebloeid had, was dood en bleef dood. "Wat nu?" peinsde de tovenaar. "Wacht, ik zal hier blijven wonen om te speuren naar de geheimen van dat rode plantje, hoe lang dat ook mag...

...bezit tegen betaling van een luttel bedrag. Op het dressoir toonde ze trots en lieflijk haar pracht. De plant kon Vader geenszins vervangen; niet zijn ijsblauwe ogen met de pretlichtjes, die voorgoed afscheid van me hebben genomen, niet zijn vaderlijke filosofische raadgevingen, niet zijn...

...waarom heb ik vorige week toen ik jarig was, niks van je gehad, jou geef ik altijd een cadeau met je verjaardag.'' ''Oké, ik maak het goed met je, we gaan vanavond op jouw kosten chinezen.'' Hij moest lachen, precies mijn mentaliteit, dacht hij. Aldus geschiedde.

...Hollandse rozen groeiden in snelkweekkassen in het Westland, zij bloeiden welliswaar langer, maar je kon ze evenmin reuken. Tines blik trof de hogerop geplaatste Aronskelken. Dat waren echte grafbloemen!, maar Gea had rode rozen gewild. Waarom eigenlijk? Haar geheugen bracht Tine weer samen...

...Die zal ik aan de mensen vertellen." Het was winter. In zijn huisje vertelde Lucas een heleboel verhalen. Ja, bijna elke dag luisterden kinderen naar Hem. Ook volwasssen mensen, die erg diep nadachten, vonden de weg naar deze verteller. Heel zijn leven is Lucas sprookjesverteller...

...‘het hangt ervan af hoe snel ik opdroog.’ Na een tijdje waren alle waterdruppels opgedroogd. Maar vlak daarvoor zeiden ze tegen elkaar: ‘Ons leven was kort, maar het was een goed besteed leven. Ook al zijn sommige mensen niet blij met ons, de boeren zijn dat wel. We hebben...

De passie in mijn leven is de passie die ik voel van binnen. Zij spreekt zich uit, wikt en weegt haar woorden, laat zich zien zonder verbloemen. De passie van mijn leven eindigt in een prachtige bloem! Waarbij ik als laatste jouw grandioze naam noem.

...gegroeid als taaie bloemen op rotsachtige grond, als bloemen die, hardnekkig, hun weg naar het licht gezocht en gevonden hadden....

...en verontrust geworden als een schuw, weerloos hert dat opgejaagd wordt door een nabije bosbrand of door de dreiging van het genadeloze schot van de jager. Aan haar uiterste kwellingen is nog een dimensie toegevoegd.....

...het geboomte aan het raam, waarop ik uitkijk, staat in volle groene zomertooi. Het is het seizoen van mijn geboorte.....

...echte, maar helaas volledig geurloos. De opwelling om deze dure en lelijke takjes te kopen was gelukkig van korte duur. Het zou betekend hebben dat ik mimosa weer net zo zou zien als 45 jaar geleden. 'Nep' dus.