Alle inzendingen over Afscheid

Ik heb ze vaak gegeven, verwondering in boeket, kleur bekennen en een zakje om ze langer te laten staan. Zelf heb ik een keer een enkele roos gekregen en dat bleek afscheid. Verwonderlijk hoe bloemen verschil maken tussen mannen en vrouwen. En toch geniet ik van fleur en kleur.

Oranje verloor kansloos van het ijzersterke Brazilië (0-3). Geen schande tegen dit wereldteam maar wel teleurstellend. Hopelijk kunnen de volleybalsters het toernooi a.s. zondag eervol afsluiten met een zege op Japan. Maar het afscheid van dit goed georganiseerde wk-toernooi zal pijn doen...

...met uit steen geweven vlechtwerk.... Toen ik afscheid nam begroette ik al in stilte de bezienswaardigheden van de Metropool aan de Rijn die ik ging bezoeken; de parallelle verticale middeleeuwse torens die in hoogmoed wedijveren met de sterren, die als het ware God trachten te...

...niet op de aarde schikt zich, draaiend, in haar lot en laat de maan in de waan dat ze boven de aarde staat Kijk, dat is vrijheid, afscheid nemen van een gedichtensite en dan toch denken te dichten. U hoeft het niet met mij eens te zijn, dat staat u vrij.

...verdiepinkje. "Abschied vom Klavier" speelde je eens voor mij, maar ik heb voorgoed afscheid van jou moeten nemen....

...brengt mij in verlegenheid. Brekelijk vibreert de ruimte tussen ons, zachtere zoenen dan ooit bij het afscheid. "Ik kom liever naar jou dan dat ik weg ga".

...keren heb ik die wereld voor haar schoon gemaakt, dat was belangrijk. Drie kussen als altijd bij het afscheid, ik kan ze nooit meer geven. Dag, lieve mevrouw Biertje...

Een moeder moest voorgoed afscheid nemen... De natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar haar armen voorgoed voor me gesloten zijn... We hebben de dieprode en paarse rododendrons bewonderd, die iets van haar geest, van haar hart en ziel weerspiegelen; waarin haar leven, haar...

...in de avond gaaget nog een bietje", verklaarden hij en en zijn vrouw toen ik afscheid van hen nam.

...ronduit armoedige behuizingen had gesierd, vormde het stoffelijke bewijs van haar enige en prominente talent, geschonken door de liefhebbende ouders aan hun "zorgenkind". Ten afscheid van mij, haar levenslange vriendin, speelde zij eens nog "Abschied vom Klavier" voor mij, maar door...

...was alle geduld op. Ik werd uit de redactie gezet en mij werd voortijdig geadviseerd afscheid te nemen.....

De bril van mijn vader zorgde voor een mooi kader. Gemaakt van hoorn en glas bezagen zijn ogen hoe de wereld was. Vader zag het licht op 7 maart 1931, in hartje Wehl, in de geuren van hout. Al vrij snel moest hij meewerken in vaders timmerbedrijf. Zijn toekomst lag daardoor al vrij vroeg...

Eens moest het ervan komen. We wisten het wel. Jarenlang heeft hij ons trouw terzijde gestaan. Nu is het einde in zicht. We hebben gewikt, gewogen en de knoop doorgehakt. Zelden liet hij ons in de steek. Maar toch, stel je voor dat hij dat wél zou gaan doen, kuren zou gaan vertonen… Dat moesten...

Weifelend sta ik met de vaas oude bloemen in mijn handen. Weggooien? Eigenlijk zijn ze op. O ja, ze staan nog fier overeind. Geen enkele witte bloem heeft zijn kopje laten hangen. Maar de bruine randjes geven aan dat ze aan hun einde zijn. Drie weken lang hebben ze in volle glorie staan schitteren....

Deze brief spookt allang door mijn hoofd en ik weet dat het goed is om van me af te schrijven dus vanmiddag ben ik eraan begonnen. Het is nu avond. Er is zoveel dat ik je wil vertellen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik weet niet of dit goed is. Ik schrijf een brief naar mijn overleden...

Weifelend sta ik met de vaas oude bloemen in mijn handen. Weggooien? Eigenlijk zijn ze op. O ja, ze staan nog fier overeind. Geen enkele witte bloem heeft zijn kopje laten hangen. Maar de bruine randjes geven aan dat ze aan hun einde zijn. Drie weken lang hebben ze in volle glorie staan...

Het volgende smsje komt binnen. Daar zit ik dan, verward op de bank met liefdevolle smsjes van mijn sex soulmate. Op dit moment is hij in het buitenland bij zijn vriendin en ondanks dat ze elkaar al maanden niet hebben gezien smst hij mij toch. Vind je het niet erg dat je aan mij denkt terwijl je...

Ergens had ik het al verwacht. Mij er zelfs op voorbereid. Toch bleef ik immer dat sprankeltje hoop houden, ook al omdat mijn omgeving ervan overtuigd was dat het wel zou meevallen. Niet dus! En dat valt tegen. Het verdict is er nu. Hard, meedogenloos, want er is geen zachte manier om te zeggen...

...en deelden als niemand anders, als echte vrienden. En voor die echte vrienden, beste Fl..., kan je oprecht wenen bij hun definitief afscheid. Vaarwel mijn vriend. Ciao, mi amigo, arrividerci! Jan Noot: ’t Is nu 10.45 u. Fl..., waar ben je? 10/12/2007

Ik kan me niet voorstellen hoe je leven geweest is voordat jij mij kende. Je hebt zoveel meegemaakt, zoveel plaatsen gezien en zoveel mensen gekend. Jij hebt altijd grote dromen, grote plannen waarin ik niet paste. In mijn grote dromen was het altijd jij. En dan wil je me vertellen dat het over...

...ben bang voor het gat dat ontstaat als ik echt afscheid van je neem. Het zal zo leeg zijn zonder jou, je aanblik was me zo vertrouwd. Ik geef je een slokje water, je zuigt niet meer. Er vormt zich een beekje op mijn vensterbank. Voorzichtig til ik je op, al maakt het niets meer uit. De wind...

...doos en stoel verdwenen waren, zodat ze rustig afscheid kon nemen. Al weken keek ze tegen de verhuisdozen aan. Haar dochter en schoondochter kwamen een paar maal per week om het huis op te ruimen of liever gezegd om alles weg te gooien. Het kleine beetje dat overbleef werd ingepakt. Bijna...

Dan is het ineens zover, je wordt hartelijk door je collega’s uitgezwaaid met lovende woorden, een spandoek boven de ingang van de SEH afdeling waar ik de laatste 12 jaar doorbracht als regeltante achter de balie en pc. Bloemen op het aanrecht in de te kleine koffiekamer. Overal A-4tjes met mijn...

...waardig afscheid te nemen, zoals ik een waardig afscheid zocht te nemen van mijn benedictijnse kloostertijd. Ik wist dat ik de strijd verloren had, maar zoals één van mijn broeders zei, zo is het nog steeds: 'Christus zal mij niet verlaten!'. Innerlijk huilde ik aan een stuk door, want ik...

...hij zich en spreekt hij zijn vrienden een afscheid toe. Woorden klinken als klare klaroenstoten: eindklappers van een gewichtige gebeurtenis. Zijn eega spiegelt het vochtige moment in haar ogen. Men begrijpt: het kan niet anders. Aandoenlijk en mooi zijn de emoties achter de woorden af...

Stil kijkt ze naar het schaaltje met brokjes en zijn bakje water op het blauwe dienblad met de vrolijk geschilderde tropische vissen. Het staat op zijn vertrouwde plek op de vloer tussen de afwasmachine en de prullenbak in de keuken. Haar blik dwaalt af en door het raam ziet ze de dikke rode...

Verscholen in een uithoek van onze stad, achter de Moskee die aan de Wandelboslaan haar twee trotse, fiere, scherp gepunte torens, die haar lichtgroene koepel flankeren, de zomerhemel in steekt, als een handreiking aan het onbekende Opperwezen, in een gebied dat vandaag de dag "De Bokhamer"...

In de stad klonken veel drukke stemmen. De mensen spraken over hun zomerse reis, die ze weldra zouden maken. Robin, een man van een jaar of dertig, was ook een van die mensen. Met een groot pak onder zijn arm liep hij door de straat, maakte een deur open, en ging de trap op. Daar stond hij in de...

...het heelal die u zozeer vreesde? Wij waren kameraden; ik heb uw porseleinblauwe ogen gesloten bij het uiteindelijke afscheid..... Ach Vader, uw wezen is mijn wezen en mijn tranen houden niet op te stromen.....

......en dan zeg ik: ik ben er een van Broeckx, van Broeckx van de Oude Markt. En dan stromen de tranen over mijn gezicht bij de herinnering aan het langdurige sterfbed van mijn vader, aan de langgerekte marteling die hij moest ondergaan in het verpleeghuis, dat oord van onheil bij uitstek. (Hoe...