Alle inzendingen over Caïro bij nacht

...Totaal ontregeld en ontredderd stond ik in de nacht te staren. Er kwam een gedaante op mij af. Mijn hart sloeg op hol. Maar toen zag ik dat zij het was, mijn ex-vriendin, die liefdevol glimlachte en die mij liefdevol omhelsde. Vanuit enkele luidsprekers weerklonk 'Don't Give Up' van Peter...

...aangezien het onder meer gaat over corruptie bij hogere (staats)ambtenaren. Hoofdpersonage Maghoeb is zeer overtuigend. Als lezer ga je absoluut sympathie voor hem voelen ook al hekel je zijn filosofie. In principe is er helemaal niemand die dit niet doet. Het gedrag van Maghoeb is zeer...

...nog niet veel te leren. Op een dag zat zij bij een raam en hoorde vrolijke vogels fluiten. Zij opende het raam en keek verbaasd naar buiten. Het rook zo heerlijk fris en zij genoot van de blauwe lucht en dacht met een diepe zucht: kon ik ook maar vliegen. Soms ging ze naar de keuken en dan...

...schilderij over verven. Meteen voegde ik de daad bij de gedachte en begon driftig met een grote, brede kwast en zwarte, paarse en marineblauwe verf, het stilleven liet ik verdwijnen. Met donkere, wilde streken vulde ik het doek. Maar ja, hoe verder? Toch nog maar een paar vredelievende narcissen...

...ik zelf ook wel door. Toch ging ik de fout in bij de volgende serie en de daarop volgende was ook mis. Behoorlijk gepikeerd stopte de man met dat onderdeel, alsof ik het met opzet fout deed. Nog veel later tijdens mijn mondeling eindexamen klapte ik volledig dicht, toen de leraar en de...

...vanuit mijn ooghoeken een bekende figuur dichterbij komen, die zich duidelijk in mijn richting bewoog. Nog voordat hij mij bereikte, werd hij in de rug aangevallen en tegen een container aangeduwd. Natuurlijk gaf hij een stevige duw terug, hetgeen aanleiding was voor een echte bokspartij. Weer...

...thuis met mijn Barbies gespeeld en evenmin bij mijn vriendin, want Barbie was meer een pronkstuk dan speelgoed. Toch bewaarde ik mijn twee ‘Barbies’ en ze verhuisden mee toen ik ging trouwen. Vele jaren later werden ze in een hoek van de zolder door mijn dochters ontdekt. En meteen...

...niet doen, bla…, bla…, bla… arriveerden we bij de sportvelden van de tegenpartij. En ja, daar ontdekte één van de spelers, dat hij de shirts vergeten had, die lagen nog thuis. Och, kan gebeuren toch? Misschien had de tegenpartij nog reserveshirts, nou dat viel een beetje tegen, dus...

...moesten we ons erbij neer leggen: Vlekje was verdwenen en onze hoop haar ooit terug te zien, vervlogen. Zes weken later, miauwen aan de achterdeur en jawel, daar was ze weer. Bijna onherkenbaar, sterk vermagerd, kapotte poten en nagels en vier teken in haar oor. Onbegrijpelijk, waar ze is...

...uurtje in beslag. We waren een ervaring rijker, maar inmiddels zo verkleumd dat we een bezoek brachten aan Mac D. om bij te komen en ons te wapenen voor nieuwe uitdagingen. (wordt hopelijk niet vervolgd!)

...een stempeltje op moest en ze ging ook nog bij een collega langs, misschien toch nog iets navragen. En ja eindelijk was het zover. Het formulier was klaar. Dat was dan €10, en toen werkte de kassa nog steeds niet. Gelukkig betaalde ik contant, maar ze wilde mij ook een bonnetje geven. Ach,...

...die ik nooit gekend heb, omdat ze stierven bij het bombardement van 11 september 1944. Ik kijk naar het fotootje van het hele gezin van mijn opa en oma van moeders kant. Mijn moeder had weinig foto’s van vroeger, haar ouderlijk huis is in de tweede wereldoorlog getroffen tijdens een...

...gras of de kleur van goudgele graanvelden. Ik zie jonge zwaluwen vliegen, waar ze kortgeleden nog gevoerd werden door hun ouders. Bijen vliegen af en aan, in en uit mijn stokrozen. Vlinders fladderen van struik naar struik. Hmm, het lijkt wel vakantie.

...Moeders zijn niet zonder fouten en ze keken me minachtend aan. Vijftien jaar opvoeding naar de maan! Ze voelden zich met hem verbonden en hielden nu al van hem. Ik zocht een manier om me er van af te maken. ‘Waar heb je hem gevonden?’ vroeg ik, ‘staat daar niet ergens een boerderij in de...

...in gebruik was. Op de heenreis hadden we overnacht in een huisje dichtbij Calais, maar voor de terugreis besloten we rechtstreeks naar huis te rijden. We hoopten dat de kinderen in slaap zouden vallen en wij zelf dus niet. Daar zat nu juist mijn probleem, mijn man was een zeer ervaren...

...diverse garens en katoen om sokken te stoppen. Bij moeder kwamen ze nooit voor niets, ze liet de verkopers allemaal binnen, voorzag ze van koffie en boterhammen en ondertussen brachten ze nieuwtjes en andere sterke of zielige verhalen. Moeder kocht veel te vaak nieuwe garens en elastiek, maar de...

...ik eerlijk zijn, ik kan nooit zeggen: ik heb het niet geweten! Het knaagt, bij u ook?

...werd om na schooltijd te komen spelen. Ook bij andere kinderen thuis volhardde Anne in haar zwijgen. Na een jaar sprak Anne nog steeds niet en de hoop werd gevestigd op de komst van haar zusje, die inmiddels ook vier jaar was geworden. Alice en Anne werden nu beiden naar school gebracht...

...Alice aan de deur en de kleinste vroeg: Mogen we bij jou in de tuin spelen? En ja dat mocht, na een tijdje ging juf Ina kijken of ze daar nog speelden. Alleen de meisjes waren er en Ina vroeg: Moeten jullie nog niet naar huis? Nee, antwoordde Anne, Andreas komt ons halen! Ina geloofde haar...

...ze het vonden. Nu hadden de schalen en vazen een nacht in de auto gestaan en dus vonden de kinderen de kunstvoorwerpen vooral koud. De kinderen kregen de opdracht om voor de volgende les, zoveel mogelijk vragen te bedenken voor Sia en die opdracht werd serieus aangepakt. Alle vragen werden...

...Maar meer nog bevreemdde het mij, dat geen één bij een andere paste. Zeer merkwaardig. Nu had ik wel goede hoop dat het een volgende keer in orde zou komen, maar helaas nee… ze waren alleen en bleven alleen, de anderen waren spoorloos verdwenen. Ach heel soms vind ik ze terug. Op de meest...

...nu. Ik bezwijk voor verleidelijke repen chocola bij de kassa en tot grote verbazing van mijn meisjes kocht ik onlangs een grote doos roomijs met karamel. En ...wat in huis is, moet worden opgegeten. De gouden regel van mijn oudtante Saar: "je moet alles eten!" heb ik te letterlijk genomen,...

...ik forceer mijn knie, kneus mijn enkel en blesseer twee tenen. Happend naar adem zit ik even later op een bankje, bij te komen van mijn entree. Volgens de reclame is zo’n dagje thermen heel ontspannend.

...m’n wangen, m’n hoofd is niet helder maar ja: hij sliep en was uitgeslapen! Ik zou er een lief ding voor overhebben een nacht door te slapen, en: geloof me ik kijk geen mannen films meer, want die doen er geen goed aan!

...een graag geziene gast op de zwart-witbeeldbuis bij ons thuis in de kamer. De aanleiding voor het schrijven van deze beschouwing betreffende mom, ligt verscholen in het feit dat ik recent drie Ghanese maskers mocht ontvangen. De Republiek Ghana is een land aan de westkust van Afrika...

...wat ik nodig heb. Is dat een illusie? De nacht zou wel volstaan. Ik wijk dan af van het idee, dat ik een volmaakte plek zal vinden. Dat zet ik opzij en ik doe dus meteen een concessie. Maar ik zoek dan een zo goed mogelijk alternatief. En merk al direct dat streven naar het volmaakte wordt...

...die toetsen beroeren, duistere vibraties die voeren naar getikte, gelikte stukjes die er eigenlijk niet toe doen. Ik schrijf de nacht naar een volgende morgen waar ik een warm welkom verwacht. En dan blijkt een en ander een gepasseerd station.

...op de dag wacht. De dag vol leven en problemen die niemand rust en vrijheid schenkt. Geef mij de nacht dan nog maar even, waar niemand mij ziet of kent.

...van zijn momenten, in de sterkte van zijn stilte en in het geduld van zijn vergeefse...

Sluimerend is de dag op zoek, de wende wil telkens weer een etmaal en ik heb de sleutel op zak. Ik zie het donker in.