Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Loket 3

Het derde loket

Administratie bijhouden is niet echt mijn favoriete bezigheid, daar heb ik het volgende op gevonden: ik heb een map aangelegd ‘Nog te doen’. Dat geeft een opgeruimd gevoel totdat de map bijna uit elkaar barst. Dan geeft het weer rommel die nodig opgeruimd en uitgezocht moet worden. En daar gaat het meestal mis, ik krijg bijvoorbeeld een bericht van de belasting dat ik geld terug krijg, maar voor het zover is, moet ik eerst zelf een formulier opsturen liefst een origineel.

Een studerende dochter vraagt studiefinanciering aan en vervolgens moet je als ouder gegevens invullen en opsturen. Voor mijzelf is dat geen probleem, wel voor vader die is overleden. Nodig is dan een originele overlijdensakte. Moet je nooit opsturen, want die heb je nog 100 keer nodig of een gewaarmerkte kopie. Dus dat betekent weer een rit naar de gemeente en daar zijn zoveel wachtenden voor u. Er zijn twee loketten geopend, maar al spoedig gaat één dicht omdat er een vertrouwelijk gesprek nodig is. Bij loket 3 verschijnt een aardige dame die met een map tevoorschijn komt, met als titel: werkwijze balie en dat zegt al genoeg. Hoe start ik de computer, hoe activeer ik het scherm, hoe start ik de kassa en wat te doen als er een storing is.
Haal een collega die een vertrouwelijk gesprek voert, die neemt de tijd om u op weg te helpen. Hij zet vervolgens even de computer aan en uit en loopt weer terug. Nu de kassa nog, andere collega erbij, nee er zit geen papier in. Haal een rol papier, waar kan ik die halen, daar in de derde la. Mevrouw krijgt de kassa niet open, weer een collega erbij gehaald: zo open je de kassa om een rol te vervangen. Jammer dat er geen in zit, dan zou je kunnen zien hoe dat werkt. Even een andere kassa openen, oh zit dat zo. Terug naar eigen kassa en papier geplaatst, even checken en helaas, nee dat functioneert niet naar behoren. Nogmaals een collega gevraagd. Dat is de verkeerde rol papier, een veel bredere moet ook in de la liggen.

Eindelijk is loket 3 in stelling gebracht. Wie kan ik helpen? vraagt de baliemedewerkster. Ja, ik ben aan de beurt, zei de gelukkige.
Mijn vraag was helder, toch even een collega raadplegen. En ja, dat formulier moet uit het archief komen. Dat duurt wel even, zei de medewerkster en ja, dat dacht ik dus al. Gelukkig waren er vrolijke oranje zitjes en ik nam plaats. Ondertussen had meneer van de vertrouwelijke gesprekken voor iedereen van het personeel koffie gehaald.
Mijn medewerkster kwam na enige tijd weer boven water en liep nog wat heen en weer. Ik bedacht dat er hier en daar misschien een stempeltje op moest en ze ging ook nog bij een collega langs, misschien toch nog iets navragen. En ja eindelijk was het zover. Het formulier was klaar. Dat was dan €10, en toen werkte de kassa nog steeds niet. Gelukkig betaalde ik contant, maar ze wilde mij ook een bonnetje geven. Ach, zei ik, dat hoeft voor mij echt niet. Weer een andere collega vertelde dat zij ook geen bonnetjes kon uitdraaien, maar ze wist een handig foefje om toch een betaalbewijs tevoorschijn te toveren. Excuses voor het ongemak, zei de baliemedewerkster nog en ik wuifde dat luchtig weg. Ach dat is niet erg, zei ik mild, ik heb vakantie. Maar u wilt niet weten hoe ik gereageerd zou hebben, als ik geen vakantie had.

Ondertussen blijf ik van mening, dat extra krachten wel behoorlijk ingewerkt moeten worden en collegiale ondersteuning uit meer moet bestaan dan een computer aan of uit te zetten.
Voor de zekerheid belde ik nog naar de IB-groep, zijn de oudergegevens niet bekend, want ik heb nog een studerende dochter. Na enig computeren aan de andere kant van de lijn werd mijn vermoeden bevestigd, eigenlijk was dat hele formulier niet nodig!

Schrijver: Bij, 16 juli 2006


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.0 met 1 stemmen 481



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)