Alle inzendingen over De adem van een gest

...van het Kindje dat zou moeten Verzoenen maar dat de hardnekkige, diepgewortelde patstellingen nooit meer heeft verholpen..... En de eenzaamheid omhult me als een ijle atmosfeer die mij de adem beneemt nu zich ook de dierbaarsten, de allerliefsten door onbegrijpelijke en onverzoenlijke conflicten...

...spel van vroeger is menens geworden, het kind is zichzelf kwijtgeraakt, spelenderwijs het bos in gestuurd. Wat rest is slechts een doekje.....

...dringt de adem van bossen en boerenland door de ramen. Vogellied vrolijkt je verblijf op. De kundige schouwer ziet de nabijheid én de verte samengaan tot een grote kring van rustig buitenleven, ruisende natuur en gezonde boerenarbeid. Feesten en partijen kunnen hier bescheiden, maar met...

...als acrobaat ambieer. Hij is het niet met mij eens maar moet wel lachen. Bij het afscheid zegt hij, met gevouwen handen, namaste tegen mij. Hij ziet mijn verbijsterde gezicht en legt uit: ‘Ik groet met dit woord het Goddelijke in u, Van Gellekom….’ Maar natuurlijk! Zoals mijn...

...pal in de kerststal. De herinnering is brekelijk en fragiel, een ijsboeket in een wankele vaas.

...Stairway to heaven, lekker lang slijpen en een excuus om elkaars lijven te omarmen. Die avond gaf jij mij de zachtste kus ooit op weg naar de hemel. Daarna zakte het gezelschap door de vloer, letterlijk, verbaasd lachend werd ons de deur gewezen door verbolgen opvoeders. En daar raakte ik...

...en verontrustend. Voor zijn tweeënzestigste verjaardag zal ik hem de "olifantchocolade" zenden, door hem zo genoemd wegens de kleine olifant die hij ondanks de intelligentie van een vijfjarige zo scherp op de verpakking waarneemt; zijn lievelingschocolade uit het zo verre continent...

...en lippen vervoerd naar het ziekenhuis en in een rolstoel naar de longafdeling.... De verpleger had gepookt met een naald in de dunne aderen van mijn hand onder de ogen van mijn moeder die een en ander niet aan kon zien tot het reddende infuus was aangelegd.... En 's-nachts dus die tranen van...

...Als "beloning" voor de doorstane operatie kreeg Cieltje het popje genaamd Elsje en Ineke een bont, rood en groen houten speelgoedtreintje...

...Weliswaar niet zo zonnig als ik me had voorgesteld. Later kwam mijn jongste dochter thuis en bewonderde het schilderij. Ja gaaf!!! En ik... ik haalde nog eens heel diep adem. De oudste bekeek later hetzelfde schilderij en sprak: “ik hoef zeker niet te vragen in welke bui je hier...

...gaan. Ik weet niet of het overal zo is, maar deze pianoman draagt de zangers op handen. Tedere vingers die precies voelen wat een stem wil. Ademloos heb ik zitten kijken. Ik heb zijn gezicht niet gezien, maar zijn handen zal ik overal herkennen.

... Zij zijn het die goedkoop wonen vlakbij een luchthaven en dan klagen over opstijgende vliegtuigen. Wie niet denkt zoals zij denken, moet het ontgelden. Dan ben je het uitschot van de maatschappij en zou je beter zwijgen. Of gewoon hun petitie tekenen. Dankzij hen is de wereld tenminste...

...kracht het intense samen zijn, ondergedompeld in een immense gelukzaligheid, die naar adem deed snakken en tranen lieten opwellen... Onwetend in de tijd van seconden of uren... ontwakend uit de verbreking van de kus in het samen zijn, wervelde de wereld uit nergens op en leken natuur-geuren en...

...is er geen lichtje voor jou. En ook geen aangestoken kaars brandt er voor jou! Je gaat in een afvoerbuis, uh neem ons niet kwalijk, je wordt geschoven in een mooie buis en boven die buis hangt een flitsblokje. Dat flitsblokje gaat aan en uit en maakt daarmee foto na foto. ,Eerst leggen we...

...stoof met een reuze vaart omhoog, de schoorsteen uit. De bakker hoestte verschrikkelijk en duwde de klep gauw weer dicht. Het zuchtje werd de lucht ingeduwd, al hoger en hoger. Hij had zo'n geweldige opdoffer gehad dat hij niets meer kon doen... Dat verzwakte zuchtje moest zich maar mee...

...dat eerder gewoon leek te zijn heeft nu een diepe betekenis gekregen ik vraag me af waarom is alles zo plotseling anders geworden is een kleine stemmetje dat ik negeren wou riep schreeuwend jij bent verliefd oh daarom voel ik het leven dat ik heel lang niet geleefd heb

...keel geen adem meer halend Verstarde zwarte eenzaamheid Capituleren zo trots het nimmer te hebben gedaan Leeuwin gebleven Geduld prachtwoord maar vergt inspanning nog menselijk Zo trouw aardje van beestje gebleven Kaarsje branden tevens dapper volhard Was me dat wijs Heden fraaie...

...En hun geestelijke worsteling om draconisch beleid uit te voeren wegdrinken in de bar of tijdens een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela.

...meer uit, wat wil de mens nu, scoren over mijn rug, gaan voor eigen banaan, of ouderwets een enorm bord voor de kop ? Pauze, ik haal een wijle adem, even niet aangespoeld, grasduinend kijk ik neer op de zee aan verwoordend verwijlen, verzet even mijn zinnen.

...waard. Waarom heb je gewacht tot nu? Zo lang heb je ondergedoken de wereld ontvlucht. Stond het vast dat je nu terug zou komen? Waarom beheers je mijn geest juist nu weer? Ik krijg geen rust, je sleept me mee. Vergeten zaken leven opnieuw. Mijn leven als droom in recursie. Is dat wat het is?...

...nog een verleden heb om achter te laten. En nu mijn toekomst mij ook al ontnomen is. Liever had ik angst gevoeld dan onzekerheid. Liever was ik in pijn gestorven denkend dat ik alles wist. En dan, met zijn laatste adem mee, als hij nog een keer in zijn gedachten wegzweeft, zegt hij tegen...

...journalist. Van alleen naar samen, van verloofd naar getrouwd (en niet gescheiden!). Van je eerste zolderkamertje naar een hypotheek, van je eerste zakgeld naar je loonstrook. ouder worden van onbezonnen...naar bedachtzaam.

...tegen de wind in probeert te gooien. Maar ik heb geen tijd voor hen. Ik heb nog een lange weg te gaan.

...om zachtjes en diep weer uit te ademen. Plotseling ben ik klaarwakker. Wat een stem. Onaards mooi.

...van Asklepios" en: hoe herinner ik mij mijn overeenkomstige, overvloedige tranen van die nacht in het verre verleden toen de adem mij teruggeschonken was, toen ik weer kon beschikken over de eerste levensvoorwaarde nadat de strop van de benauwdheid steeds verder aangetrokken was geweest, tot...

...bij broederlijk beleven van eet- en drinkvreugde, toevend naast een machtig, drassig rietland, rondom het meer de Leyen, dat een gezegende bescherming geniet. Over dit domein heersen verborgen krioelend gedierte en allerlei vogels.

...Dit kan nu al met een zekere anti-autoriteit gesteld worden. De dichter Marinus Nijhoff schreef over een hond die blafte om met verdiepte ademstoten steeds meer te kunnen watertanden. De blaf, zijn taal, bracht ‘een verheldering van bewustheid binnenwaarts en tevens van het doel...

...widescreen-shot', jouw ogen links en rechts op het scherm, geen ondertiteling, geen pauzes, geen fucking saaie eindcredits. Alleen jij, je mond, je ogen, je adem, en je verregende film noir-stem waarmee je me zo achteloos vraagt: 'Schatje, is er nog mosterd?'

...buik op een nummersticker, niks te zien. Ik haal opgelucht adem. Gelukkig heb ik geen zangaspiraties.

...bereikt: hij zou in volle glorie zijn overleden vrouw en zoon kunnen zien zetelen aan de rechterhand van God. Als men niet in God gelooft, is de comateuze medemens verlost van een uitzichtloos en mensonwaardig levensrestant. Einde lijdensweg. Nu het verbijsterend stil is rondom de...