Alle inzendingen over Dianne van den Eijnd

...beschermde ons bij barre weersomstandigheden en vond met ons de mooiste picknickplekjes. In vliegende vaart reed hij naar de EHBO; hij was de sterke trekker bij tuinwerk, werd ingezet bij verhuizingen en zeulde materialen bij verbouwingen… De proefrit is gemaakt. Zijn opvolger wacht op...

...kastje. En even later klinkt die warme John-Denver-stem in m'n oren. ‘Snoezelen in een wollen deken’ stond er indertijd in een recensie over zijn concert waarvan ik zo had genoten. Daar lig ik nu écht te snoezelen in mijn ziekenhuisbed. En als hij het lied inzet ‘Open up your eyes and...

...blijven maar door mijn hoofd heen dwarrelen. Flarden herinneringen trekken als een onsamenhangende film voorbij. Vrolijke vakanties, gezellige familiefeestjes, haar laatste moederdagcadeau voor mij. Vragen borrelen op… Dan valt mijn oog weer op de bloemen. Weggooien, dit boeket vol symboliek?...

...met de cadeaus die zij kregen. Onwillekeurig denk ik aan mijn eigen recente jubileum. Wat was het moeilijk een verlanglijst samen te stellen en wat ben ik in de watten gelegd! Eerlijk gezegd schaam ik me nu een beetje. Haar idee was zoveel beter. Babyspullen voor een Albanese kraamkliniek....

...spoorloos. Dan rijst er bij mij een vaag vermoeden. Had ik de vorige dag niet een paar prullenbakken geleegd…? In plaats van pedaalemmerzakken stop ik daar altijd plastic tassen in, om die er met afval en al later weer uit te halen. Die plastic tassen met vuil had ik even bij de buitendeur...

...hoek. "Made in Pakistan" staat er op het label... Meisje ver weg - droom of werkelijkheid - ik zal vaak aan je denken als ik in deze broek rondstap. Je hebt hem perfect voor me in elkaar gezet!

...lees je niet over. Dát is geen nieuws. En ik denk aan die onbekende meneer die ons zomaar verrast. We maken een fietstocht door groene polders en langs weidse wateren. Even puffen we uit op een bankje. Dan komt hij op ons af fietsen. Hij heeft een emmertje achterop. ‘Een rare vraag’,...

...de garage. Het achterstuk als een harmonica tot aan de voorbank ingedrukt. De achterbank één plat pakketje. Daar zouden mijn jongste zoons hebben gezeten als… Ik huiver en bedank dat beschermengeltje.

...in alle rust, maar we kunnen ook zwijgend genieten van het vogelgetjilp en de zondagochtendstilte. Een gouden uurtje! Uitslapen? We geven de zonen graag die kans!

...meter, vinden wij. Daar staan we dan, met de handen in het haar. Teruggaan, met hangende pootjes? Nee toch. Dan stopt er een auto naast ons. Het portier gaat open en achter het stuur vandaan werkt zich behendig een vriendelijke meneer naar buiten. Steunend op krukken komt hij kwiek op ons af,...

...Fanatiek Beatlefan als hij ooit in een ver verleden was, was hij eigenlijk een beetje in die zestigerjarenmuziek blijven steken… Maar door de piano-, gitaar- en vooral cd-spelende zonen is hij zowaar in vuur en vlam geraakt door dit stel muzikanten van veel recenter tijd. De band die hij...

...Weg melancholie. Hè, leuk om me met iets heel nieuws te gaan bezighouden!

...nu spraakzame knul. Hij bedankt ons met veel woorden en toont ons, zichtbaar opgelucht, zijn enige letsel: een striem van de riem, schuin over zijn schouder. Op de sleepwagen naast hem staat het wrak dat vanmorgen nog zijn auto was. Een trieste aanblik. Wij wensen hem veel sterkte en vervolgen...

...om in razend tempo gevolgd te worden door vrijwel de hele rol. Even stond ik beteuterd toe te kijken. Pas toen kwam mijn reactie, net op tijd om het laatste stukje wc-rol te redden. Nog nahikkend van een onbedaarlijke lachbui heb ik de inmiddels helemaal met plaatjes-wc-papier gevulde stofzak...

...naast me te spinnen. Dezelfde Mops die vorige week trots een dood muisje naar binnensjouwde. Instinct of niet, op zo'n moment kan hij maar beter vluchten. De dood van een diertje, gewoon natuur. En toch doet het je er even bij stilstaan dat aan alles een einde komt. Ik ril en geef Mops een aai:...

...koontjes waren ze bezig, de zonen. Spannende tijden. Langzamerhand is dat verdwenen. Kinderachtig, die speelgoedboekjes! En dan, zonder boekjes weten ze ook wel wat ze willen hebben. Zíj hebben alles keurig op een rijtje staan. Maar ik? Ik weet warempel niet wat ik moet vragen. ‘Mam, maak je...

...Maar ik word er gewoon een beetje weemoedig van. Dan krijg ik een idee. Als ik nu eens… O ja, dát doe ik! En zo zit ik nu, veel geploeter, geruim en gedoe-het-zelf later, in mijn gloednieuwe werkkamer. Met in de hoek die enorme kast vol plastic kratjes. Kratjes met netjes gesorteerd,...

...regen en loop, diep in mijn kraag gedoken en gewapend met de tuinschaar, naar buiten. Ondanks de lichtjes in de conifeer, zijn de takjes moeilijk te onderscheiden. Op goed geluk knip ik er een paar af. Maar dan... floep! Alle lichtjes uit! Als ik de zaklantaarn erbij haal, zie ik bedremmeld...

...met het verschijnsel duif? Alternatieven bedenken voor zijn huidige, zinloze gedrags-patroon? Een sprekende kabouter neerzetten als vogelverschrikker, of een duiven-til bouwen om de vogels te verwelkomen? Of op zijn minst een klein huisje voor mezen? Een echt geweer aanschaffen? Of zou hij...

...aardige familie weer eens op te zoeken. Dan vinden we die kerstkaart op de mat van de kennissen die we echt al een tijdje uit het oog zijn verloren. En we lezen, naast de gebruikelijke beste wensen: ‘Al wéér een jaar voorbij. Kunnen jullie op 11 februari? Bij ons thuis!’ We hangen meteen...

...Ze is duidelijk geschrokken. Het gebeurt tijdens een verjaardagsfeestje. Het is druk. Hapjes en drankjes staan uitgestald en iedereen kan toetasten. Ze staat bij de tafel en is in diep gesprek gewikkeld. Even stapt ze opzij om iemand langs te laten, dan praat ze verder. Plotseling hoor ik...

...een leven, een wereld. En die verhalen zal ik eens – met de dingen die erbij horen – als kostbare kleinoden doorgeven aan volgende generaties, aan kinderen, klein- of achterkleinkinderen…

...tornen door hagel, storm en regen. ‘Wat een hondenbaan. Moest elke krantenjongenouder maar eens doen. Dan weten ze ook wat het is…’, roept druipende pa bij thuiskomst. ‘En dat ene adres ligt toch echt niet op de route’. Die dag wakkert de storm aan tot orkaan. Met angst en beven zien...

...zo links en rechts een paar mensen. Lijf en leden varen er wel bij. Zelfs 's winters houd ik een getint gezicht. Beweging? Goed voor de mens! Dat blijkt naar weer eens overduidelijk als ik op één van mijn tochten plots voor een bord 'doodlopende weg,' kom te staan. Jammer? Oh nee! Voor mij...

...elkaar te steken. Zij zou hem een sterkere draad kunnen uitkiezen en hij zou onder het vissen haar de juiste kleur garen kunnen aanwijzen. Wat meer is, ze zouden onder het beuzelen wat hartig kunnen keuvelen. Maar zij willen van geen trouwen weten en trouwens de brug van Noord naar Zuid, de...

...moeten gaan om daar een oplossing voor te vinden. Ik vind het al met al een leuke bezigheid, alhoewel mijn seksleven er onder lijdt. Om de indruk van diepe putten in mijn matras te wekken, heb ik er vier zakken cement in gelegd. Mijn vriendin gaat niet echt akkoord, maar ja, het undercover...

...iets mogen vertellen zonder vernederd te worden. Ja, het was tijd dit dal van krokodillentranen voor lange tijd de rug toe te keren. En als ze lang genoeg wachtte kreeg ze misschien weer zin in het leven en hoogst belangrijk, misschien zin in seks zelfs. Ze besefte nu dat spontaan leven zich...

...te spotten, om mijn eigen frequenties te maken en mijn lichaam en geest zich niets aantrekt van natuur en ik de wiskunde in mijn broekzak steek. Denk ik toch, althans. Of was het de goniometrie? De zwaartekracht die de tijd in drie richtingen scheurt? Ik zal het Einstein eens gaan vragen.

...konden alleen de straten inkijken. De reptielen en knaagdieren hadden het allang begrepen en waren hun riolen ingevlucht. De honden beten alle katten dood en zij, zij zeiden allang niets meer. De evolutie had haar werk gedaan in haar finaliteit en de bakstenen bouwen waren het pronkstuk om...

...Wat zou hij doen met zijn mond, zijn mond die niet zwijgen wou? En zijn oren, die hij niet afdekken kon, door er iets van af te snijden? Maar de roes van de dampen raakten uitgewerkt en in een hels tempo kwam de pijn en hij stortte neer van uitputting...