Alle inzendingen over Eerste Ka

...waarheid bevatten, maar die wel alles kapot maakten. Hij trouwde met een katholiek meisje en ik trouwde met een niet-katholieke jongen. De brieven en kaarten heb ik altijd bewaard. Mijn eerste grote liefde zal ik nooit vergeten en, nu ik dit opschrijf, lopen nog de tranen over mijn wangen....

...dat die eerste poging echt wel aan de povere kant was. Als ik het terug voor ogen haal, bekruipt mij dat gevoel van schaamte. Stel ik mij de vraag of ik echt niet beter kon? Niet dat het ondertussen ‘zo’ super geworden is, nee helemaal niet, maar ik merk dat ik langzaam geëvolueerd...

...de boeken op de hoge balie leggen. Op mijn tenen kan ik nog net zien wat daar gebeurt: de mevrouw van de bibliotheek heeft een ijzeren ding in haar hand; het klikklakt als ze er op drukt en dan staat er zomaar een paarsblauw stempel op een los briefje in het boek. Nu mag ik de boeken meenemen en...

...bereide feestmaal alsnog gezamenlijk genuttigd kan worden. Iemand gaat zelfs op een kruispunt van vier wegen staan, om zelfs in die hoogst ongewone omgeving mensen te inviteren. Zou u dat durven? Zomaar wildvreemde mensen uitnodigen om bij u te komen eten? Letterlijk de meest onverwachte mensen?...

...elitaire hoogwaanzinnige die zich vanuit hoekige kanteeltorens ver verheven boven de samenleving waant, is niet meer representatief voor het fenomeen. De poëzie revolteert sinds het Internet er een vrijplaats voor is geworden. Wie zich een beetje in deze schijnwereld verdiept verbleekt van de...

...wat je anders niet zou doen. Natuurlijk kan het altijd dat je een bepaalde taak zo vervelend vindt dat niets helpt, je blijft het uitstellen. Overweeg dan of het absoluut noodzakelijk is dat je die taak doet. Is het eigenlijk wel de moeite om het doen? Moet het persé? Van wie eigenlijk?...

...anders in de les. Je adrenaline zit nog tot aan het dak en je wilt graag over de les napraten. No such luck. Ik pakte mijn tas, deed het licht uit, het lokaal op slot en op straat zag ik in de nachtelijke druilerige regen alleen vreemdelingen op weg naar hun voor mij onbekende bestemming....

...toch mooi genoeg zijn voor onze Koning? Nooit kan genoeg hulde gebracht worden aan onze Verlosser!”, fluisteren zij. “Ja toch?” Het sneeuwde dus op Eerste Paasdag en ik zag een stelletje kinderen voorjaarsbloemen plukken, in het park bij het vroegere gebouw van de Woningbouwvereniging....

...een mooie witte met van die dikke batterijen. Radio Luxemburg, het geluid valt soms weg maar mijn rode oor pikt alles op, de eerste keer Dave Clark Five met Bits and Pieces, godnomdeju, ik ben direct de pijn in mijn vingers vergeten.

...zoals ze toen was. Niet hoe ze nu is als ze nog leeft. Grootmoeder waarschijnlijk nu met grijze lokken. De dame van de AH niet: ik weet haar naam niet en kan haar gezicht niet voor de geest halen. Dat doet toch pijn. Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld. Ook dat gevoel hoort bij...

...dat onze ogen altijd weer tegen over elkaar staan. Ik wil mijn hand over zijn ogen strelen, en zeggen hoeveel ik van hem hou en dat ik hem nooit ben vergeten, maar voor er een woord uit mijn mond komt, zie ik zijn ogen al mijn vragen en woorden beantwoorden. Ik wil de wereld laten,...

...(toen nog) bijzonder imposante en aantrekkelijke Karl-Heinz Böhm. Mooie mensen, een romantische omgeving en prachtige muziek: we genoten! Aarzelend zocht zijn hand de mijne... ik waande mij in de zevende hemel... Nog nagenietend en dromerig zwevend op roze wolkjes, werd ik thuis meedogenloos...

...keken al verontwaardigd, maar bleven gelukkig kalm, want vader keek met een woeste blik naar hun. Toen we de schade van het bord spinazie opnamen zagen we dat een gedeelte van het groene spul tegen het behang was gekwakt. Met schoon water kwam het grootste gedeelte eraf, maar door het...

...De foto's waarop ikzelf poseer, nog jong en mooi, in een elegante jurk; in mijn eerste studentenkamer, op de glanzende, zwartgeverfde stoel, achter mijn bureau.....

...toch mooi genoeg zijn voor onze Koning? Nooit kan genoeg hulde gebracht worden aan onze Verlosser!”, hadden zij gefluisterd, “Ja toch?”. Het sneeuwde dus op Eerste Paasdag en ik zag een stelletje kinderen voorjaarsbloemen plukken, in het park bij het vroegere gebouw van de...

...en gehoord worden! Werk, rijkdom, roem, geloof, een gezin, niets kan de innerlijke leegte wissen die een mens kan voelen als het de eerste liefde heeft gemist. Je moet jezelf opnieuw uitvinden.

...Het vliegtuig blijft volgend jaar weer de vakantievervoerder nummer 1, ook al moeten we met de handen omhoog door de bodyscan, nadat eerst onze vingerafdrukken genomen zijn. Duidelijk is dat de wereld in snel tempo verandert en we vinden het wel best. Tenminste de meerderheid van de...

...aandacht voor de geschiedenis en cultuur van de Kadjarentijd. Dit feit wordt met vele publicaties, documentaires, films en exposities gestaafd. Iran wordt als een van de bakermatten van de beschaving beschouwd. Dit is postuum een pluim voor Cyrus de II de Grote die leefde van 600 tot 530 voor...

...ook gaan liggen. Ze wilde seks. Ik zei, daar kan geen sprake van zijn. Onze pastoor die elke week langs komt bij moeder om een borreltje en een sigaar uit de doos van mijn vader te roken zegt steeds, dat seks alleen mag om voor het nageslacht te zorgen. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt,...

...W. Versluys, Amsterdam. Zesde duizend tal. Het eerste drukwerk werd reeds in 1913 gepubliceerd, maar voor mij is deze vondst heel bijzonder nabij mijn schrijfmeester Frederik van Eeden. Ik heb het bewuste object inmiddels in een plastic hoes gestopt, opdat de nieuwe generatie zilvervissen er...

...moet je nou 's horen wat hij of zij deed....het eerste mamma en pappa: nee zei hij, hij zei eerst pappa, en zij zei: niks hoor, het was mamma. De onderlinge strijd tussen de ouders was vaak onderwerp van gesprek, wanneer was de jouwe zindelijk? Ohh dat is ook laat, maar nooit trof ik een...

...ons over de Tachtigers en de Rederijkerskamers, over Roland Holst en Frederik van Eeden. Nog bewaar ik ijverig volgeschreven bladzijden gelardeerd met zijn commentaar in rode inkt. Bij het eindexamen verklaarde hij, en wellicht niet ten onrechte, dat ik "iets had" in mijn...

...Sartre zegt 'De ander is de hel!'. Ik kan me heel goed voorstellen dat Moeder Aarde dat over de parasitaire mensheid denkt. Gelukkig is de wijze staat Californië een lichtpunt in de duisternis, die Trump over ons uitstort. Hij wilde Hillary Clinton in de gevangenis stoppen. Je snapt...

...als ‘my first sony’ of ipad (ik-pad), maar ons boekje. En ons eerste kaartje.

...deze column is niet goedgekeurd met het PvdA-bestuur, de PvdA-fractie in de Eerste Kamer of wie van de PvdA dan ook.

...op slagen om nog 8 jaar langer te leven is te riskant. – Na deze ontnuchterende mededeling kwam het bij mij op, dat wij, zolang wij nog een beetje helder van geest zijn, alleen nog bestaan bij de gratie van ons aandoenlijke knuffelgehalte en het voor die hoge leeftijden door welhaast iedereen...

...Matthew O'Brian in de St. Peter's Church rooms-katholiek geworden, waarna veel familieleden en vrienden je lieten vallen. Een jaar later kreeg je het sacrament van bevestiging van de bisschop van Baltimore, John Carroll (1735 - 1815), die in 1808 aartsbisschop werd. Hij was de grondlegger van...

...het eeuwige leven, dan zal ik weer op mijn slaapkamer in Heerenveen zitten, licht beneveld door notenwijn en turend naar de heldere wolken, waar Hij ooit aan mij verscheen. Met die bovennatuurlijke, intensieve belevingsherinnering zal ik mijn laatste adem uitblazen en terug verlangen. En ik weet...

...de NKVD, de organisatie voor staatsveiligheid. Op 26 januari 1946 overleed Oskar in Stockholm. In 1944 waren jullie gevlucht voor de Russen. Oskar is in Helsinki begraven. In 1953 overleed Virve. Tenslotte woonde je in Helsinki, waar je op 9 november 1956 overleed. Je werd 78 jaar.

...waar je twee exposities had, georganiseerd door Katia Granoff. In december 1942 ging je naar jouw zus nabij Zürich, waar het veiliger was. Je maakte veel tekeningen en schilderijen van vluchtelingen, die onderdak zochten. Op 5 februari 1945 heb je in jouw hotel in Genève zelfdoding...