Alle inzendingen over Ingeslikt verdriet

In wachtkamers van artsen, tandartsen en mondhygiënisten tref ik nogal eens te midden van de tijdschriften, die daar slordig liggen opgestapeld en die kennelijk dienen om de wachttijd wat te bekorten met enig amusement en wat informatie, de "Libelle" aan. Als je het tijdschrift openslaat, zie...

Toen de rozen in je stadstuintje dat je zorgvuldig placht bij te houden, hun volle, zomerse bloei bereikt hadden, kwam jouw mededeling: "Ik ga voor enkele maanden naar Paramaribo; vrienden daar hebben me gevraagd wat werkzaamheden te komen verrichten". Het werd mij koud om het hart, ik dook...

Ter gelegenheid van Kerstmis waren toentertijd her en der vele rijkelijk versierde Kerstbomen opgesteld, ook in een Wijkcentrum waar ik die morgen bivakkeerde om de collectie thrillers in de aangrenzende bibliotheek in ogenschouw nam, onder tranen overdenkend hoe mijn langjarige werkzaamheden voor...

Hij had tijdens de lange huwelijksjaren de vertrekken gevuld met het aroma en het parfum van zijn persoonlijkheid. Haar liefde was voor haar de parel in de oester van het leven, die zij veroverd had op een woestenij van leegte, eenzaamheid en wanhoop. Hoewel zij na zijn dood eigenhandig de grond...

Stel dat je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt. Het komt voor in allerlei soorten van gevoelens of soms werkelijkheid. Als ik vrolijk over kom, dan ben ik vrolijk in de ogen van een ander, ja toch? Men lacht met mij mee en ik lach met hen mee. Maar als ik mij van binnen me ontzettend rot...

...het maakt niet uit. Voor mensen die zo’n verdriet hebben is het juist belangrijk om er veel over te praten. Als ze het gevoel krijgen er niet over te mogen praten, gaan ze het verstoppen, met alle gevolgen van dien. Ze raken in een isolement en trekken zich steeds meer terug. ...

...dagen - het kunnen ook weken of jaren geweest zijn - bereikte hij een vloed van zilt vocht. En bij de omkering nam de zee hem mee. Zijn verdriet ebde weg in een zoute stroom van zoete slaap. Ik kon het tij niet keren. Maar misschien was het slechts een nare droom.

...verwacht dat. Het verdriet is wel even echt. Het verdriet is even eerlijk. En ik geloof zelfs dat onze koning en koningen en hun kabinet ook hiervan onder de indruk zouden zijn als ze op de hoogte zouden zijn. Ik zeg niet dat we de nationale rouw niet moeten doen. Ik zeg alleen maar dat we als...

...zo. Die ene dag in juni, de dag waarop je eeuwig zou blijven slapen. Nog bijna elke dag denk ik aan je, en mis ik je. Nog steeds verdrietig over hoe het is gelopen. Maar toch een beetje blij. Zo had je geen pijn meer en kon je eindelijk eens goed uitrusten.

...de goede dingen in dit leven op te staan. Het verdriet is overwonnen, hoewel het altijd nog wel in lichte mate aanwezig zal zijn. Maar het zal mij niet meer overheersen en ik voel voor het eerst - langzaam - het goede gevoel om verder te gaan. Ik heb kracht en wijsheid verkregen uit moeilijke...

Medelijden is uitgesteld verdriet.

...Je hebt Boules nooit teruggezien. Je was zeer verdrietig om het verlies van je ouders. Een stem zei je: 'Als je Mij jou hart geeft, dan zal Ik altijd bij je blijven!'. Door een voorspellende droom wist je je oom te behoeden voor het eten van een giftige vis, want deze vis had een gifslang...

(voor Kiki Palmer (1907 - 1949)) Jij bent geboren als Giulia Daniela Fogliata op 11 juli 1907 in Chiari, provincie Brescia. Jouw moeder was Marta Palmer. Jij studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Milaan en af en toe kreeg jij acteerles in het Teatre degli Arcimboldi in Milaan, vernoemd...

...wens van de agente en vertrek. Onmachtig en verdrietig. Ik voel dat ma zich verzet tegen bemoeienis, zonder dat de agente het zegt. Ik ben een buitenstaander. Drie dagen later ging ik naar het bureau. Het liet me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht...

...het centrum van Buenos Aires. Jij werd ziek van verdriet en op 11 juni 1993 liet jij een ambulance komen. Toen die kwam, zei jij via de intercom dat jij al naar beneden ging. Jij sprong uit een raam op de vijfde verdieping op Córdoba en Uruguay Avenue. Niemand kon jou tegenhouden. Jij werd 63...

(voor Florence Deshon (1893 - 1922)) Jij bent geboren als Florence Danks op 19 juli 1893 in Tacoma, Washington. Jouw moeder was Flora Caroline Spatzer, een pianiste van Oostenrijks-Hongaarse afkomst, en jouw vader was Samuel Danks, een muzikant en vakbondsorganisator uit Wales. Jouw één jaar...

...doorhad, was dat je in stilte wegteerde door je verdriet om het verlies van Serban. Je kon Serban op geen enkele manier loslaten en je verlangde hartverscheurend naar hem terug. In februari 2010 verscheen je negende en laatste album '09 Madalina Manole'. Tijdens de opname van dit album...

Het winterde al een hele tijd. De bomen en de mensen rilden van de kou. De vogels en het wild konden bijna geen eten meer vinden. De meren waren bevroren en de ouderen konden geen kant meer op. Hun ledematen deden pijn door de reuma. Zij durfden bijna de gladde straten niet meer op uit angst om hun...

...dacht dat er niemand meer was om je persoonlijke verdriet mee te delen. Je hebt het vooral niet met jezelf willen en kunnen delen. Het stond op barsten, maar onder die hevige druk koos je voor de verstikking ervan. Heel misschien was je beter af geweest in een psychiatrische kliniek, al was het...

...jullie goedmaken, maar je bleef er toch intens verdrietig en boos over en je was uiterst neerslachtig, wat op foto's duidelijk te zien is. Je werd gevonden door Minnie Morris, die de krant bezorgde en de gaslucht rook. Je werd in een ambulance zo snel mogelijk naar het St. Vincent's Hospital...

...naar mijn gezicht (was dit dan ondanks alles het verdriet om een liefde die mijn hersenen al zo lang scherpzinnig als onmogelijk, ondoenlijk en onbereikbaar hadden geoordeeld? (Was dit dan toch de melancholie om degene, die in zijn gedachten allang een ver, tropisch land had verkozen boven mijn...

...Alie was vanmorgen op koffie visite en was erg verdrietig, want haar lesbische vriendin was na een ruzie midden in de nacht vertrokken. Ze vertelde mij haar verhaal met tranen in haar ogen. Daarna vertrok ze lopende in de richting van het dorp. Ik besloot haar achterna te gaan en zadelde...

... pop met een wit mutsje op en met een strik onder de kin, kennelijk gestrikt door liefdevolle dameshanden en met kwastjes aan het aldus samengebonden lint. En ach, hoezeer welden diep verdriet en mededogen in mij op om de onschuldige, tedere, kwetsbare kindergestalte, om alle mishandelde,...

...mijn gezicht. (Was dit dan ondanks alles het verdriet om een liefde die mijn hersenen al zo lang scherpzinnig als onmogelijk, ondoenlijk en onbereikbaar hadden geoordeeld? Was dit dan toch de melancholie om degene die in zijn gedachten allang een ver tropisch land had verkozen boven mijn...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw...

Ach liefste, aller-allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische cognackleurige steen cadeau die je gekocht had bij "Pleiade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen.... We stonden zij ;zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand...

Als iemand met veel verdriet niet getroost wil worden, is je aanwezigheid vaak voldoende.

...mij thuis.' Iets van die strekking. Zoveel geleerdheid en zoveel kinderlijk verdriet.

Ze was er al meerdere malen geweest. Het was een uitzonderlijk mooi plekje op deze aardbol. Ze droeg een jurkje over haar bikini en ze liep op teenslippers. Iedereen loopt hier op teenslipper, dus zij ook. Helaas was zij gewend om altijd op stevige schoenen flinke wandelingen te maken. Deze keer...

...mijn moeder en naar de slotscene. Ik voelde haar verdriet. Het scherm vertoonde een tragedie. De zoon die zijn vader het leven zag opgeven. De liefde die hij te laat had gekregen, niet genoeg voor zijn verdere bestaan. De wond die te diep bleek te zijn om te genezen....te diep om een litteken...