Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Roomse hekserij als heilsweg

(voor Sint Mariam Baouardy (1846 - 1878))

Je bent geboren op 5 januari 1846 in Ibillin, een Arabische stad in Noord-Israël. Je vader was Giries Baouardy en je moeder was Mariam Chahine en ze waren katholieken van de Melkitische Grieks-katholieke ritus. Voor jou kregen je ouders twaalf zonen, die allen als kind overleden. Op je tweede overleden je ouders. Je broertje Boulos ging naar een tante in Tarsis en jij ging naar een oom van vaderszijde in Ibillin. Je hebt Boules nooit teruggezien. Je was zeer verdrietig om het verlies van je ouders. Een stem zei je: 'Als je Mij jou hart geeft, dan zal Ik altijd bij je blijven!'. Door een voorspellende droom wist je je oom te behoeden voor het eten van een giftige vis, want deze vis had een gifslang ingeslikt. Zijn dankbaarheid was van beperkte houdbaarheid, ontdekte je later. Je bracht snijbloemen naar een icoon van de Heilige Maagd en die schoten wortel. Op je achtste verhuisde je naar Alexandrië (Caïro). Op je dertiende wilde je oom dat je met de broer van een tante zou trouwen. Dat werd zonder jouw goedkeuring zo geregeld. Je was diep ontdaan en bedroefd, want je wilde je leven aan God geven. Je sliep niet meer, maar de stem van Jezus stelde je gerust: 'Mariam, Ik ben met jou, volg Mijn inspiratie, Ik help je!'. Je vertelde je oom, dat je niet wilde trouwen. De kwade oom nam wraak en hij mishandelde jou en je moest de rottigste klusjes doen. Toch bleef je volharden in je liefde voor God. Je vroeg een moslimman om een brief aan je broer te overhandigen. De man probeerde je niet alleen tot een moslimgeloof te verleiden, maar vooral tot zijn opgewonden lichaam. Je ging niet op zijn versiertrucjes in, waardoor hij zich op zijn pik getrapt voelde. Zijn begeerte sloeg al snel om in pure haat en hij smeet je op de grond, waarna hij met zijn zwaard je keel doorsneed. Hij gooide je bloedende lichaam in een donker steegje. Je uitgetreden geest werd opgevangen door een blauwe non, die je keel genas. Je zag Jezus, Maria, de Drie-eenheid, de engelen, de heiligen en je ouders. Overal was helder licht. De blauwe non zei, dat je naar Frankrijk moest gaan om er karmelietes te worden. Biologisch gezien had je de zwaardsnede nooit kunnen overleven, constateerde later een arts in Marseille. Er bleef een litteken en je sprak voortaan hees. Je was nog maar dertien en je werkte bij de familie Najjar als een dienstbode en je kleine salaris gaf je aan de armen. Op je vijftiende was je in Jeruzalem en bezocht je het Heilig Graf, waar je de gelofte van kuisheid deed, samen met een engel in menselijke gedaante. Vanuit Jaffa wilde je naar Frankrijk, maar door een storm kwam je eerst in Beiroet terecht, waar je huishoudster werd. Je was veertig dagen stekeblind, maar Maria genas je. Je maakte een lelijke val, waardoor veel botten zijn gebroken en de artsen voorzagen geen herstel, maar Maria heeft je weer genezen. Op je achttiende kwam je naar Marseille, waar je de kokkin van Madame Naggiar werd. Philip Abdou van de St. Nicolaas-kerk was je biechtvader. In een extase kreeg je de opdracht om een jaar op water en brood te leven en om slechte kleding te dragen. Je werd non bij de Zusters van St. Jozef van de Verschijning, gesticht door moeder-overste Emily de Vialar. Ze noemden je al gauw 'De kleine Arabische'. De novicenmeesteres was Honorine Piques. Op je twintigste kreeg je de stigmata, de vijf wonden en de doornenkroonbloedingen. Het begon met het hartstreekstigma. Gestigmatiseerd worden is voor velen een gruwel, maar in dit geval is het een grote eer. Zuster Honorine werd vervangen door de Engelse zuster Veronica. Je hield zielsveel van haar. In juni 1867 werd je samen met je dierbare zuster Veronica karmelietes in de Carmel van Pau. Je was nu een volgelinge van Thérèse van Lisieux, wat je met vreugde vervulde. Je zat twee jaar in de Carmel van Mangalore en daarna weer drie jaar in Pau. De laatste drie jaar van je leven verbleef je in de Carmel van Bethlehem, die je hielp opbouwen. Je kreeg vijf extasen per dag. Om wakker te blijven, stak je jezelf met spelden. Egovoodoo? Ontstonden zo misschien de stigmata? Door automutilatie? Je zegt dat ieder mens Jezus is en niets minder. Je kon echt hoog door de lucht vliegen en je landde dan op de top van een gigantische lindeboom. Roomse hekserij? Roomse hekserij! Of was het vliegen in de geest? Astraal dromen? Braken daarom de dunne takken niet? De bloedende stigmata deden je vreselijk lijden, voor het laatst in april 1876 te Bethlehem. Je was tevens zeer begaan met de Heilige Geest. Je overleed op heilige grond op 26 augustus 1878. Door gangreen en infectieverspreiding naar de longen en de luchtwegen stikte je na je laatste woorden 'Mijn Jezus, barmhartigheid!'. Daarbij lag je in de liefdevolle armen van zuster Veronica.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 november 2012


Geplaatst in de categorie: idool

2.6 met 5 stemmen 62



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)