Alle inzendingen over Lianne van Kalken

...geen gebrek aan je kan spreken. Lianne van Kalken is geboren in 1990 te Vlaardingen. Ze is verhuisd naar Hoesbroek en daar zat ze op het VWO, het Sint Jan College te Hoensbroek. Ze observeert met vlijmscherp gevoel/intuïtie en ze is een uitstekende sfeeraanvoelster. Ze stond in de Doe Maar...

...weer bij stond. "Maar ik kan jullie geruststellen. Alles is in orde. Gisteravond heb ik inderdaad stemmen in de lucht gehoord. Die waren van heel tevreden spoken. Want nu zijn ze niet meer gevangen in hun eigen kasteel, maar kunnen 's nachts heerlijk vrij rondzweven. Tegen de morgen gaan ze weer...

...spook geklemd waren, zagen heel wat gedrochten rondkruipen. Al die enge wezens bewogen zich moeizaam voort over de kale vloer van kille stenen. Het rode spook ging naar het raam toe, met Robert en Lianne. (Wordt vervolgd)

...nonnetjes, zagers en venusschelp. Kinderen rapen kalken dragers van weke dieren. En de zon, ach ja de zon, die zakt bloedrood en beschaamd achter het halfrond, het strand voor de gek gehouden. Maar niet de kinderen, die poetsen thuis hun schatten nog maar eens op na een avontuur aan de rand...

...als brief aan gisteren en vandaag, als hoofdstuk van een ellenlange encyclopedie, als slot aan een overweldigend toneelstuk en als een epiloog, met diepzinnige betekenissen en psychologisch verantwoorde denkwijzen. Ik schreef je op die manier, dat – tot aan de laatste punt - alleen jij het...

...als goddelijke zonnestralen en we genieten van de starende blikken, wanneer we hand in hand op het bankje tegenover de bakker gaan zitten. We zien de man in pak die ons bijna gekocht had, naar buiten komen met een enorme besuikerde donut in zijn hand en zien vol leedvermaak aan hoe hij...

...op het raam naar beneden dropen en een spoor van twijfel achterlieten. Haar gedachten tolden wild door haar hoofd, als een onophoudelijke vlinderstorm. Onrust verspreidde zich door haar lichaam en ze keek achterom, naar de lange weg die ze had afgelegd en het pad dat haar weer terug kon...

...hè!’. Erger nog: ‘Ik zei het je nog. Maar ja, jij was natuurlijk weer eens te eigenwijs, hè…’. Dit gebruik van de ‘hè’ valt beter te vermijden. Tenminste: wanneer je nog gewoon thuis wil kunnen komen.

...Ja, nee, is goed. Prima. …. Zul je wel van mij dromen? Hé? Lieverd? O, ik zie het al. Je slaapt nu echt. Toch? Of zou er iets zijn? Je ligt zo stil… Leef je nog wel? Lieverd? SCHAT, IK BEN NIET DOOD. IK PROBEER GEWOON TE SLAPEN. Oké, sorry, lieverd… EN HOUD OP MET JE...

... Waar de naalden niet scherp genoeg zijn om dit besef door te laten dringen, zal men vechten tot de dood erop volgt. De ledigheid van deze tussenkomst kan het conflict niet onderdrukken. Toch blijft de kalmte zich voeden met bloedende handen – tranende wonden.

...schouders werd gelegd, durfde ik de leegte toe te laten. Toen drong pas de knal van het schot tot me door.

...je die in een doosje, goed opgeborgen op de zolder van jouw gedachten? Weggestopt onder de onaantastbare belichaming van jouw frustraties? Bedekt door jouw eigen stoffelijke overschot, dat elke dag een beetje meer werd?

...file staat voor Taurstunnel in Oostenrijk, met een airco die het begeven heeft en een rantsoen van zweterige broodjes kaas en kleffe geplette krentenbollen.

...de krijgstucht, in de gedaante van een palindroom. Volgens sommigen de taal van de duivel.

...het denkbeeld van houd je gedachten ondanks deze drukte ruim en vrij. Neem het er maar van, onbezorgd en hoe dan ook.

...kom staat eega daar al een prachtige pan soep te maken wat zoveel wil zeggen als: dat ik een vrije dag heb vandaag! Tel je zegeningen en dat doe ik, iedere dag opnieuw.

...amfitheater dat de collegezaal was het bord vol kalken met formules en cijfers en nachtenlang zou ik studeren op de statistiek. De studie zou veel te zwaar zijn. Ik zou er mijn hoofd op breken tot mijn hersenen kraakten zoals de liefste zou beweren. Maar de universiteit betekende nooit méér...

...boven haar hoofd de zwarte wolken zich los van het papier en stegen langzaam op. Gemoedelijk bewogen ze zich naar boven en vormden een dichte, pluizige masse die de maan, de sterren en uiteindelijk ook het verloren ruimteschip verduisterden. Het blanco vel papier hing vertwijfeld aan de boom...

...met kille lucht. Jij kon me laten ontploffen van razernij, maar tegelijkertijd maakte je me klein en bang. Je deed zo veel met me, ik kon het met geen enkele pen beschrijven. Tot het moment nu. De wereld draait om me heen en ik verlies mezelf in deze inkt, in deze brief. Ik krijg je uit...

...wind werd meegenomen. Al zwierend genoot ik van de lucht, die steeds blauwer en blauwer werd. Ik zag vogels vliegen, vliegtuigen landen en na enkele minuten begon ik weer langzaam te dalen. Nog maar even en ik was terug op de plek waar ik graag wilde zijn. Ik zal nooit vergeten hoe ik mijn...

...de hoek en spuw een scherf van kalk, een draad van rood kwijl in een glas. Een waterstraal uit een rubberslang blust mijn verhemelte. Te laat valt de besmeurde handdoek in de ring. De rest is uitgegomd. Nu kan mijn neus nog net bij de hendel die de rolstoel stuurt en stuwt. Ik drink...

...tot het einde je werd aangezegd, tot de heraut van de dood trompetterde en je moest gehoorzamen. De ziekte had zich genesteld in je lichaam en greep om zich heen, woekerde kwaadaardig en wild en liet je niet met rust. De dageraad die haar pasteltinten voor mij nog iedere dag tentoonspreidt,...

...verstreken dat het tijd wordt om eens uitgebreid bij een en ander stil te staan. Vandaar misschien.

...knoeiboel, zijn ontspoord meesterwerk. De buik van god puilt over zijn gordel en een engel zit op zijn schouder en speelt trompet, zwoele jazz. De meester werpt een warme schaduw over de jungle, de gouden uil fladdert om zijn amberen lokken, een libel zweeft als een ballerina langs zijn enkels,...

...van mijn vakantie thuis en naar Gran Canaria, en over zes weken staat er weer een nieuwe groep 8 voor mijn neus….ook weer spannend en uitdagend, maar eerst wil ik nog even nagenieten van de bijzondere afscheidsavond, de sfeer en de bijzondere kinderen…..ik mis ze nu al. In het leven komen en...

...waar je van die heel brede strepen mee kunt kalken. Zwart. Gekocht bij de HEMA, professional in worsten, garen en band.’ Op het bordje zou ik dan de naam professional door willen strepen en vervangen door een iets bescheidener en meer met de werkelijkheid verband houdende benaming: “Van...

...het Griekse alfabet op het schoolbord neer te kalken. Dit kordate optreden luidde het begin in van onze vele uren met hem en in het "papieren gezelschap" van onder anderen zijn favoriete auteurs Herodotus en Euripides. In het aarzelende licht van de lente en onder de bewolkte hemel van...

...de EP 'Into the Woods', met vier nummers van het debuutalbum. De band speelde op het Newport Folk Festival op Rhode Island, op het Osheaga Festival in Montreal en bij Lollapalooza in Chicago. Ze gingen op tournee in Europa, o.a. in Ierland, Duitsland, Italië en Zweden. Op 5 oktober...

...het ontdooien dezelfde dag opeten want het bederft snel. Ook weer zo'n apart aspekt van de weidestreuvel..

...voor de ‘ gewone ‘ beurt en eentje om te ontkalken. Dan komen er reclames voorbij, een fles voor zwarte vlekken, voor de groene aanslag, voor roestige dingen, voor niet- roestige dingen voor....jeetje waar eigenlijk niet voor, oh ja, om de gootsteen te ontstoppen, ook een beste! De keus is...