Een positieve controle
Want jazeker, er gebeuren ook positieve dingen, al zou een mens daar haast aan gaan twijfelen. Dit is echter een positief verhaal want niet alles is kommer en kwel in huize T hoor, zeer zeker niet! Als gezegd mocht (lees moest) ik van de week in de pletmachine, geen prettig onderzoek maar ja het moest nou eenmaal met als resultaat twee dagen beurs, en oh ja één mazzel er hoeft er natuurlijk maar eentje geplet te worden, want de andere is er na zes operaties niet meer, daar is een kunst geval voor terug gekomen. En die hoeven ze niet te doen natuurlijk want die is prima! Je wordt natuurlijk na twee dagen voor de uitslag verwacht en ja, ik weet dat het ook middels een telefoontje kan, maar deze date ging dus niet telefonisch.
In de wachtkamer aangekomen krijg ik niet eens de kans te gaan zitten, want de deur gaat open en L verschijnt in de opening, Mevr T, ik zeg meen je dat nou? Jazeker zegt ze, kom maar. Eenmaal binnen vraagt ze hoe het mij gaat en meneer T want ons kent ons dus! Even een praatje en ze zegt: ik ga de dokter halen, prima plan. Even zit ik alleen en dan verschijnt de grote baas, neemt plaats tegenover me en hij vraagt als eerste: de pijn nog steeds weg?
De golfbal die op mijn verzoek operatief werd verwijderd en waar hij aan twijfelde of het zin zou hebben, heeft me zoveel opgeleverd dat het voor hem nog steeds een raadsel is en ik er dolblij mee ben dat het heel erg pijnlijke geval is verwijderd. Jazeker de pijn is echt 100% weg en hij is er blij mee. Nooit gelukkiger dan ik natuurlijk maar dat hoeft ook niet! Inmiddels zit ik tien jaar in dit traject als je het zo noemen mag en simpel gezegd denk ik dat het wel zo zal blijven ook. Maar een ramp is het niet immers: zodra er iets is weet ik dat ik terecht kan! De mamma was goed zegt ie dan en draait de monitor, waarop ik ineens de sterrenhemel zie, oh wat zijn die witte dingen?
Dat zijn kalkspetjes zegt ie, kunnen geen kwaad volgens de radioloog. Ik zeg: mag ik de foto van vorig jaar even zien dan? Oh wil je de foto van...en ik zeg jazeker, ik wil vergelijken. De andere foto komt tevoorschijn en daar is geen ene ster op te zien en dat vind ik nou weer minder leuk. Weet je zeker dat het om kalk gaat vraag ik nog? Ja hoor dat weet ik zeker, maar weet je, de allereerste keer ging ik voor huidkanker, bleek een tumor zich verstopt te hebben dus je snapt dat ik op mijn qui vive ben hè? Volgend jaar terug, maar geloof me: als ik iets merk zit ik er al!
Nog even haal ik de medicijnblunder aan en hij zegt: geluk dat je er zelf alert op bent want dit soort blunders kost levens en dat is ook zo! Met een tot de volgende keer vertrek ik en als ik thuis kom staat eega daar al een prachtige pan soep te maken wat zoveel wil zeggen als: dat ik een vrije dag heb vandaag!
Tel je zegeningen en dat doe ik, iedere dag opnieuw.
Geplaatst in de categorie: ziekte