Alle inzendingen over NS-station Gouda

De NS maakt in haar nieuwe, geavanceerde Sprinters en Intercities veel reclame voor haar nieuwe materieel. Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils";...

Ook ik heb een kerstboom; alsof ik een werkelijk thuis zou hebben in de wereld; alsof niet de meditatieve kerstavonden met Moeder voorgoed een gepasseerd station zouden zijn; alsof niet alles mij ontvallen is; de familiekring, de mistletoe, de kerstgedachte en alles wat daarmee verbonden is sinds...

...er ineens een bericht binnen: ben jij de Eva uit Gouda. Nu ben ik dat,dus nieuwsgierig als ik ben, ben ik gaan kijken wie dat nu wou weten. Ja hoor, de wereld is soms toch zo klein. Het is mijn schoolvriendin uit die tijd. Eigenlijk wel leuk want wat ik mij goed kan herinneren is dat wij twee...

In de smalle straten van Dichterswijk in Utrecht kon een kind goed spelen: nauwelijks auto's, het paard van de olieman liet dampende bouwwerken achter. We woonden vlak naast een melkwinkel en dichtbij bakkerij Do Schat. Een klein arbeidershuisje met een tuintje vol kiezel en platgetrapt gras, een...

Eigenlijk zou je planologen, projectontwikkelaars, wethouders en gedeputeerden met een stok de bioscoop in moeten slaan. Zodat dat klootjesvolk eens kan kijken, hoe het wél moet. Kent u de film “De Noorderlingen”? Die speelt zich af in de jaren-50 versie van wat we tegenwoordig een VINEX-wijk...

Op vakantie zijn heeft een schaduwzijde. Je bent ook weer een keer thuis. Dan kijk je net een tikje anders tegen de dingen aan. En tegen het leven. Het zit ´m in kleine dingen, maar toch. De huurauto, die vrij is van mankementen. Het Spaanse vakantiehuis, waar alles net iets praktischer en...

...een zangfestijn kan er ook nog wel bij. Waarom Gouda? Jarenlang was hier ook een soort gospelfestival en dezelfde lui zullen er wel achter zitten. Ze moeten wel erg overtuigd van zichzelf zijn door het rechtstreeks op de televisie uit te zenden. Ach ja, een megadrama ook nog eens...

The Power Station was een supergroep uit 1984, die bestond uit de zanger Robert Palmer, geboren op 19 januari 1949 in Batley, West Yorkshire. Op zijn tiende verhuisde hij naar Scarborough. In 1974 verscheen zijn debuutalbum 'Sneakin' Sally Through the Alley'. Grote hits van hem zijn 'Addicted...

Ik schrijf naar vermogen, soms kwaad onverbloemd de realiteit benoemend, soms omkijkend naar wat eens was. Voor mij best wel belangrijk, voor anderen een gepasseerd station, soms zelfs een sneer waard vanaf de zijlijn. Wandelend ontwaar ik de winterakoniet, een dode vos ingeslapen in de...

Als ik de lichten weer zie; de lichten die mij begroeten, dan weet ik dat ik in mijn Tilburg ben; in mijn geboortestad; de stad die mij trouw is gebleven; te midden van mijn goede mede-Tilburgers. En zo heten ook de trotse, kapitale letters op de gevel van haar station mij steeds weer welkom,...

...een ware, stupide ode aan de alcohol, waar Gouda bijzonder rijk aan was en van werd. Het oude stadhuis is er o.a. van betaald. Buiten zong een dronken gezelschap een Doe Maar lied en mijn mobiel gaf aan, dat S10 elfde was geworden met haar simpele oerklanken-spuiende ge-oehoe en ge-aha. De...

Ze noodde me naast haar te komen zitten in buslijn twee op weg van het Stadhuisplein naar het Station. Ik keek in twee glanzende, bruine ogen die mij aanstaarden boven haar mondkap. "Nee, de cursus voor depressieve ouderen waar we samen aan deelnamen had inderdaad niet veel resultaat" bevestigde...

Ze leek me een Braziliaanse of Spaanse met geprononceerde lippen, licht getint, en met warrige zwarte krullen. Wachtend op lijn zes kwamen we te praten, eerst over het weer, daarna over de menselijke lotsbestemming dan wel over het geluk dat ons toebedeeld was of eventueel nog verschaft zou worden...

In de nabijheid van het station, waar meerderen wachten op de bussen van "Arriva" die af en aan rijden en die de haltes aandoen zoals bijen de bloemen in een welvoorziene tuin, drentelde hij heen en weer. Hij strekte zijn hand uit naar de passanten die hij hen gekromd en komvormig voorhield,...

Sinds kort loop ik een aantal keren in de week naar het station. En gisteren betrapte ik mezelf er op dat ik heen en terug net een iets andere route loop. Maar heen is altijd hetzelfde en terug ook. Binnen twee weken heb ik daarvoor dus een vaste gewoonte ontwikkeld. Tijdens de vakantie gebeurt...

Aan het station stapte ze met me in in lijn zeven; de jonge vrouw die sinds een jaar ongeveer de portiekflat naast die van mij bewoont, maar die nooit bij me op de koffie gekomen is, in weerwil van mijn uitnodiging. "We hebben dezelfde bestemming" verklaarde ik en ze stemde daarmee in. In de late...

De Intercity naderde het station van Geldrop. We waren de metropool Eindhoven gepasseerd. In de verte schemerden door de ramen van de coupé de parallelle torens van de koepelkerk met hun bolronde bekroning, eens van zo dichtbij aanschouwd tijdens het ziekbed van mijn liefste moeder dat spoedig zou...

Het interieur van Restaurant "Jade" aan de Spoorlaan ademt een oosterse sfeer. De lichtgroene kleur van het meubilair is als van de gelijknamige oosterse edelsteen. Dit is de favoriete ambiance van een van mijn vrienden. Een Regiotaxi zal komen voorrijden en gedienstig zal de chauffeur het...

...omdat we zoveel te bepraten hebben… Het bord Gouda doemt op en nu is het een kwestie van even zoeken…parkeerplaatsje natuurlijk…. Praktisch voor de zaak stappen we uit en lopen naar binnen, worden hartelijk verwelkomd en naar een tafel gebracht, gezellig met zijn tweetjes. Jassen hebben...

Stond ik ineens in Zevenbergen. Station te vroeg uitgestapt. Had Oudenbosch moeten zijn, maar de gebouwtjes - na Valkenburg de twee oudste stationsgebouwtjes van Nederland - lijken nogal op elkaar en Nick Drake op mijn mp3-speler overstemde de vriendelijke stem die mij een verhaal zou hebben...

Tegenwoordig zie je vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen. Toen ik in 1951 in militaire dienst moest was dat nog niet het geval. We waren allemaal dienstplichtige jongens van ongeveer negentien jaar. We waren opgekomen in Bergen op Zoom en toen we daar op het kazerneterrein stonden werden...

...en zo gebeurde het dat in de omgeving van het station, terwijl ik verpoosde bij de bushalte van lijn zeven, bij uitzondering geen menselijke gedaante mij aansprak, maar dat een wonderlijk, zwartgerokt dier mij naderde; een vogel, een kraai, die de schuwheid kennelijk overwonnen had en als het...

Joost Ravoo is de PR-directeur van de Nederlandse Spoorwegen. Zijn werk is dus de NS een positief imago te bezorgen. Dat is natuurlijk een bijna onmogelijke opgave. Veel treinen komen te laat, als overstappende reizigers op het perron arriveren rijdt hun aansluiting letterlijk voor hun neus weg...

VOLTOOID DEELWOORD ER DOOR? Het nieuwe wetsvoorstel om een punt te zetten achter een voltooid deelwoord kan rekenen op grote bijval. Mensen die uitzichtloos als lijdend voorwerp door het leven gaan zijn blij met dit nieuwe wetje. Zo blij zelfs dat sommigen van hen verrassend van mening...

...'De Vier Heemskinderen' aan de Wijdstraat in Gouda loopt alsmaar voller en Richard moet zijn stem verheffen. 'Bovenin dit pand is ooit een soort non op wonderbaarlijke wijze van haar verlamming genezen!', zegt Elsa opgewonden. 'Is ze heilig verklaard?' 'Nee, dat niet, maar ze is wel door...

...kruis en gromde supergeil. Dat zei genoeg. In Gouda had hij al de neiging om die koperen centenbak in de onderbroek van zo'n achterlijke bedelaar te duwen, alsof hij ook nog geld zou willen geven voor die irritante namaakklanken van populaire deuntjes. Het toppunt van arrogante domheid, die...

Als uw machtige vlokje sneeuw het wil, staat gans het raderwerk stil. De weergoden bepalen de vertraging. De ervaren treinreiziger laat het gelaten over zich heenkomen, want hij is langzamerhand wel wat gewend, maar de Tweede Kamer, smachtend naar de volgende hype, smachtend naar volk om te...

Hoeveel stations krijgt een mens in zijn leven? Eén? Twee? Veel? Stel dat je er hooguit één krijgt. Stel dat je de verkeerde trein kiest. Tja, daar word ik niet vrolijk van. Hoe zit dat eigenlijk met die treinen? En het personeel? Heb ik ze nou over het hoofd gezien? Als er...

...Inez Meter was eerder die dag tot ereburger van Gouda gehuldigd, wat Vroman ook is, vooral dankzij Inez, die onthulde, dat ze niet van alle gedichten van Vroman houdt. De eerste spreker was de eerste burger, burgemeester Milo Schoenmaker, die braaf zijn hondenketting droeg en correct de...

...vriendin van de Vroman's en ereburgeres van Gouda. Het begon me te duizelen. Twee kinderen prikten hun gebeden op een prikbord. Dat ontroerde me. Weer eenmaal buiten liep ik naar de levende kerststal, waar ik een prachtige ezel, een pony, enkele konijnen en twee schapen zag. De ezel aaide ik....