Alle inzendingen over Ontroeren

Het lot had me opnieuw naar de inrichting gevoerd en daar wachtte mijn broer op me als vanouds. Grijze haren sierden al zijn achterhoofd maar tot zijn stervensdag zou hij een onmondige kleuter blijven, een kind in het lichaam van een volwassen man. En tot mijn verrassing en ontroering reikte mijn...

...meer, en kijk naar mijn voeten. Zijn woorden ontroeren mij, en ik huil, hoewel ik me nooit gelukkiger heb gevoeld. Hij loopt op me af met zijn armen wijd open, en plotseling voel ik de warmte van mijn kussen. Hoewel ik probeer te blijven denken aan dat gelukkige moment, klinken zijn laatste...

De Wielevenweg, alwaar het Dierenopvangcentrum gevestigd is, bevindt zich ruimschoots buiten de stad, in een landelijke omgeving en ik bereik deze slechts na ruime omzwervingen en na veel hulp van vriendelijke en zeer bereidwillige passanten die hun mobiele telefoon raadplegen voor dit doel en een...

Muziek weerklinkt door de kamer, Kuhlau componeerde zijn sonatine niet voor een dove en het radiostation zendt haar uit tot vreugde en ontroering van de toehoorders. Er is eigenlijk niet veel aan de hand. De lidcactus zuigt ijverig en gulzig het water op en toont als resultaat haar zachtroze...

...compleet: zwartwitte donsveertjes, ontroerend rood snaveltje. Kievitje. Pas enkele weken geleden uit het ei gekropen. Je was zo trots op hem. Alleen nog een beetje bijvoeren, een paar dagen nog, dan zat je werk erop. Nu, een paar uurtjes later, zit je daar, ontredderd, bij een...

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje...

...achteloos… Daar klinkt de daverende en ontroerende stem van Luciano Pavarotti. Met een kracht en van een schoonheid die mijn hart doet juichen en mijn hoofd verrassend helder maakt. Of ik nou zit, lig of sta, ik wil ter plekke mijn armen spreiden, mijn hoofd opheffen, mijn longen vol...

Freek schoof omslachtig het kussen onder zijn zitvlak in een andere positie. Na ruim twee uur op het houten bankje zonder ruggensteun van de linker tribune werd hij al behoorlijk stijf in zijn ledematen. ,,Ons manneke is er weer niet’’, zei zijn vrouw Annie vlak bij zijn oor, terwijl het...

Naast het vele dat Tilburg biedt, hebben wij tevens de "Stadsgidserij", bemand en "bevrouwd" door enthousiaste Tilburgers die belangstellenden liefdevol rondleiden door hun eveneens zozeer geliefde (geboorte-)stad.... Vandaag vertrokken we bij het bronzen standbeeld van Koning Willem II op...

Er stonden jonge meiden achter de counter. Snel en vaardig bedienden ze ons, de gasten, met vette porties frites met mayonaise en satésaus. Aan het tafeltje, buiten op het terras, keek ik recht in de verouderde gezichten van mijn mede-passagiers. Een mevrouw hengelde naar een antwoord van mijn...

In de wijk "Fatima" in Tilburg Zuid verstreken tien van mijn jeugdjaren. De parallelle straten, genoemd naar wethouders van onze stad, herbergden ook ons arbeidershuisje in de Wethouder van Roesselstraat. Smalle gangen, aan weerszijden uitmondend in een ronde poort, scheidden de straten van...

...de Taal die ook kan vleien, liefhebben, strelen, ontroeren, van de Taal die in haar huis de hele werkelijkheid herbergt. Toen aan mijn lerares haar fatale ongeluk was aangezegd, leek ze kalm. Maar in de arena van haar ziel, van haar persoonlijkheid vocht ze de strijd uit met het op handen...

...zingen enkelen daar hun trieste of vrolijke, ontroerende of larmoyante liederen, begeleid door een piano, die de tranen doen opwellen in mijn ogen. Liederen als: "Zilv'ren tranen tussen 't goud", "Daar bij die molen" en "Toen den hertog Jan kwam varen". De ijle, kwetsbare, hoge...

Topman NS levert loon in, lees ik ergens. De nieuwe NS-baas Bert Meerstadt, ziet af van tachtigduizend duizend euro loonsverhoging. Tachtigduizend! Grote ontroering overvalt mij. Kun je nagaan hoe mij dit raakt. Totdat ik verder lees. De heer Bert Meerstadt verdient op dit moment een...

...pakkend, veel minder overtuigend en ontroerend. Ontroerend is wel het uitvoerige naschrift van de heren vertalers, hoe ze de prozastukken op het spoor zijn gekomen, Sherlock Holmes is er niets bij, al zou die minder gepocht hebben, zeker bij zulke kleine zaken. Dan de 'Verzamelde gedichten'...

...eerste merel van de lente, die zo kwetsbaar en ontroerend zijn lied ten hemel zendt en die zich ergens achter de krakkemikkige bouwsels van het Paletplein schuilhoudt, te beluisteren... Daar zijn ook hoge flatgebouwen met grijs-witte of pastelblauwe muren en zwarte, anonieme vensters...

Aapjes met wollige, gestreepte staarten, onzegbaar lief en kwetsbaar; een slang die de kop met de trillende tong tastend heft in alle richtingen boven het ineengestrengelde, lange, bonte lichaam; een leguaan: de bek verstard in een aandoenlijke "glimlach" (hij weet met zijn schubbige lichaam geen...

...eveneens een prominente fotografe. Het zijn ontroerende portretten, vaak van kwetsbare tieners, betrapt op de verlegenheid en onhandigheid waarmee ze poseren. Welke interpretatie kan men aan hun gezichtsuitdrukking geven? Kan men ooit werkelijk navoelen, invoelen wat ten diepste de...

Het huwelijk was op handen. Mijn zus en toekomstige zwager hadden elkaar veertig jaar geleden in een liefde die bestendig blijkt tot op de dag van vandaag gevonden. De moeder van de bruid koos gele zijde voor de trouwjurk van de aanstaande bruid die zij eigenhandig zou vervaardigen voor haar...

Zorgcentrum "Padua" in Tilburg is vanuit mijn woning in de Nassaustraat met een wandeling van pakweg drie kwartier gemakkelijk bereikbaar. In mijn hand draag ik mijn zwarte tasje dat mijn gunstige getuigschrift bevat waarin sprake is van de genegenheid die ik bij eerdere gelegenheden mijn...

...of wrok, maar wel van veel pijn. En van strijdbaarheid. En ik vond haar zo mooi, van een ontroerende, authentieke schoonheid.

Het is geen mooie stad, maar ik ben er geboren. Zij kan mij verleiden tot een onverklaarbare sentimentele ontroering, die ik, ondanks mijzelf, soms verfoei. Eens sloeg ik haar zomerse kermis gade vanuit de hoge uitkijkpost van het Gemeentehuis; de opeengepakte, voortschuifelende mensenmenigte ver...

Toen de twijgen aan mijn venster kleine aanzetten vertoonden van minuscule blaadjes en bewogen in een licht briesje, heb ik koers gezet naar de stad waarvan mijn oude tante zo gecharmeerd en ikzelf helaas in mindere mate, maar we hebben de gevels bewonderd en ons begeven te midden van de menigte...

Er werd gelachen en geschertst tijdens de barbecue en een meisje fêteerde de jarige met een sopraanpartij. Hoog trilde haar stem in de septemberlucht. "There's a hero" weerklonk als was het het lied dat een kwetsbare en onschuldige vogel ten hemel zendt: fragiel, gevoelig en ongrijpbaar. De...

Het terras van Café-Restaurant "Anvers" aan de Markt in Tilburg is voorzien van een zwart zonnescherm, van een grandioze overhuiving die men naar believen kan laten stijgen en dalen, al naar gelang de weersomstandigheden en de temperatuur. Ik wachtte die dag, op dat terras, onder dat scherm,...

...voor u gebeden", begreep ik dat Eline mij haar ontroerende dank en kameraadschap geschonken had, en deze geste werd nog bekroond door haar geschenk, eveneens uit Lourdes, van een roomwitte kaars met in gouden reliëf de beeltenissen van de Heilige Maagd, met aan haar voeten geknield de Heilige...

Credo Vroeger was hij lid geweest van een kerkkoor, vertelde hij de pastor, en het liefst zong hij Gregoriaans. De man zat samen met andere bewoners in de huiskamer waar een korte gebedsdienst gehouden zou worden. De pastor zette een kruisbeeld op een tafel tussen twee zilveren kandelaars en...

Een lichtend puntje aan de sterrenhemel doet me denken aan de energie van de grootste ontroering welke mijn geheugen vervult. Het denken aan die gebeurtenis maakt alles wat met liefde te maken heeft ondergeschikt aan dat moment. De emotie van ontladen spanning, van ongekende...

...vriendin, naast al die andere, schitterende en ontroerende, zij het opgezette, dieren, zoals katten, vossen, kraaien, sperwers ook die lieflijke Zwitserse honden met hun zo koninklijke en elegante natuurlijke bontjassen en met het vaatje cognac om de hals: de St. Bernardshonden. En ach, hoe...

...van dierbaren. En aan de wand ziet men de ontroerende, schamele "kunstwerken": de schilderijtjes en tekeningen die de bewoners, mogelijk op de dagbesteding, vervaardigd hebben. Mijn bezoek op de afdeling "Mondriaan" was niet welkom. Mijn vriendin stuurde me weg. Haar mooie huis,...