Alle inzendingen over Publicatie bij Prome

...maar ik ben nu zo blij, dankzij uitgeverij Prometheus kan ik weer met opgeheven hoofd met hoed over straat en hoef ik me nergens voor te schamen, word ik eindelijk volwaardig ingelijfd binnen het eerste literaire circuit. Ik heb werkelijk mijn uiterste best gedaan om 'Hommages' toch...

... Ik heb nog maar wat goedkoop bier bij de Aldi gehaald, nadat ik eerst 'Afstand' weer gepost heb, ondanks mijn rood-staan, ver uit de buurt van Baarn, naar een vrij onbekende uitgeverij ergens in het zuiden van ons neder(ig)land. Misschien had een gratis knuffel van Hanneke me...

...reeks vanaf september Die reeks promenadeconcerten is nu weer achter de rug, en ook het stuitende nationalisme wordt even niet zo erg gemanifesteerd als dat tijdens de 'Last Night of the Proms' helaas ieder jaar opnieuw tentoongespreid wordt — waarbij men zover gaat dat het...

...nog niet veel te leren. Op een dag zat zij bij een raam en hoorde vrolijke vogels fluiten. Zij opende het raam en keek verbaasd naar buiten. Het rook zo heerlijk fris en zij genoot van de blauwe lucht en dacht met een diepe zucht: kon ik ook maar vliegen. Soms ging ze naar de keuken en dan...

...schilderij over verven. Meteen voegde ik de daad bij de gedachte en begon driftig met een grote, brede kwast en zwarte, paarse en marineblauwe verf, het stilleven liet ik verdwijnen. Met donkere, wilde streken vulde ik het doek. Maar ja, hoe verder? Toch nog maar een paar vredelievende narcissen...

...ik zelf ook wel door. Toch ging ik de fout in bij de volgende serie en de daarop volgende was ook mis. Behoorlijk gepikeerd stopte de man met dat onderdeel, alsof ik het met opzet fout deed. Nog veel later tijdens mijn mondeling eindexamen klapte ik volledig dicht, toen de leraar en de...

...vanuit mijn ooghoeken een bekende figuur dichterbij komen, die zich duidelijk in mijn richting bewoog. Nog voordat hij mij bereikte, werd hij in de rug aangevallen en tegen een container aangeduwd. Natuurlijk gaf hij een stevige duw terug, hetgeen aanleiding was voor een echte bokspartij. Weer...

...thuis met mijn Barbies gespeeld en evenmin bij mijn vriendin, want Barbie was meer een pronkstuk dan speelgoed. Toch bewaarde ik mijn twee ‘Barbies’ en ze verhuisden mee toen ik ging trouwen. Vele jaren later werden ze in een hoek van de zolder door mijn dochters ontdekt. En meteen...

...niet doen, bla…, bla…, bla… arriveerden we bij de sportvelden van de tegenpartij. En ja, daar ontdekte één van de spelers, dat hij de shirts vergeten had, die lagen nog thuis. Och, kan gebeuren toch? Misschien had de tegenpartij nog reserveshirts, nou dat viel een beetje tegen, dus...

...moesten we ons erbij neer leggen: Vlekje was verdwenen en onze hoop haar ooit terug te zien, vervlogen. Zes weken later, miauwen aan de achterdeur en jawel, daar was ze weer. Bijna onherkenbaar, sterk vermagerd, kapotte poten en nagels en vier teken in haar oor. Onbegrijpelijk, waar ze is...

...uurtje in beslag. We waren een ervaring rijker, maar inmiddels zo verkleumd dat we een bezoek brachten aan Mac D. om bij te komen en ons te wapenen voor nieuwe uitdagingen. (wordt hopelijk niet vervolgd!)

...een stempeltje op moest en ze ging ook nog bij een collega langs, misschien toch nog iets navragen. En ja eindelijk was het zover. Het formulier was klaar. Dat was dan €10, en toen werkte de kassa nog steeds niet. Gelukkig betaalde ik contant, maar ze wilde mij ook een bonnetje geven. Ach,...

...die ik nooit gekend heb, omdat ze stierven bij het bombardement van 11 september 1944. Ik kijk naar het fotootje van het hele gezin van mijn opa en oma van moeders kant. Mijn moeder had weinig foto’s van vroeger, haar ouderlijk huis is in de tweede wereldoorlog getroffen tijdens een...

...gras of de kleur van goudgele graanvelden. Ik zie jonge zwaluwen vliegen, waar ze kortgeleden nog gevoerd werden door hun ouders. Bijen vliegen af en aan, in en uit mijn stokrozen. Vlinders fladderen van struik naar struik. Hmm, het lijkt wel vakantie.

...hem niet los. De boerderij die het dichtst bij lag, was toch wel erg ver weg. Op het laatste moment ging ik door de knieën. ‘Vooruit dan maar’, zei ik, ‘stap maar weer in.’ Nooit werd een kleine kater meer verwend dan Chip. Hij had een guitig kopje en iedereen vond het een...

...half slaapdronken stak ik mijn hand uit om iets bij te sturen. Dat leverde mij een fikse tik op mijn vingers op. De maat was vol. De chauffeur had geen last van slaap, maar wel van zijn slaapdronken echtgenote. Zo werd ik naar de achterbank verbannen, waar ik eindelijk toe kon geven aan de...

...diverse garens en katoen om sokken te stoppen. Bij moeder kwamen ze nooit voor niets, ze liet de verkopers allemaal binnen, voorzag ze van koffie en boterhammen en ondertussen brachten ze nieuwtjes en andere sterke of zielige verhalen. Moeder kocht veel te vaak nieuwe garens en elastiek, maar de...

...ik eerlijk zijn, ik kan nooit zeggen: ik heb het niet geweten! Het knaagt, bij u ook?

...werd om na schooltijd te komen spelen. Ook bij andere kinderen thuis volhardde Anne in haar zwijgen. Na een jaar sprak Anne nog steeds niet en de hoop werd gevestigd op de komst van haar zusje, die inmiddels ook vier jaar was geworden. Alice en Anne werden nu beiden naar school gebracht...

...Alice aan de deur en de kleinste vroeg: Mogen we bij jou in de tuin spelen? En ja dat mocht, na een tijdje ging juf Ina kijken of ze daar nog speelden. Alleen de meisjes waren er en Ina vroeg: Moeten jullie nog niet naar huis? Nee, antwoordde Anne, Andreas komt ons halen! Ina geloofde haar...

...lezen mocht Anne aanwijzen, welke woordjes ze wilde laten horen, al was het maar één woordje. Op een dag was stageaire Corry in de klas, zij vroeg of ze bij de RT aanwezig mocht zijn en video opnamen wilde maken. Anne vond het goed en aan het eind van de RT zei Anne, duidelijk hoorbaar en voor...

...Maar meer nog bevreemdde het mij, dat geen één bij een andere paste. Zeer merkwaardig. Nu had ik wel goede hoop dat het een volgende keer in orde zou komen, maar helaas nee… ze waren alleen en bleven alleen, de anderen waren spoorloos verdwenen. Ach heel soms vind ik ze terug. Op de meest...

...nu. Ik bezwijk voor verleidelijke repen chocola bij de kassa en tot grote verbazing van mijn meisjes kocht ik onlangs een grote doos roomijs met karamel. En ...wat in huis is, moet worden opgegeten. De gouden regel van mijn oudtante Saar: "je moet alles eten!" heb ik te letterlijk genomen,...

...ik forceer mijn knie, kneus mijn enkel en blesseer twee tenen. Happend naar adem zit ik even later op een bankje, bij te komen van mijn entree. Volgens de reclame is zo’n dagje thermen heel ontspannend.

...kan zijn dat de overheid uit gaat maken wat nieuws of nepnieuws...

...eiland Wight in ruil voor zijn vertrek uit Libië. Er zou al een contract met een uitgever zijn afgesloten voor de publicatie van zijn autobiografie. Dit melden diplomaten uit de Britse hoofdstad.

...van de privacy van Anne. Ook nu nog bekruipt mij bij herlezing van de fijngevoelige beschrijving van haar diepste zieleroerselen een unheimisch gevoel dat het alleen haar aangaat en niet mij. Ik heb de aantekeningen van Eileen niet gelezen. Ze gaan mij niet aan. Van de details rondom de...

...kinderen. Ze kregen zes kleinkinderen. Haar publicatie-carrière startte in 1961, toen Eduard Hoornik, destijds hoofdredacteur van De Gids, haar stimuleerde om in zijn tijdschrift te publiceren. Zo gezegd, zo gedaan, eerst nog onder de naam Wiesje, maar dat veranderde Hoornik al gauw in...

...videoschermentrucerij en een heel orkest erbij. In het themanummer 'Rood' was het weer te horen: ´de rode avóndzon streelt jouw gezicht´. Toch vreemd dat niemand tijdens het maakproces van deze nummer-1-hit heeft opgemerkt dat we toch meestal van ávondzon spreken. De gastoptredende Ali...

...met deze geesten in het graf zijn begraven of bij hun crematie verbrand. Zucht naar erkenning brengt een hoop ellende met zich mee. Daarom prijs ik mij gelukkig dat mijn behoefte zo klein is. Die gering omvang is ook wel terecht, want ik ben maar een heel gewoon knoeiertje met woorden en...