Alle inzendingen over Roel van Es

...zijn. Na al die jaren herinner ik me nog het beste haar puntgave huid. Voordat ik hem ooit met mijn vingertoppen beroerde, stelde ik me voor hoe zacht hij zou zijn. Toen ik hem eenmaal aanraakte, bleek hij nog velen malen zachter. Haar ogen bleven als parels zo wit. Tot midden in de nacht...

...juist nu ik dacht dat ik die gevonden had bij Catherina, bleek ook dit een lege dop. Van alle plekken op de wereld moest ik tot dat inzicht komen in Duitsland. Dat zou ik mijn vader nooit kunnen vertellen.

...bleek niets anders dan een illusie. Dit was geen liefde. Het was nu duidelijk. Zij had het me laten zien. Ik moest verder zoeken naar dat ene begrip, hopen dat ik het überhaupt zou herkennen.

...zo leerde ik houden van die ene persoon waarnaast ik sliep. Ze had geen naam. Ze had geen adres en geen telefoonnummer. Als ik haar naast me wilde, dan moest ik haar gaan zoeken. In de clubs en in de cafés. Ik zocht mijn schat voor die nacht. De schatten van alle nachten. Ze was daar ergens en...

...Onze neigingen, zoals ik die hierboven omschreef, vormen tezamen onze ondergang. Want iedereen verliest de liefde ooit, maar niemand kan de pijn dragen.

...Zijn hart zou hem zijn woorden altijd kwalijk nemen. Hij stotterde terwijl hij fluisterde: "Ik had alles voor je willen geven, maar uiteindelijk gaf ik nooit genoeg."

...trouwens ook meteen waarom de man zo verschrikkelijk vast kan blijven zitten aan een vrouw, waarmee ik mijn eigen obsessies denk te verklaren. De man is een slaaf en kan zonder de vrouwelijke sturing amper tot zelfverrijking komen.

...zou geven zou ik hem te belangrijk maken. Dat zou hem nog een te groot ego geven, wanneer hij dit manuscript leest. Want dat is wat hier voor u ligt. Een simpel geschreven werk voor mijn psycholoog. De man begrijpt mij niet en ik heb voor hem proberen te omschrijven wie ik ben en waar ik sta....

...blijft een verdomd mooi stukje wereld, waar je als mens kunt verdwalen in de geschiedenis.

...het me wel eens af. Begrijp me goed ik werd wel weer gelukkig. Maar zo mooi als met Liesbeth werd het niet snel meer.

...Er is geen clou. Geen gepast einde. Dat maakt de woestijn tot het toneel. 'Eenzaamheid' De Musical. Heftig, meeslepend, ontroerend. De rebel die u niet kende. De mop die nooit werd afgemaakt.

...mijn vaste vitaminepillen. Doorgeslikt met een restje kaapse pracht. Ik wilde een gedicht schrijven vanmorgen. Over de haat, over de frustratie. Ik wilde een gedicht schrijven over hoe dingen misgaan en hoe ik daar steeds minder vat op lijk te krijgen. Ik verloor mijn grip. De namen zijn...

...vriend de kracht zal vinden om door te gaan. Ook nadat zijn moeder hem verlaten heeft. Ik wens hem het allerbeste. Omdat ik weet dat hij mij dat ook zou wensen. Met heel zijn hart.

...derde vriendin is misschien nog iets te vers om over te schrijven. De tijd zal leren hoe zich dat ontwikkelt. Vast en zeker zal ook zij zich steeds verder van me verwijderen, totdat ik me weer eens wanhopig afvraag wat ik fout gedaan heb. En wat is er toch veel dat ik fout gedaan heb. Mea culpa....

...en Israël bewijzen dat, maar ook al die hongerige mensen en al die tragische verhalen die we vandaag geschokt aanhoren en waar we morgen de details al van vergeten zijn.

...veel snelwegen. Je kunt een afslag missen, afgesneden worden en zelfs op cruise control rondtoeren. Het leven is doolhof van ontelbaar veel snelwegen. Soms kun je snelheid maken, soms zit je in een file, soms zijn er wegwerkzaamheden. Maar altijd zul je het zonder die wegwijzers moeten...

... Apartheid ligt niet in een verzameling wetten. Apartheid ligt in de mentaliteit van het denken in hokjes. Apartheid is nu en nu is apartheid. Laten we daar maar eens iets aan gaan doen.

...met nummers die me aan jou doen denken. Want je bent ‘always a woman to me’. Want ‘zonder jou’ is alles plotseling veel killer. Toch was dit einde te voorzien. Het kon niet anders zijn.

...dat ik je avond verziekt heb. Sorry ook dat ik je leven zo lang verziekt heb. Maar misschien wel vooral sorry dat de gedachten aan alles dat ik heb gedaan en heb gelaten een smeulend gat heeft achtergelaten op een plek waar fijne herinneringen hadden moeten zitten. Slaap zacht.

...iets gebeuren. Toen ze de voordeur opende, realiseerde ik me dat het allemaal ijdele hoop was geweest. Haar deur was dicht en ze zou zo de mijne dicht doen.

...Waarom is het zo koud in jouw schaduw? En waarom ben ik, voor mijn gevoel, in de canon des levens altijd het tweede vers?

...om een handtekening. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

...balans is en de wereld in evenwicht is het van essentieel belang dat iedereen die balans mee helpt bewaren. Toen ik de logica en de reden overschreed was er de sterke arm om mij te corrigeren, maar nu ik mijn logica en mijn reden heb hervonden is mijn wereld uit evenwicht en mijn orde...

...leren begrijpen wanneer we onszelf begrijpen. Wij zijn de mens. Er is geen andere mens dan de mens. Zo is mijn intellectuele missie praktisch geslaagd. De mens in ritueel verband daarentegen, laat zich nog niet helemaal door mij ontdekken. Dat is de volgende missie. Ik hou jullie op de...

...das Leiden dass Dich tränft Zu der Liebe heil'gem Werke ward es Dir von Gott geschenkt" (Ernst von Wildenbruch)

...Starke all das Leiden das dich tranft Zu der Liebe heil'gen Werke Ward es dir von Gott geschenkt" (Ernst von Wildenbruch)

...so”, answered Don Quixote: ”and that resplendent object is the helmet of Mambrino”. ,,Zie je ginds geen ridder naderen op een grauwgevlekte schimmel, met een gouden helm op het hoofd.” ”Voor zover ik zie en aanschouw”, antwoordde Sancho, ”is het enkel een man op een...

...zei mijn klasgenootje als ik hem verwijten maakte. Beste medemens, vergal je leven niet en heb er es zin an. Goh, wat ben ik kwaad op die boze burgers.

...op de eerste etage van een zijstraat in de Amsterdamse buurt, de Baarsjes.

...en de titel: "Es gibt also die Liebe". Het geschrift moet de verloving en de prille eerste huwelijksjaren van mijn ouders begeleid hebben.... Beide kinderen van de Crisis, van de armoede en van de Wereldoorlog vonden elkaar eens en uit hen ben ik voortgekomen.... De vijftiger jaren...