Alle inzendingen over Vader in verpleeghui

...alsnog berecht wordt door al dat geklets in Nederland. Door op de troon te blijven voorkomt onze vorstin dat er over die 'zondige' vader nog meer gezanikt wordt.

...marteling die hij moest ondergaan in het verpleeghuis, dat oord van onheil bij uitstek. (Hoe vroeg hij mij zijn totaal vermagerde lichaam, vel over been, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed, hoe verzocht hij mij hem in zijn bed van de zaal naar de...

...wil weg uit deze wereld, vol betweters en eenzame zielen. Ik maak een mailtje open, en zie dat mijn gedicht “Jeugdhaven” is uitgekozen als een van de drie inzendingen voor een literair tijdschrift. Opnieuw rollen er tranen over mijn wangen, bittere tranen van geluk. Ik leef weer op, met...

...en met name vrouwen, van hem onder de indruk zijn. Dat sterkt mij nog meer in de overtuiging dat het wel aan mij moet liggen.

...de straat en voerde Rocky voorgoed weg. In het verpleeghuis, te midden van helse kwellingen, ziekte en ongeluk moet vader nog aan zijn lieveling gedacht hebben; in het aangezicht van de ongenadige dood had hij zoveel heimwee naar zijn liefste kameraad; wreed en onmenselijk was hun scheiding; een...

...gezien is mijn vader nog steeds volledig bij de tijd. Maar de tijd zelf verdwijnt in een surrealistische werkelijkheid.

...de mannen puur zonder aangeleerde maniertjes, zij hadden geen kerstversiering nodig.

...die dit schrijft en die leeft in het nooit verblekende licht van de herinnering......

...aan te pas en een en ander had veel voeten in de aarde. De rollator van het slachtoffer stond onbeheerd en doelloos op het trottoir; onwetende voorbijgangers liepen er ongeïnteresseerd aan voorbij. De chauffeur overlegde met een collega en er werd druk getelefoneerd om hulptroepen te doen...

...die je verlaten hebben toen je worstelde in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je geheel vermagerde lichaam, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze...

...en beschermer die bitterheid, melancholie en doodsangst moest leren kennen als weinig anderen.

...dag van het tragische afscheid dat ons door de ziel sneed en ons hart verscheurde is gekomen. Toen vader was ingestort, is een auto komen voorrijden en werd Rocky weggevoerd met onbekende bestemming; de dagen van onbezorgd geluk behoorden voorgoed tot het verleden en alles waarvoor hij geleefd had...

...Lem nog eens aan in de aanleunwoning bij vaders weduwe, mijn inmiddels eveneens betreurde moeder en bij die gelegenheid informeerde hij nog naar onze vader, zijn ondanks alles wonderlijke en uitzonderlijke vriend......

...die je verlaten hebben toen je worstelde in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je als een skelet geheel vermagerde lichaam in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze...

...van Koetsenruyter, gesitueerd aan het Wilhelminakanaal bereikt waar ze in verdwazing, wanhoop en vertwijfeling ronddoolde. De militair die woonde in de hoge huizen aan de Fatimastraat, de heer Van V., ontwaarde mijn zusje bij de plantenkassen en droeg haar op zijn arm naar ons veilige...

...herken ik wat Hij me leerde, mijn mentor, mijn goede, onvergetelijke Vader.

...en dit sprak ruimschoots tot onze verbeelding. Hij las voor uit Arthur van Schendel: "Het Fregatschip Johanna Maria" en we leerden over de figuur Tamalone. Woordeloos communiceerde ik met hem via de opstellen waartoe hij opdracht gaf en zo was ik als een gevangene die via geheime...

...zijnde’, niet tot de natuur van de mens behorend. Er leven inmiddels acht miljard mensen op de aarde. Voor het merendeel mensen die meer en beter willen. Je hoeft echt geen Einstein te zijn om te begrijpen dat dat onhoudbaar is. Wat een enorme schade heeft de mensheid aan de flora, fauna en...

...Ook mijn hart en ziel hebben ze hiermee doorboord en verscheurd. Zijn lijdensweg moest voortduren en deze moest zich voortslepen toen de verschrikkingen van het verpleeghuis hem noodgedwongen ten deel vielen. Hij was mijn vader, mijn kameraad, mijn vriend. Aan zijn borst rust ik op de...

...die zes weken te vroeg deze wereld had betreden; het levenslicht had aanschouwd en die in de couveuse haar eerste strijd om overleving had volvoerd. Het parool en het Leitmotiv van de vader werd: "Liefde is zorg en verantwoordelijkheid dragen".

...verkrijgen, die in je mond smolt en dan verschillende kleuren liet zien. En zo meen ik eens, op mijn wandeling met Vader, getrakteerd te zijn op een van die wonderlijke ballen.....

...sprak ik mijzelf streng toe. Het bad was inmiddels volgelopen en langzaam liet ik mij in het weldadige geurende sop zakken.

...is sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden.... Eens is zijn hand voorgoed verkild in die van onze moeder toen het afscheid kwam....

Een vader moet breken wil hij zijn kinderen leren kennen.

...de kobaltblauwe bekleding, in de gang van het verpleeghuis heb je me verklaard dat de encyclopedie voor mij was en mijn tranen vloeiden toen je me in de ziekenkamer vroeg voor te lezen uit je dierbare jongensboek, maar ook toen vermaande me je tot flinkheid. We hielden zoveel van elkaar,...

Ik heb een onwrikbaar geloof. Ik wéét wie bij mij is, voorgoed. Ik voel, ik geloof dat Hij die met mij is, achter me staat, voor me zorgt. Het is de zorg van een Vader voor zijn verloren dochter!

...in de struiken, tegen de muur aan, verborgen voor iedereen. Veilig best wel, behalve voor kinderen die "bordje tik" deden!

...te behoeden voor de armoede die je gekend hebt en die je mateloos beangstigd had. En vannacht zag ik je en was ik bij je, mijn vader; rustig en meditatief zat je in die stoel bij het raam. Je was nu gepensioneerd en rookte misschien een pijp of sigaar. We waren weer samen, maar mijn tranen...

...en vriend, beschermde en verdedigde me. Zijn genen zijn verankerd in mijn aard en wezen als het patroon in een weefsel. Hij was weerloos, zeer kwetsbaar en overgevoelig, zoals ik.

...het duistere en tot nietswaardig stof vergane verleden de ervaringen rusten en de ijle, vluchtige herinneringen, zonder substantie en onbevredigend, ongrijpbaar en doods.....