Alle inzendingen over bots

Weggestuurd bij mijn huisarts op een vroege, besneeuwde morgen; bij mijn huisarts die na haar lange carrière, overspoeld door nooit ophoudend en altijd aanhoudend menselijk leed van oneindige variëteit, en vooruitziend op haar aanstaande pensionering, zich de hardheid en beroepsdeformatie tot...

Ik zie alles om mij heen veranderen, indertijd huis gekocht, tweede kind op komst, nog niet gescheiden, de maan scheen mij rozengeur toe. En nu, nu schaam ik mij tot op het bot, de medemens werd een tegenmens, ongewenst, wijde kleding, oningewijd, maar wel bereid tot detonerend straatbeeld. Dat...

Daar ligt ie dan, gekoeld als z'n favoriete drankje, ik heb hem nog een dag. Gewassen, netjes geschoren, gemakkelijke kleding en ouwe schoenen want, "dat zit zo lekker". Morgen geef ik hem terug aan de zandgronden van zijn geboortestad, zullen wormen en ander ongedierte tot op zijn bot gaan,...

Iemand moet gedacht hebben: "Ik/we ga/gaan voor die stumperds ook eens iets doen". En zo mocht ik, bij uitzondering, een kerstpakket komen ophalen in een buitenwijk, in een uithoek van de stad. De Frans Erensstraat is nog moeilijk te vinden. Wie mijn weldoener en voorvechter is, blijft...

Het Brabants Afval Team is in duistere noordelijke contreien van onze stad gevestigd in een pand waarin menigeen nog niet dood gevonden zou willen worden. Vandaar heeft men het uitzicht op demonisch aandoende, hoog oprijzende gebouwen, merkwaardig en heilloos geconstrueerd en tot vertwijfeling en...

Het was druk in Zwembad Stappegoor. Vele gillende en schreeuwende kinderen vierden de onstuimige roes en opwinding van hun jeugd bot, verdrongen elkaar in het klotsende water en gooiden met de deuren van de kleedhokjes. Ik had mijn oude, vervallen lichaam met de lobben en kwabben; het lichaam dat...

Met de "Hovercraft" hadden we de overtocht gewaagd. De boot trok een spoor van opgewekt, opspattend water achter zich aan. In de Britse hoofdstad waren we welkom in een hooggelegen appartement waar we thee dronken en marmelade aten De Tower met haar kroonjuwelen en de Big Ben maakten veel indruk...

Ieder jaar zet ik voet aan wal op Holtus eiland, anderhalf hectare groot. Voor een zeilweekend vol passieve activiteit. Een jaarlijks treffen onder vrienden, without kiddo’s. Met als super slaaplocatie slaap-ark ‘Ome Jan’. Een warm nest voor (ver)dronken zeillieden. Een stinkhonk waarin...

Een paar keer zijn mijn vader en ik samen wezen vissen. Dat was niet zo maar een vispartijtje nee dat werd goed voorbereid. De avond vooraf was mijn vader al bezig mooie deegballen te kneden van brood en een beetje koffiemelk. Van havermout, oud brood en melk werden stevige voerballen gemaakt....

De kinderen in de buurt hadden het al snel in de gaten, ik heb geen grip op de bal met mijn voeten en daarom verdedig je als doelman de garagedeur van de buren. Bordjetik, een tennisbal tergt diezelfde buren tot op het bot, wij speelden een spel, 1-hoog besefte niet dat wij heen en weer moesten...

Het is een winkelgalerij die niet veel voorstelt, waar ik vele voetstappen heb liggen en waar mijn tranen eens rijkelijk en overvloedig hebben gestroomd. Daar heb je de "Boots" apotheek, brandpunt van mijn vele bezoeken en de modezaken met hun etalages waarin ideaal geproportioneerde...

In het café zat ze tegenover me: kaarsrecht en gekleed in een elegante trui en samen dronken we onze koffie. Op onnaspeurlijke wijze had een ziekte haar botten aangetast en haar lichaam doordrongen maar ze bedankte me voor mijn troost en medeleven. Eens, in lang-vervlogen dagen was ik de...

FOPPE ARK VAN NOACH Het is zondagavond en foppe denkt na. Hij is van de week op de ark van noach geweest in drachten en vond het een mooie boot. Hij schilderde hem na met uitgestorven dieren als de dodo, de pretodactylus en de mammoet en bijna bedreigde diersoorten als het koalabeertje en de...

Ik voel me het meest aap als ik een walnoot met mijn eigen handen heb gekraakt. Dat is niet eenvoudig. Apen zijn niet dom of onhandig. Je moet de noot op een plat hard vlak leggen, een platte steen of het aanrecht, met één hand vasthouden en er vervolgens sla je er met de andere hand opslaan. Ook...

Marie zit aan tafel, roert doelloos in haar beker koffie. De huisarts zei haar dat zoetjes beter voor haar waren, maar ze verlangt naar een suikerzoet verleden. Zo zoetjesaan verglijdt haar leven, en ze weet het. De 'zorg' is net de deur uit, sinds tijden heeft ze eindelijk weer eens een...

Leven liep vaak in de soep Men verweet me, verachtte me Werd vernederd tot op het bot Meteen hield deze zooi op Beteken nu erg veel voor de kinderen Waardering en respect, troef Resulteerde in zelfvertrouwen tevens zelfrespect Jongste werkt nu op zelfstandige basis, groot risico Tevens...

Was het hoe dan ook nodig, Jannie, jouw ongebreidelde jaloezie mateloos en zonder enige relativering op mij te richten en zonder remmingen uit te leven en bot te vieren? Je wilde de man van ons beider keuze wel degelijk bezitten en je verweet mij dat ik ditzelfde zou willen maar vergeet niet dat...

...vind ik dat, maar ik sputter wel tegen, ze heeft gelijk, dat weet ze, weerspannig zoek ik naar woorden om haar te weerstaan. En die woorden kom ik dus nergens tegen, steeds weer bots ik op rosse lokken, ik raak haar niet kwijt. Zij is de vrouw van het Rode Plein, ik geef haar chocola in de...

In mijn kamer getuigen nog altijd de cadeaus die je me eens, in lang-vergeten tijd schonk; de gordijnen die je voor me naaide en de grote foto van het Wilhelminakanaal met op de voorgrond de boot met kringelende rookpluimen uit de schoorsteen van onze tweeëntwintigjarige vriendschap die je...

Stemmen is een democratische verworvenheid, maar er gaan steeds meer stemmen op die het gelijk overstemmend aan hun kant willen krijgen. De schreeuwmaatschappij is geboren, misschien moet ik maar eens een schilderijtje produceren. De mens wordt steeds luider edoch niet verheffend, religieus...

Nieuws: de PGB's uitbetalingen leveren problemen op Boten slaan om. Nieuws: Wilders gaat naar een dorpshuis om mee te praten, zaal zit vol Vluchtenden verdrinken. Nieuws: Rutte zegt dat een "overloper" best mag sneuvelen. Vluchtenden worden in treinen gestouwd. Nieuws: oranje heeft...

Ik kan doorgaans veel verdragen, behalve als het op vakbonden aan komt. Vakbondslieden associeer ik met vervelende mannetjes die vroeger in de klas constant hun vinger opstaken en de les onderbraken om vervolgens hun school niet af te maken. Over alles hebben ze een mening en vooral: ze zijn overal...

We zetten koers naar Den Bosch, de stad die in haar straten, haar pleinen en haar kathedraal veel van een vroegere, middeleeuwse tijd heeft behouden. Op de achterbank van de auto hadden plaatsgenomen: een aandoenlijk, zielig, nietig, grijs vrouwtje dat op zeurderige en lullige toon voort bleef...

SKUTSJESYLWEDSTRIID SKS WedstrijdVerslag Op maandag 14 juli 2008 gaan Joost en ik naar het sks skutsjesyle op de Veenhoop. We halen de radio op om naar Klaas Jansma te luisteren, de opgewonden verslaggever die van elke scheet een reusachtig onweer maakt. Maar deze keer is het echt! Want wat...

Er staat een klein huisje bij een piepklein bruggetje. Een bruggetje van maar twee meter lang. Als er een boot onderdoor wil dan moeten eerst de hefbomen naar beneden en dan gaat het bruggetje omhoog. Dat gebeurt nog helemaal met de hand. Dan loopt Mijke naar de hefbomen en kijkt eerst, of er ook...

Mijn echtgenote en ik zijn vorige week teruggekeerd van een zonnige najaarsvacantie in Portugal. Een heerlijke onderbreking van het almaar grijzer en grauwer wordende najaarsweer hier. Terug in het goede vaderland waren wij echter zo snel gewend aan het oude dagelijkse ritme, dat wij na een dag of...

Nu is er nog de haven met de kleurige boten die we samen bekeken tijdens de wandeling. Nu strekken de straten van de stad zich nog om me heen uit; nu scheiden ons nog maar negen luttele maanden, maar de tijd zal reuzensprongen maken. Jij blijft altijd bij me, onverminderd, in je gedaante, in je...

We schreven 1976. Het kabbelende, grijze water van een Zeeuws meer omringde met haar golfjes de boot met de vlaggenstok aan de achtersteven die het rood-wit-blauw droeg. We waren daar op vakantie in dat lang-vergeten jaar waarin het niet ophield met regenen en we de weiden doorkruisten en de...

Een lange zomer ging voorbij. Met zon, storm en regen. De dikke donkere mist van voorbijgaande jaren trok langzaam op. Na het pikzwarte duister, en de daarop volgende schakeringen van donkergrijs tot lichter wordend grijs, verschenen nu enkele witte lichten aan een verre horizon. In het aarzelende...

Kort maar krachtige titel en ik heb geen hekel aan een tandarts, maar het is ook niet mijn meest favoriete uitje, al helemaal niet als je weet dat er wat staat te gebeuren, zoals vandaag. Al een poosje zit/ zat er een kies los, op zich geen ramp, dat zei de beste man bij de vorige controle ook,...