Alle inzendingen over bushalte

...hoge cijfers. We raakten in gesprek bij de bushalte waar de diverse buslijnen af en aan rijden. Ze droeg een mallotig soort "zomerrok" en ik moest schreeuwen om tot haar brein te kunnen doordringen. Ze wilde mij kennelijk alle geheimen die ze bij me vermoedde, ontfutselen: "Bent u...

...dat de bus waarop we stonden te wachten bij de bushalte op de Korvelseweg, snel zou arriveren. Er was dus nog even tijd om hem te vragen of hij student was. Nu ik zeventig ben lijken alle jongeren mij overtuigend, stralend en uitbundig jong. Hij was geen student meer maar verklaarde dat hij...

Er was eens een groot ziekenhuis en daar lagen christenen van allerlei gezindte naast elkaar broederlijk en zusterlijk en met hen de heidenmensen die nergens in geloofden. Op een kwade dag brak er brand uit omdat een zuster had vergeten de stekker van de MRI scantunnel uit te doen. Allen traden...

Ik trof hen aan bij de bushalte, te midden van de hordes van mensen die dagelijks het Stationsplein overstromen, als het ware uitgebraakt door het Openbaar Vervoer, door de bussen, treinen en taxi's die hun haltes aandoen als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin; een kleine donkere jongen en...

...kom ik hem regelmatig tegen in mijn wijk, bij de bushalte of op straat en ik ben hem in mijn gedachten "de man met de hoedjes" gaan noemen. Hij schijnt een hele collectie hiervan te bezitten; exemplaren van tweed en wollen stof, maar ook zomerse, rieten hoofddeksels met frivole versieringen....

Ik trof hen aan bij de bushalte, te midden van de hordes van mensen die dagelijks het Stationsplein overstromen, als het ware uitgebraakt door het Openbaar Vervoer, door de bussen, treinen en taxi's die hun haltes aandoen als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin; een kleine donkere jongen en...

...me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we wonen al vijf...

...het onbekende leven geleefd wordt. En bij de bushalte, die de chauffeurs van "Arriva" aandoen zoals de bijen de bonte bloemen in een welzoorziene tuin, kun je meestal wel babbelen met een welwillende vijftigplusser die onbeschroomd zijn wel en wee prijsgeeft en je een prettige dag...

...doeken omfloerst kruisbeeld) kwam ik haar bij de bushalte tegen. Ze zou een schoonheid zijn geweest als aan haar shampoo, douchegel en parfum te pas zouden zijn gekomen, maar nu was ze vagebond en zwerfster die méér nachten op straat doorbracht dan in een donzig bed. Ze jammerde en klaagde...

...de stad en ook vandaag kwam hij aanlopen bij de bushalte en weer kwamen we aan de praat. Hij bood me een doorkijkje op zijn wanordelijk gegroepeerde gele ondergebit, en, figuurlijk gesproken, krakkemikkige verstand waarmee hij meteen al het toch wel elementaire onderscheid tussen verstand en...

...bus koers zou zetten in die richting en bij de bushalte geluisterd naar het geluid van een opgewekte luid krassende kraai in de nog wonderlijk kale bomen). De levendige Besterdring met haar aaneenschakeling van al dan niet succesvolle neringdoenden; een avondwinkel, een loodgieter, een...

...namen opnieuw afscheid en door een beregende Noordstraat haastte ik me naar de bushalte bij het station.

Ik loop naar de bushalte. Het is zonnig en ik voel me opgewekt maar rustig, zeg maar 'mellow'. Het is net of de hele aarde me in haar greep heeft. Maar meer als een zacht kussen. Op zulke momenten kan niks mij van dat gevoel afbrengen en kan ik me zelfs vermaken met andermans irritatie. Als ik...

...tegen mijn zware hoest, zag ik bij de bushalte een dood vogeltje liggen; de oogjes waren gesloten, het rode borstje was zichtbaar; stakerig, kwetsbaar en weerloos staken de pootjes onder het lichaampje uit; het beestje was overgegeven aan de onverbiddelijke, bittere ongenadige dood en...

...geven... Tenslotte bevind ik mij weer bij de bushalte waar een jongeman met een hoge kuif zijn vriendin met elegante en omzichtige gebaren lichtjes knuffelt.... Thuisgekomen blijkt mijn voordeur voor mijzelf gesloten: ik heb me buitengesloten en moet mijn buurvrouw vragen met een mokerhamer...

Die zondagmiddag, wachtend bij de bushalte op de komst van mijn wandelmaatje, droeg ik de muts die mijn gezicht geheel omsluit en die mij schijnt te flatteren, hoewel ik me daarvan niet bewust ben en die me welhaast het aanzien van een moslima verschaft..... Aanspraak was dus niet uitgesloten en...

...waarnaar zo is uitgezien. Bij de bushalte staan groepen jongeren. De blue jeans overheersen; de meisjes dragen zilveren spelden in de lieflijke lokken; het gesprek gaat over de Liefde, over de tentamens, over het uitzendbaantje, over de kamerhuur. Door onduidelijke en onnodige...

...schermde hen af van de straat en als je bij de bushalte stond, hoorde je hun muziek en hun luidruchtige kreten die ze elkaar toewierpen. Maar toch al vrij snel kwamen de nieuwe woningen gereed en nu tonen zij hun fraaie, antracietgrijze voorgevel gelardeerd met hoge ramen met een hekwerk ervoor...

...en uiterst populair gespreksonderwerp; bij bushaltes, in het openbaar vervoer en overal, alsof het belang ervan alles overstijgt, alsof er verder niets meer bestaat, alsof men nooit iets heeft meegemaakt, alsof alles niet tijdelijk is. Mijn nieuwe kennis was bezig met de rechtenstudie, zo...

...het advies. Optimistisch en lichtzinnig gestemd bevond ik mij tenslotte bij de bushalte.

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn...

...de terugweg naar huis strandde ik bij de bushalte. Lange tijd stond ik daar verwezen en wezenloos uit te zien naar lijn acht tot een bij uitzondering attente passante mij vermeldde dat de bussen in staking waren. Ik zocht mijn toevlucht bij een bakkerszaak waar men mij de telefoon...

Ik kwam aanstrompelen vanaf de verre bushalte aan de Bredaseweg met een geblesseerd en pijnlijk linkerbeen langs panden van gevestigde notabelen. Ik bereikte tenslotte het terras van Café-Restaurant "De Carrousel" aan de Schouwburgpromenade. Ik mocht aanschuiven aan haar tafeltje. Ze bezat...

...bejaarden. Een sneldienst. Bij de Noord-Ierse bushalte doe ik opnieuw pogingen om mee te liften. Er zijn geen plaatsen vrijgekomen. Niemand is verzopen. Het mag een wonder heten. Terug in Belfast ontdekken we de oudste pub van de hoofdstad: The Crown Bar. Een Amerikaan rent naar binnen,...

...en hield schijnbaar onnodig lang halt bij de bushalte in afwachting van een chauffeur die zijn voorganger zou vervangen. Vertrouwelijk schoof ze (een passagiere?) een stukje (een stoel?) dichter in de richting van het gangpad en vroeg ze de mevrouw aan de andere kant daarvan, die ze kende van...

...hij mij niet aan toen ik hem ontmoette bij de bushalte. Kennelijk vond hij het wel uiterst precair met iemand in gesprek te komen die volgens zijn razendsnelle, momentane berekening wel in het laatste stadium van vertwijfeling en wanhoop moest verkeren; iemand die nauwelijks nog familie bezat...

De bushalte van lijn zeven biedt uitzicht op het pand van "TBV Wonen", op "Villa Constance" en op het Noord-Brabants Natuurmuseum, gebouwen die zich broederlijk, of zo men wil zusterlijk aaneenrijgen en aldus een saamhorigheid schijnen aan te duiden die in de wereld van de mensen vaak ver te zoeken...

...Bosch had ik een uur lang staan kleumen bij de bushalte. Tenslotte had ik het dorp bereikt en het popperige huisje waarin mijn tweeënnegentigjarige, laatst overgebleven tante haar dagen nog altijd rekt. Haar, de "plaatsvervangende moeder" van de wees, die ik tegen wil en dank moest worden,...