Alle inzendingen over gezichten

En de tijd begon te lopen in 1979. De witblauw gekleurde brugklas ging voor het eerst van start op de schoolcross. Gymleraar Kees, met de lange benen en de grijns op zijn gezicht, fietste, met de stopwatch in de hand, met ons mee. De 4 stoere vrienden gingen ook hier de strijd met elkaar aan....

Het assortiment bij de "Jumbo" aan het Sint Annaplein in Tilburg kan men niet onderschatten: in de met talloze artikelen overladen zaak waren de plastic huishoudhandschoenen na enig zoeken echter wel te vinden, zij het dat ik niet leef in een wereld of sfeer waarin "huishoudhandschoenen" een...

Om 3.00 uur in de nacht, toen de hemel als een indigoblauwe deken over de wereld lag, zijn de verplegers gekomen in de groengele beroepskleding en ze brachten de grote zuurstofcilinder mee en drukten het levensreddende zuurstofmasker op mijn gezicht. Ze hadden als verwonderd ofwel medelijdend...

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...

Ze schikte wat op in de bus toen ik naast haar kwam zitten. Ze prees me om mijn "Russische" bontmuts die wellicht op sommigen een vreemde, merkwaardige indruk maakt maar die ze, bij uitzondering en als een der weinigen, mooi vond. Ze droeg een lange, zwarte paardenstaart en haar gezicht toonde...

Het zal nu niet meer voorkomen dat ik welhaast aarzelend de zware deur die toegang geeft tot haar spreekkamer zal openduwen. Ze zal er niet meer zijn achter het imposante, massieve bureau waarop het naamplaatje met de ingewikkelde Chinese naam; Atillaoglu-Tjon-a-Tham en ik zal haar nog altijd...

Ik had me nolens volens uitgestrekt op de "chaise longue" in de kamer van de tandarts en had zo ongeveer in haar armen gelegen. Het kijkertje op haar gezicht bood haar een blik op mijn gebit. Van heel dichtbij zag ik de haren op haar voorhoofd. Ze plaatste de zware apparatuur op mijn wankele...

Het jongetje dat met zijn vader bij de slager staat kan niet ouder zijn dan een jaar of negen, maar door z'n verveelde en verwende uitdrukking lijkt hij eerder een oud mannetje. Als de slager hem vraagt of hij een stukje worst lust trekt hij een vies gezicht en vraagt argwanend:...

Gisteren keek ik naar een herhaling van de serie House. House is een onbeschofte arts die zijn medewerkers, patiënten en directeurs constant op het verkeerde been zet, door alle mooie woorden die we gebruiken om in vreselijke omstandigheden ons overeind te houden. Het prettige van de serie is, dat...

Het ZKV (Zeer Korte Verhaal) is bedacht door de schrijver A.L. Snijders die er een kunst op zich van gemaakt heeft. In 200 tot 250 woorden een alledaagse bespiegeling of observatie neerzetten die een doorkijk biedt naar iets om over na te denken. In zijn stukjes zit altijd een extra...

Aan het eind van de duistere straten lokte een licht; het was de buitenverlichting van de paviljoens die de ongelukkigen herbergen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Mijn gestage voetstap had me tot hier gebracht. De kille, kale gangen van het ziekenhuis boden...

Zendtijd kost geld, kijk maar naar de bedragen die men moet neerleggen om reclame te maken, aanprijzen waar je bedrijf voor staat en of je er nou een bloedhekel aan hebt, zoals ik bijvoorbeeld, heeft het ook een goeie kant, immers: is een reclameblok bij uitstek de ideale periode om een plaspauze...

Ik kom haar al jarenlang tegen, ze bewandelt dezelfde paden. Staat stil waar ik een fotomoment zie, een groet in het voorbij gaan. Zij fluistert een cipres en vraagt om geheimhouding, niet verder vertellen. Die boom is dus omgevallen, ik weet nog dat ik haar vroeg niet zo hard te duwen. Ze...

...de aanwezigheid van mijn medemensen zocht ik in mijn ontstellende eenzaamheid, slechts hun gestalten, slechts hun gezichten wilde ik zien, slechts hun stemmen en hun verhalen wilde ik horen.....

Mijn zieke vriend had mij aan zijn bed geboden. Een ervaringsdeskundige was hier welkom. Het tengere lichaam van mijn vriend lag uitgestrekt onder een dunne deken: een verwilderde baard overwoekerde zijn gezicht. Was de tumor nu teruggekomen? De "vriendin" liet haar bloed koken. Dat ik de man af...

Het meisje wil dood. Er is geen ontkomen aan haar wens en er is geen alternatief meer. Elf maal loerde de dood haar al in het gezicht, op eigen verkiezing. Haar haar glanst, haar gebit is krijtwit, ze draagt alle charmes van haar jeugd en ze heeft nog de steun en bescherming van haar ouders en...

....Ik sta weer voor de vitrinekast en bewonder mijn verzameling. Prachtige flesjes en karafjes met de heerlijkste geuren, de mooiste kleuren.. Daaronder, zijn collectie. Mineralen uit alle landen, sommige zo fraai, als edelstenen uit een duizend-en-een-nachtverhaal.... Ik open de kast en neem...

Nazomer, verleden jaar. Logboek zonder einde. Vandaag even geen sex-stories. Het zand heeft een vieze kleur, evenals het water. De vale gloed van de ondergaande zon kan er weinig aan veranderen. Alles is even afstotelijk hier. De lelijkheid zit diep geworteld. Zij parasiteert. Het is...

eerste fragment van het verhaal 'Een nacht' uit de verhalenbundel 'De Adelaars' (1993) Als je uit je land vlucht, snijd je je wortels af. Dan neemt de wind je mee, soms hier-, soms daarnaartoe, soms naar een opvangcentrum. Ik moest gewoon ergens...

Wat gaan we toch op een rare manier om met leven en dood… We beëindigen het leven van ongeborenen, die zelf hun mening niet kenbaar konden maken. Dat noemen we geen moord, maar abortus. Maar voor het geval dat we zélf het loodje leggen nemen we allerlei maatregelen om te pogen de dood te slim...

Lang, heel lang geleden was er sprake van een zogenaamde "voorjaarsschoonmaak". Ik weet nog dat Oma daaraan deed, ach jeetje dat is me een tijd geleden. Kan het me amper heugen maar wat me wel bij bleef was, dat alle kleden naar buiten gingen en met een mattenklopper van ongerief moesten worden...

...gooien van taarten in het gezicht van politici. Oh ja! En ook geen taarten in andere gezichten gooien alstublieft.

De vriend die ik tenslotte nog vond nu de tijd van mijn leven begint te korten en uitgeput en op begint te raken, was eens, gekleed in zijn slordige en aftandse colbert, aangeschoven aan de tafel van onze redactie. Hij heeft het gezicht van een boxer; stoer en toch lief, met smalle ogen waarmee hij...

nee ik heb niet gehuild van geluk toen Oranje destijds kampioen werd er brak geen dijk door en ging niks echt stuk maar gisteren toen ik de Deense voetbalploeg om de gevallen Christian Eriksen zag staan sommigen met de rug naar hem toe totaal verward handen voor het gezicht...

Enkele "onduidelijke" vrijwilligers hebben zich geschaard rond een tafel in Wijkcentrum "De Poorten". Het is nooit goed want ze vliegen er hier in en uit als duiven in een duiventil. De mannen kijken naar de meisjes, de meisjes naar de mannen. Ik zit er verwezen en verweesd bij met een lullig...

Ik was in het café in Haarlem en daar zaten drie mannen met grote hoofden te nippen aan hun dagelijkse borreltje. De ene man had een paars aangelopen gezicht, die was de ergste meteen en de ander had een geel naar oranje neigend gezicht en de derde had een geel hoofd. Ze deden quasi geheimzinnig...

Ik ben weer eens aan de late kant. Om de trein nog te kunnen halen, trek ik tegen mijn zin in vanaf halverwege een sprintje naar het treinstation. Na iemand bijna omver te hebben gelopen, kom ik boven op het spoor aan. Daar blijkt mijn trein tien minuten vertraging te hebben. Als doorgewinterde...

Het verschijnsel van de rommelmarkten schijnt nog maar nauwelijks aan haar triomftocht door de samenleving begonnen te zijn, maar daarentegen aan een telkens hernieuwde opmars toe te komen. Bij mijn laatste bezoek aan zo'n uitstalling had men weer gretig en opdringerig vanachter de kramen de...

In het centrum van ons dorp staan een paar kledingwinkels. Eentje daarvan is in de wijde omgeving bekend om zijn exclusieve aanbod. Dure merkkleding en dergelijke. Eergistermorgen liep ik naar het centrum en zag meerdere mensen in groepjes bij elkaar staan. Er was duidelijk iets gebeurd. Er waren...

Toch bleef het gevoel: we laten het kaarsje toch niet langzaam doven? Ik wil vlammen die je warm houden in de koude maanden. Ik wil de vlammen die het gezicht van de ander constant in een ander perspectief laat zien. IK WIL DE VLAMMEN VAN PASSIE! Maar die mooie vlammen met hun verlichting en...