Inloggen

Alle inzendingen over herinneringen

2220 resultaten.

Sorteren op:

Jeugd in een arbeiderswijk

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 41
Ons huisje lag in de schaduw van de fabriek die het met haar hoge muren en monumentale schoorsteen als het ware beschermde. Daar leefden we, daar speelden en leerden we, daar voltrok zich ons bestaan, binnen de enge cirkel van huis, school en kerk. Met Martin, mijn eerste kameraadje, ontwierp ik...

Het asbakje

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 89
Mijn voorvaderen waren smeden: mijn beide opa's stonden boven het vuur en boven de dampen die hen dodelijke ziekten zouden bezorgen. Ik bewaar weinig voorwerpen uit mijn ouderlijk huis in mijn woning van oudere vrijgezellin; een klein, koperen asbakje met ronde, gewelfde randen vormt daarop een...
I.Broeckx14 januari 2019Lees meer…

Vervlogen tijden vervliegen niet

verhaal
2.7 met 6 stemmen 1.221
...herken de geur meteen, maar meer ook niet. Geen herinneringen die acuut opborrelen. Zou het dan toch te lang geleden zijn? Hoe klonk de stem van mijn moeder en hoe lachte ze? De fijne vertrouwde geur voelt als een warme deken om me heen. Ik spray nog een keer, leg het flesje naast mijn kussen...
Jeroen Zwaal18 februari 2006Lees meer…

Vava’s hof

verhaal
3.1 met 17 stemmen 2.033
Opa’s tuin klinkt mooier, maar mijn opa noemde vava en zijn tuin was ‘den hof’. Toen waren er nog geen opa’s en oma’s in Vlaanderen, maar wel veel bomma’s, bompa’s, moemoe’s en vava’s. Mijn vava heeft twee ‘hoven’ gehad. Tijdens zijn actieve leven was hij zowel ambulancier,...

Heidag deel 2

verhaal
3.7 met 3 stemmen 1.329
‘Niet denken, maar voelen. Alleen maar voelen’, herhaalt opperhoofd Maarten voortdurend als een soort mantra. Zijn stem klinkt monotoon en zacht. ‘Voel. Maak contact met je innerlijke zijn. Voel je energie. Ervaar je kracht.’ Jaap spant zich in om de bevelen van de meester op te volgen. Hij...
Marianne15 februari 2007Lees meer…

Jeugdsentiment

verhaal
2.7 met 3 stemmen 300
Vorige week kwam ik erachter. Ik ging iets ophalen dat in het ouderlijk huis jaren en jaren op zolder lag. We gebruikten het altijd voor discofeestjes en daar zou ik hem nu ook weer voor gebruiken. Het visnet. Wat is een jaren-tachtig-feestje zonder visnet? Op een oude foto zie je me onder dit...
Jeroen Zwaal26 november 2007Lees meer…

Ramses

dagcolumn
4.1 met 7 stemmen 379
Wat zal 't geweest zijn 1999 of 2000? Ramses in de Stadsschouwburg Groningen. Ik meen een show met Manuela Kemp en een heleboel zangeressen. Veel gedartel rond een stille Ramses die zich moeizaam over de bühne beweegt, vanwege iets met zijn voet.. Toen al oud en breekbaar. Tot hij begint te...
trawant2 december 2009Lees meer…

Een zee van herinneringen

verhaal
4.0 met 129 stemmen 2.763
...verleden, op de eindeloze golven van een zee van herinneringen? Hij ademde een paar malen diep, borg de verrekijker voorzichtig weer in de tas en slingerde de riem om zijn schouder. Hij begon weer te lopen langs de waterlijn. Een eenzame meeuw scheerde laag over en krijste over het wad. Zijn...

Afscheid van een kamer....

verhaal
4.0 met 2 stemmen 147
Vandaag is het een helderej oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer 39 in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan. De laan ligt er schijnbaar nog zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis...

Tropisch hout en eikenhout: herinneringen aan moeder en vriend.....

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94
Terwijl ik mij geen voorstelling kan maken van de gedachten en gevoelens die voor het geestesoog van mijn vriend paraderen, roept het ebbenhouten doosje dat hij me zond reminiscenties op aan krokodillen in woeste rivieren, aan apen die krijsend van boom tot boom slingeren en aan babbelende, bonte...

Herinnering aan mijn vader/The day the music died.....

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 991
Vader, ik zie nog de kleurige platenhoezen met Franse, Duitse en Engelse teksten op tafel liggen in de achterkamer van het goede ouderlijke huis. Wanneer het ragfijne naaldje het zwarte, glimmende vinyl aanraakte, vulden overweldigende klanken de kleine ruimte en namen stormachtige, overweldigende...
I. Broeckx14 augustus 2014Lees meer…

Mijn gouden klokje uit Middelburg.......

verhaal
4.0 met 1 stemmen 114
...Vandaag de dag vormt het een van de laatste herinneringen aan de man die mijn eerste mentor en autoriteit was, wiens weerloosheid en kwetsbaarheid MIJN weerloosheid en kwetsbaarheid zijn, aan de man die zo lang de kwetsuren, de lompheid en de grofheden van zijn bekrompen, burgerlijke...
I. Broeckx5 september 2014Lees meer…
autobiografie
4.2 met 5 stemmen 110
Uit de verhalen van mijn moeder weet ik dat men mijn oma voor haar aanzag wegens haar jonge en florissante uiterlijk als ze mij in het ziekenhuis in ogenschouw kwam nemen. Als fragiele, kwetsbare baby lag ik in het glazen broeikasje dat men couveuse noemt. Later zocht ik in de armen van mijn oma...
I.Broeckx12 november 2015Lees meer…

Herinneringen aan mijn studententijd (1)

hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 42
Vaak passeer ik nog met de bus van "Arriva" het lage gebouw waarvan ik het innerlijk eens zo goed gekend heb. Het is van een moderne architectuur en draagt de trotse naam "Maranatha" ("de heer zal komen") tot op de huidige dag op haar gevel en haar kamers en de gebedsruimte zijn gegroepeerd...

Over de man die ik "Vader" noemde/Een soort prozagedicht

hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 64
De man die ik "Vader" noemde bracht zijn moeizame morgens en middagen door in een gebouw met labyrintische kamers en gangen; op de vlucht voor de armoede die hij had gekend en die hem mateloos beangstigde. Thuis verzonk hij in machteloze, krachteloze visioenen van schoonheid; verzonk hij in...

Het geluid van

verhaal
4.2 met 4 stemmen 227
Sommige geluiden krijg je nooit meer uit je systeem. Zo ben ik wanneer ik een eettafelstoel over een houten vloer hoor schuiven, weer even "thuis". Niet in m'n huidige thuis, maar het thuis waarin ik de wereld in al haar vormen nog moest leren kennen vanuit de veilige basis die ik thuis noemde....

Voor een onvergetelijke Vader

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 57
In de Stationsstraat verheft zich nog steeds het gebouw waarin Vader zijn moeizame voor- en namiddagen doorbracht, op de vlucht voor de armoede die hij had gekend en die hem mateloos beangstigde. Terwijl hij de zielloze, doelloze werkzaamheden verrichtte en eindeloze berekeningen moest uitvoeren...

"Das war also das Glúck meines Lebens"

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 1.132
Je portret in de witte, chique, elegante lijst dat je bidprentje omvat en dat je lachende gezicht toont, siert nog altijd mijn bureau. Nooit meer zal ik terugkeren in je kamer in de seniorenflat waar we samen "Die Amsel" van de onvergetelijke Robert Musil bestudeerden, toen, op die morgen, die...
I.Broeckx5 november 2017Lees meer…

Weerzien met mijn oude leraar

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 79
De avonden en de nachten van mijn leven zijn voorbijgegaan met mateloze snelheid en in vliegende vaart en de wanhoop en de eenzaamheid hebben vaak overheerst en geregeerd, maar vandaag vond ik je onverwacht terug, althans je foto, in het herdenkingsboek, nu met baard en gedeeltelijk onherkenbaar;...
I.Broeckx15 december 2017Lees meer…

"Goedenavond Speelman"

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77
De sneeuw lag hoog opgetast op de straten. Ik vervolgde mijn weg naar het ziekenhuis en neuriede een zacht, melancholiek, sentimenteel lied zoals het eens gezongen werd door mijn allerliefste oma, met de tekst: "Goedenavond, speelman, mijn vader laat vragen of je 't-avond spelen kan voor de kleine...
I.Broeckx26 januari 2019Lees meer…

Herinnering aan tante Gerdina

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52
In het blikken trommeltje met de kleurige motieven dat ik eerder beschreef, bewaar ik een foto van mijn tante Gerdina, de zus van mijn moeder. Al mijn moeders zussen overleden vóór haar en in verbittering en eenzaamheid sleet ze haar laatste dagen. Op een andere foto uit de oorlogsjaren kijkt de...

Zo moet het geweest zijn

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 72
Zo moet het geweest zijn in die lang vervlogen tijd; de vijftiger jaren van de vorige eeuw, in mijn geest in nevelen en duisternis gehuld. In de kamer van mijn vroegste jeugd stond de tafel met daarop het bonte, wollige, gedessineerde kleed met ingewikkelde patronen en de vaas van helder,...
I.Broeckx10 augustus 2019Lees meer…

"Wat zegt Jezus..."

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 170
Het hangt ervan af of die leugenachtige waarheid persoonlijk is of door de maatschappij wordt bepaald. Gesteld dat je de leugenachtigheid zoals die maatschappelijk wordt bepaald als waarheid aanneemt dan is deze waarheid natuurlijk een waarheid als een koe. Gesteld dat de leugenachtigheid...

Mijn kennismaking met "The Pied Piper"

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 209
..."The Byrds" en alle groepen van de "Nederbeat" De onvergetelijke zestiger jaren laten herinneringen na die nooit vervagen.....
I.Broeckx9 september 2020Lees meer…

Een vriend als Martin

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 35
In die tijd droeg mijn vriendje Martin nog de korte broek en we knikkerden met de glazen, doorzichtige, wonderlijke stuiters in de gang van de lage, witte "Maycrete-woning" waar zijn moeder ons voorlas uit het dikke boek met de okergele kaft over "Raja de olifant" en waar we knutselden aan een...

Heren met mallotige hoge hoeden.....

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60
Toen de roemruchte negentiende eeuw ten einde liep was de eveneens beroemde staatsman wiens naam Thorbecke was gekomen tot het ontwerp en de oprichting van een nieuw schooltype, de Hogere Burger School en hooggeleerde heren traden aan om de leiding te nemen over de wanordelijke klassen van rebelse...

"Wenn mich das Leben traurig macht, traüm'ich von dieser Zeit " (Udo Jürgens)

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37
Eens sierde een dubbele bomenrij de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat. In haar midden was het ruiterpad waarop ik voor het eerst paarden zag. In de zomer van mijn vijfde levensjaar zag ik de vermiljoenrode zonneschermen...

Herinnering van genade

verhaal
1.4 met 5 stemmen 1.248
Vrijwel iedere, zo niet elke dag word ik aan mijn verleden herinnerd. Niet omdat ik dat graag wil, integendeel. Slecht vanwege het feit dat de steuntjes niet verdwijnen. Dat zal overigens het geval blijven. Eerlijk gezegd doet mij dit goed, daar dit de bevestiging is dat de waarheid in mijn...
Meer laden...