Alle inzendingen over lijdzaamheid

...met bemoedigende teksten daarop. Ik bezit momenteel zoals men zegt "mijn ziel in lijdzaamheid..."

Zacht tikt januariregen tegen mijn venster in een gestaag ritme. De nacht treedt nu in..... De volgende dag toont de hemel zich vlekkerig, grijs en wit. Een enkele zwarte kraai houdt zich op tussen de fragiele, tengere boomstammen die hun bloei nog geduldig en lijdzaam afwachten. Het voorjaar zal...

Lijdzaam toegezien, hoe men aan elk verlangen een prijskaartje heeft gehangen.

Een almachtige vader, God dus, moet niet lijdzaam toezien, maar zijn Almacht laten gelden, vooral als onschuldige slachtoffers andermans zonde met hun eigen bloed moeten betalen. Hemel en aarde zijn onbewoonbaar als de Heilige Geest niet werkt. De mens kent slechts dit leven, alle openbaringen,...

China, Duitsland en Rusland steggelen net zo lang over het instellen van een vliegverbod boven Libië totdat de laatste opstandeling het met zijn kalashnikov tegen Kadhafi's tanks en Mirages heeft afgelegd. Daarom lijkt het me beter dat Frankrijk en Groot-Brittanië desnoods gezamenlijk een...

A.F.Th. heeft voor mij afgedaan in z'n olifantenshirt en krokodillentranen. Het was hem teveel om er bij te zijn tijdens de uitreiking, maar voor een reactie stond ie wel stand-by voor mevrouw Tweebeke. Er sluipt dan een woord binnen bij mij, huichelaar, verkapte narcist, en dat over het graf van...

De hitte die is als een kwelling van lichaam en geest striemde en geselde de wereld tot het weldadige, verlossende onweer koelte en bevrijding bracht... Niettemin had mijn trouwe ventilator met zijn wentelwiek voortdurend koelte in mijn richting geblazen.... Tenslotte echter bogen de takken...

Een buitje hier, een depressietje daar, we worden nat of steken een paraplu op. Maar niet in Pakistan, ondanks de jaarlijkse moesson hebben ze zoveel bomen gekapt dat men het bos niet meer zag. Een land op de helling en iedereen wilde aan de rivier wonen, dat gaat problemen geven, daar kan je je...

Een miljoen moslims in Nederland, honderdduizenden oostblokkers en andere toevluchtzoekers, al dan niet illegaal. Een koningskoppel dat, genetisch gezien, voor het grootste deel van Duitse en Argentijnse afkomst is. De Nederlander bestaat inderdaad steeds minder, er sluimert een republikein in...

Een eenzame en vervallen berkenboom schijnt maar nauwelijks het leven te houden en zij draagt lijdzaam haar bladertooi vóór het paviljoen waarin mijn broer is gehuisvest. In Nederland is er zorg voor iedereen en in de gangen van het paviljoen verwijzen naamplaatjes met foto's en geboortedata...

Het kan goed toeven zijn bij Kringloopwinkel "Portagora" aan het Koningsplein. Welwillend en goedgunstig, om niet te zeggen; liefdevol voorziet men je daar van een glas thee met een koekje en je kunt je blikken naar wens richten op de grote, wandvullende foto in zwart wit van wevershuisjes of op...

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien...

‘Vroeger,’ zegt de man tegenover mij, ‘dachten we dat de overheid overal de oplossing voor was. Toen ik ging studeren, koos ik voor een loopbaan bij de overheid, omdat daar de macht lag. Maar de macht is daar niet meer.’ Het is de kern. De vijftigers zijn boos, omdat ze geen macht meer...

De landerijen lagen voor onze ogen uitgestrekt. Het moest de vroege lente zijn. In de verte onze indrukwekkende Brabantse kloosters en andere gebouwen met feeërieke koepeltjes en bijgebouwen die glansden in het licht van de vroege morgen. Dat we elkaar meteen al antipathiek zouden zijn, had ik...

Om het Jan van Besouwhuis in ons naburige dorp Goirle te bereiken (een cultuurtempel die ook in haar bouwwijze imposant oogt, maar die gesitueerd is te midden van een chaotisch aandoende gribus van overige bouwsels) kan men een traject afleggen met de Regiotaxi door buitenwijken c.q. villawijken...

...heb er rondgedwaald, heb er "mijn ziel vaak in lijdzaamheid bezeten" Nu zijn de festiviteiten losgebarsten en het spookhuis rijst hoog op en doet aan een paleis uit vroeger tijd denken; zwarte onheilspellende spinnen verschijnen voor de hoge ramen en de wagentjes met gillende oudere en...

Struinend over de velden, al slootje springend, over en onder het prikkeldraad klimmend, de beide poten in de modderige klei, zon op de kop, camera bij de hand, zoek ik mijn weg. het natte gras streelt kil de pijpen van mijn broek in een zee van ruimte die deze polder mij biedt. In de verte zie ik...

Ze hadden me gevraagd in de grote eetzaal van de Openluchtschool, die zich bevond in een bosrijke omgeving en bevolkt werd door vele kinderen de tafels te dekken en ook werd ik verzocht tijdens het middaguur het servies en het bestek af te drogen dat een gigantische afwasmachine uitbraakte. De...

Een nieuwe vorm van reclame is opgedoken. Hoewel nieuw, het is in feite de meest extreme variant van een bestaand verschijnsel. Eentje waarbij je je meteen groen en geel ergert. Dat geldt in ieder geval voor mij. Er schijnen mensen te zijn die reclame leuk vinden. Die bladeren vrolijk in een...

'Jij hebt zelf in je hart het graf gedolven' [J.J. Slauerhoff] De hagen zijn weer ondoordringbaar in de hoogte en de breedte gegroeid, er is geen geheime doorgang meer en Doornroosje slaapt met de slaap als een beminde die mijn jaloezie wekt, nee, Morpheus is een wrede verrader en rampen ledig...

...boodschap te maken! Ik wacht mijn ziel in lijdzaamheid, nee ik ben niet bekeerd of zo, niks hoor, maar ik wacht dus, tot de dealer van de gemeente-cabrio zich eindelijk tot een telefoontje kan brengen! De zon staat hoog aan de hemel, ik zit thuis, net als het (bijna) weekend! Ben eelt aan...

Na de hittegolf van afgelopen juli die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog vóórdat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij...

Ongerust kijk ik naar de enorme pook die aan een tang in het hellevuur hangt. Hij zal toch niet … Nee, hij houdt van me! ‘Weet je zeker wat je doet?’ Toch maar even vragen. ‘Ja natuurlijk. En nu stilzitten graag.’ Ik wiebel nerveus op de keukenstoel en sluit half mijn ogen. Stiekem...

ER was eens een man, een kleine intelligente man maar hij was erg alleen en zag niemand behalve soms zijn moeder en zijn eigen kat. Hij luisterde altijd naar de radioberichten om het hele en later ook om het halve uur. Als de oorlog uitbrak wist hij tenminste als eerste dat het zover was en hij...

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende...

...van maken. Maar goed, ik bezit mijn ziel in lijdzaamheid, want ik wil van dat druppelende gezeik af. De humor van de specialist – u ligt nu met uw rug naar Mekka(?!) – laat ik maar over mij heen komen, je zal maar dagelijks slangetjes in piemels van oudere mannen moeten stoppen, wat een...

Ik loop op de dijk. Een man komt me tegemoet, maakt voorzichtige stappen achter een rollator, tegen de wind in, zijn rug gebogen. Hij draagt een knalrood ski-jack, klemt een forse sigaar tussen zijn lippen. Met deze windkracht een prestatie. De sigaar als beste vriend, die kun je wel gebruiken bij...

De stoel, waarin zij neerzeeg, was veel te groot, echt gemakkelijk zat ze dus niet. Deels kwam dat ook omdat ze vandaag, een soort van feestdag, een koninklijke string had aangetrokken. "Goudbrokaat zit niet plezierig", besefte ze, maar ze droeg haar kruis lijdzaam. Met de billen bloot voor een...

Dat Anna Enquist, pseudoniem van Christa Widlund-Broer, een redelijk prozaïst is, ontken ik niet, maar dat zij zich als dichteres ook hard wil maken, zie ik als verspilde moeite. Ondanks het feit dat zij mij ooit wist te imponeren, kwam dat voornamelijk door haar natuurlijke charisme, niet door...

Snooker is gemener dan een teamsport. Als je bij een teamsport verliest kun je tenminste troost zoeken bij je lotgenoten. Je kunt ook iemand van je eigen team verrot schelden vanwege een kapitale blunder. Niks aan de hand, beetje teambuilding en de volgende wedstrijd gewoon weer met z’n allen er...