Alle inzendingen over ontroerd

...maandag is Maarten overleden. Ik was ontroerd toen Herman van Veen ‘zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ zong in het theater en ook de musical over Ramses bracht me troost op het niet zo mogen zijn. Dit verlies is echter van een heel andere orde. Maarten was Maarten....

...lach op alle uitgestoken armen af. Tuk op de ontroerde en bewonderende kreten van alle liefhebbende aanwezigen; ‘Goed zo jongen, knap van jou!’. Lopen brengt hem nog dichter bij de grote mensenwereld. Wij als toeschouwers voelen de universele waarde van deze nieuwe fase en laten hem...

...korte toespraak door de ex-piloot werd gemaakt, ontroerde me. Het is tijd om 4 mei te vieren samen met de Duitsers op de Dam. Duitsland en de Duitsers hebben duidelijk gemaakt zich diep te schamen voor wat uit naam van hun volk door Hitler en zijn bende is aangericht. Ook toonden zij berouw...

...en bekeken jouw ring. We lachte en droomde, ontroerde en huilde. We plannen het huwelijk en dompelen ons onder in een regen van heerlijke gevoelens. Wie ga jij bellen en wie ik? Dan roept jouw zoontje jou. Hij is niet goed. Jij helpt hem zoals alleen jij dat kan. Jij bent zijn moeder,...

...opvoeren! Want op dezelfde vreugdevolle wijze zie ik hem dansend, lachend en zingend de Troon van God naderen... God zal ontroerd opstaan en hem als gelijke tegemoet snellen en eeuwig liefdevol in de armen sluiten...

...van deze filmpjes op You Tube geraakte ik toch ontroerd. Zo voelde ik weer sterk, hoe Wim de Bie ook in deze legendarische scenes zijn verlegenheid met de wereld onderstreepte. Gezien het niveau en de hoeveelheid materiaal dat bewaard is gebleven, zullen De Bie’s creaties gelukkig inderdaad...

...kop had getikt. De schipper was eens te meer ontroerd door de geboorte, omdat deze samenviel met een dag die in zijn cultuur gevierd werd als de terugkeer van het licht. Hij had het licht in de ogen van het pasgeboren kind gezien, en het had zijn hart verwarmd. Hij dacht aan zijn eigen...

...een plek te geven in de geschiedenis. Ontroerd las ik de namen van twee jonge mensen op de lijst: broer en zus Hans en Sophie Scholl. Als studenten organiseerden zij een verzetsgroep tegen de Hitler-barbarij, genaamd die weisse Rose. Ze werden echter gevangengenomen en op 22 februari...

...met de verhaaltjes van anderen. Er vaak ook ontroerd door is, en daardoor in zijn reacties vriendelijker van toon. Erger is, o jee, dat hij mijn ficties grappig vindt, maar meer ook niet. En toch, soms… Soms wil ik een boodschap uitdragen, iets meedelen aan mensen wat me...

...rolde er vanzelfsprekend achteraan. Het laatste ontroerde hem nog het meest want ik zag tranen in zijn ogen. Hij stond luidruchtig op, boog voor ons, kwam weer omhoog en hief vervolgens beide handen ten hemel, alsof hij op de kansel stond. Hij kuchte iets weg en terwijl hij ons beurtelings met...

...was. Haar ogen weerspiegelden weemoed. Ze ontroerde me, trok me onweerstaanbaar aan. Zoog me naar binnen, dieper in die groene ogen, dieper in haar ziel. Ruimte en tijd versmolten. Moments of perfect clarity. 'Mag ik je iets vragen?' Opeens stond ze naast me. Heel gewoon. Alsof ze er...

...bekeken. De toespraken, vooral van zijn dochter, ontroerden mij diep. Na afloop heb ik nog eens hartgrondig gescholden omdat deze auteur nooit de Nobelprijs voor de literatuur heeft gekregen. Zo'n schrijver wordt maar eens in de honderd jaar geboren. Dit klopt aardig: Douwes Dekker is geboren...

...Papa blij. Ik was ineens terug in 1986 en raakte ontroerd. Eindexamentijd. Hoe laat word je gebeld? Wat als je om 14.00 nog niet gebeld bent? Zenuwen. Buurvrouwen die aan mijn moeder vragen of er al iets bekend is. Ik wist zeker dat ik mijn eindexamen niet gehaald had. Wiskunde was mijn zwakke...

...meer bovenuit, of het gedicht dat je plaatste ontroerde diep. Het geeft voldoening, grote voldoening, en voor mij is het één van de redenen om ermee door te gaan. Om niet op te geven. Want weet je, hoe langer je schrijft, hoe meer je groeit in dat schrijven. En dan komt die dag er heus wel,...

...held. Een ex-kankerpatiënt, daar kan iedereen ontroerd van raken en je mag het ook in vette letters in de krant zetten. Wat is dat voor vergelijking, denkt u wellicht. Dat zit zo: Uitzonderingen maken het nieuws. Dat benoemen, maakt je nog geen handlanger van de gevestigde orde, noch een...

...zich bekeerden op hun ziekbed........ ..ik was ontroerd, want dat viel níet mee........ ...vooral van díe mensen waar ik het niet van verwachtte....... Maar één vraag: "Is de bijbel te eng voor U?". Of denkt u tja...de 10 geboden zijn wel interessant, b.v. de video van Mozes, of de...

Het ontroerde mij aanvankelijk en ik was ervan onder de indruk toen ik de stem aan de andere kant van de lijn hoorde: "Met de SP!" "Ja, uw zaak is een rare zaak" bevestigde men. Zou men zich erachter gaan scharen, zou men een forse verdedigingslinie, een buffer, een dam gaan opwerpen tegen het...

...wisselden we onze teksten uit. Verrast en ontroerd had ik zijn anekdotes gelezen. 'Jouw broer is een goeie verhalenverteller', zou man later zeggen. De dag na de uitvaart vertel ik mijn moeder over haar afscheid. Over haar kleinzoons die ernstig de kaarsjes aanstaken, haar...

...thuis en ze was niet meer alleen. Ze was erg ontroerd door de bonbons, wat een ongelooflijke lieve jongen. Ze nam zich voor zichzelf beter onder controle te houden voor dit heerlijke kind. Een kind dat zich ontwikkelde tot een fantastische man, die altijd heel attent was. Ze was heel zuinig...

...meloenen, limoenen plus waterkonijn en staat ontroerd stil met zijn Nordic Walking stokken en designbrilletje bij iedere afgevallen kastanje en observeert uren lang het in de zwoele zomerwind naar alle kanten waaiend gekrookte riet, als metafoor voor het gebrek aan eigen ruggegraat, zoals door...

...aan toe, wat was ik akelig zenuwachtig en hevig ontroerd! Ik wist toen nog niet dat de burgemeester mij via-via linkte met Fré van Eeden, die in mijn pubertijd zo'n belangrijke rol speelde, waarin ik zijn gehele oeuvre met groot genoegen doorworsteld heb. Ik heb ze allemaal in het echt mogen...

...kleurrijke paddenstoel, dan raken zij innerlijk ontroerd, maar hun mond blijft dichtgesnoerd. Of neem de doodse stilte voor een stoplicht, dat maar op rood blijft staan. Niemand verroert zich meer, we worden geleefd, we uiten ons niet meer, we wachten met onze kaken op elkaar op het groene licht....

...no, there must be more to life!' heeft me diep ontroerd, vooral, omdat ik er op gewezen ben door een interviewer van de Barneveldse Courant, jaren geleden, toen hij mij fotografeerde op de P.A.A.Z.-afdeling van De Lichtenberg in Amersfoort, omdat ik debuteerde met mijn dichtbundel 'Hemelzucht'...

...te voelen. Ik raakte van die gedachten zo ontroerd, dat tranen mijn ogen ontsnapten. Met een stevige pas kwam ze op me afgelopen, zag mijn tranen en vroeg: "Waarom huilt u?". Ik antwoordde: "Daar zijn geen woorden voor". Beatrix pakte mijn arm, vroeg naar mijn naam en zei "Ja,...

...dingen te genieten en ik ben af en toe ontroerd over zijn manier van schilderen of over zijn kijk op alledaagse dingen. Ook hoe hij met zijn aandoening alle positieve elementen oppikt en aan de andere kant zijn verdriet met een ieder eenvoudig deelt. Dit is puur, dat heeft impact. Ook...

...mooi laten klinken. Ik was gewoon een beetje ontroerd.’ ‘Nou, om heel eerlijk te wezen ik heb niet zoveel met sport. Het is zo oneerlijk als maar kan. Die atleten trainen allemaal even hard en toevalligerwijs heeft dat meisje Bol dusdanige goede lichamelijke eigenschappen voor dat...

... De meester, achter brilleglas, ziet toe, ontroerd, en denkt: 'Wat zou d'r gebeuren als zij tien jaar ouder en ik eens tien jaar jonger was?' Ach, hij vergeet hoe hij verdorde en hoe haar leven net begint. In stilte wordt door hem bemind de schone vrouw, die zij zal worden....

...uit me, zodat ik even later met een gerust hart terug kon reizen naar de stad, peinzend, ontroerd, een intense ervaring rijker.

...eerst te Bodø en later in Hønnefoss. Hij kon ontroerd worden wanneer hij met zijn vingers het stuifmeel van een bloem zacht beroerde, maar gedichten schrijven, Neen, hij was geen Robert Burns! ‘Langs overwoekerende paden’ is een prachtig geschreven roman en meer dan alleen maar van...

...helemaal voorgelezen zou worden. Het ontroerde mij en af en toe leek het alsof ik het ter plaatse meemaakte. Dat zou toch niet mogen? Dat een onschuldige mens verraden en gemarteld wordt? Toch gebeurt het nog dagelijks, overal ter wereld. Het zou toch niet mogen kunnen dat een mens,...