Alle inzendingen over onzichtbaar

...van een grote stad zich af. De einder was daarom onzichtbaar. "Is het grote luchtruim dan tóch begrensd?" ging het door de boerenknecht. "Het aardrijk dat ik ken, lijkt wel groter." Vele vragende gedachten speelden in zijn hoofd. Nooit zal iemand daar het antwoord op weten, want de oude...

... Hij zingt dat hij geen stem meer heeft, maar de oude verf heeft zijn excuses onzichtbaar gemaakt.

...een allegorie is voor het volstrekt zinloze (als neemt hij een defilé af van een onzichtbaar leger).

In de typekamer was het niet goed toeven. Heen en weer geslingerd tussen de commando's van hogerhand en de spanningen van onderop, fungeerde de cheffin als onwillige buffer tussen beide regionen van het bedrijf en zelfs haar persoonlijkheid en haar lichaam waren het slagveld geworden waarop deze...

De gedachten aan wat allang voorbij is, zijn dikwijls erg veranderlijk, betonen zich grillig en eigenzinnig. Soms hebben ze het aanzien van harde rotsen, die een strenge, stenen poort omvatten. Achter dikke tralies is een grimmige, zwarte nis te zien. Het meedogenloos harde slot weert stug en...

...naald gelukkig het adertje wel vinden dat zich onzichtbaar en onder de oppervlakte van de huid bevindt in mijn kwetsbare arm. die ik welhaast hulpeloos naar hem uitstrekte. Het felrode bloed druppelde fluks in het buisje. Ook ik leef als het ware onder de wolkenpartijen van de doem en de...

...goed voor ons milieu, zonder problemen en dus onzichtbaar van dakpanzonnepanelen worden voorzien. Energie-opwekkende dakpannen; briljant plan, zo'n geniale pan. Naast het feit dan zonne-energie duurzaam is, bespaart het eveneens, niet onbelangrijk toch?, kosten. Kostenbesparende en...

Het is druk op het terras, aan de kant van de Meent dan, daar waar de zon staat. Er wordt druk gekletst en heimelijk of openlijk wordt al het passerende schoons bewonderd. Ik nip aan m'n Westmalle dubbel en kijk af en toe naar de overkant, waar een knappe blonde dame op een bankje druk zit te...

Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende...

...geschreven lijn, in zichtbare delen, de hoop onzichtbaar gebleven. Een lijn overschreven, en lijn overschreden. De levensloop, levenslijn, leeftijdsfases in het zijn De dood die elke verwachting doodt. De uiteinden van een lijn, stippellijn ,kromme lijn, Melktandjes aan de vislijn, De...

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer...

...en ik zorg ervoor dat je onzichtbaar blijft. Onzichtbaar tot de dood ons komt halen. Er vliegt een vlucht ganzen boven de stad, de stad in mijn dromen. Ze gaan ergens naar toe. Er ligt een zeilboot aangemeerd in de haven van Amsterdam, een televisieploeg doet verslag op een lokaal...

...als meisje in een jongenslichaam de wens had om onzichtbaar te worden. Op maandag 12 december was het intakegesprek van Bjarne Gosse bij Mentrum in Amsterdam Oost. Het was niet zo ver fietsen naar het lelijke gebouw waarin de geestelijke gezondheidszorg was gevestigd. Bjarne nam de route door...

(voor Garry Kasparov) De pionnen staan in kaarsrechte linie als weergaloze stoottroepen in het brein van een tjarina geworteld in Russische luchtgoden. Eerzuchtige tegenstanders pogen de koningin te onttronen, maar zij verliezen stuk voor stuk. Zij speelt het aardse spel met hemelse strategie...

...onzichtbaar blijft, is waarschijnlijk terecht onzichtbaar. Trouwens, Beatrix loopt het grootste deel van haar leven blootshoofds of ze draagt excentrieke hoeden, die we nu ook ter discussie kunnen stellen. Het zouden best eens verraderlijke, landsongetrouwe, vrouwonvriendelijke attributen...

De lucht van tabak hangt om haar heen. Haar lijf ademt nicotine. Stuurs en narrig is ze, maar er is niks aan de hand herhaalt ze wel drie keer. En dan rollen de tranen plotseling over haar wangen. De moederblues spelen weer op. Het is een ongeneeslijke aandoening. Al 35 jaar knaagt het in haar...

...bent. In zo’n vibrerende stilte, zo aanwezig onzichtbaar en ontastbaar voelbaar. Weet je wel hoe het voor mij is? Juist wanneer ik zekerheden nodig heb en een houvast, juist dan ben je er om precies dat duidelijk te maken wat ik wel weet maar zo graag niet wil horen. “Het is goed zo”,...

...in het beste geval ijsbrekers tegen de wurgende onzichtbaarheid. Kopland bestond. Ziehier, een waanzinnige. Voor ik het voor altijd vergeet te vragen, omarm me! Troost me, raak me aan! Maar beloof me een schim te zijn. Vanochtend, in mijn eigen huis, na een nacht van uitzichtloze eenzaamheid,...

Ik ben een anorectische werkweigeraar. Onzichtbaar. De dodendans verstopt uit angst dat ik gezien werd en vermoord in dwang en overmacht van mensen. Doe je ogen dicht. Snoer je mond. Sluit je gezicht. De minachting zweet uit hun torenhoge geldzuchtige gebouwen. Er is een overmaat aan goede...

...en wel en zie dan pas dat het notabene om een politieauto gaat! Manlief zei: die stond voorgesorteerd voor linksaf en komt nou ineens voor rechtsaf! Ja, met mij er bijna bij! Onzichtbaar vanwege de vrachtwagens, geen licht of sirene maar vanuit het niets op een paar decimeter afstand van...

...aangedaan. Altijd scheen de zon, de zon scheen altijd. In mijn jeugd. Ik heb altijd geweten, dat dát wat ik wist, tegen de stroom in, onzichtbaar in versmoorde zachte witte doeken, met de aan het oog onttrokken vloeken, de Haat was. Maar die gedachte is verboden.

...daar staat een reus die ze aan zijn onzichtbaar touw rondzwiert. Hoe kunnen ze anders zo in formatie vliegen? Piloten moeten daar eindeloos voor oefenen, deze dieren doen het uit instinct. Nu blijven ze weg. Ik wacht. Dat is ze in elk geval gelukt. Verwachting wekken. Maar ik...

Daaronder, daar waar de bodem is waar niemand terecht wil komen zingt een wezen een lied. Verscholen tussen het gebladerte van de tijd. Terwijl de klok tikt zingt een nachtegaal zijn eigen lied. Hij heeft nu eenmaal het geluk daarboven op die mooie tak te kunnen zitten. Het was vanaf die mooie...

Het huis van de therapeute lag bijna onzichtbaar ingeklemd tussen een lingeriezaak en een computerwinkel. Ik belde aan en beklom twee trappen die leidden naar een kleine, vierkante kamer op de bovenste verdieping die lieflijk was ingericht met aan de muur Chinese prenten waarop de zwarte,...

Borderline is soms één minuut me gelukkig voelen, intens, tevreden en dan weer die onrust. Straffen moet ik, zeer voelen, ik voel niet, ik besta niet, ik ben niet. Borderline is “laat me met rust”, “rot op” en tegelijk “bel, bel me”, “houd van me”, “geef om me”. Borderline...

Taal is een fenomenaal medium in zijn of haar diverse verschijningsvormen. Hier, de de lezer scherp in het hoofd etsende vorm die we schrijftaal noemen. Daar, het zich binnen in het hoofd afspelende, en kettingreacties van sympathie en antipathie veroorzakende proces, dat door begrip en onbegrip...

(voor Sylvia Plath) Je was als een wuivende kastanjeboom, je haren als bruine herfstbladeren en je ijspegelscherpe gedichten waren de glanzende kastanjes, die wij als hebberige lezers met de takken van de grond uit de boom wilden gooien, terwijl ze toch op den duur vanzelf wel vielen. De...

Weer is een dreigende crisis bezworen. Jan Peter doet opnieuw alsof zijn neus bloedt en waggelt ondertussen op zijn tandvlees naar de eindstreep. Op bloedend tandvlees wel te verstaan. Beter had ons opperhoofd uit Biezelinge het voorbeeld van zijn partijgenoot uit Maastricht gevolgd en ook zijn...

Het zachte volle holle van jouw beweeglijkheid, gelegen in mijn schoot , brengt een ongelooflijk gamma van trillingen en een wervelende ontspanning te weeg. Het helende werk van de voor het oog onzichtbare scheur, van de nauwelijks merkbare craquleuze tot bijna wagenwijde kloof, ga je in het...

...U weet wel zo'n klein hert, dat zich, bijna onzichtbaar voor het menselijk oog, heerlijk lag te koesteren in de avondzon, in de luwte van een dijk. Op pakweg nog geen honderd meter van de snelweg! En wat te denken van die steeds weer fascinerende, met de seizoenen wisselende kleuren? De bron...