Alle inzendingen over ouderen

...voor bezigheidstherapie te halen. Maar op dit moment durf ik niet meer eens aan een toekomst te denken. Voor ouderen is het moeilijk, maar voor ons jongeren, wat blijft daar voor over?

Hij schuifelt rond in zijn huis, mist zijn vrouw maar rollatert rond als het weer het toe laat. De man is niet dement, verlangt naar de lente want zijn tuin moet groen en vol bloemen. Ik zie de foto's, zwartwit sla ik zijn gade gade, streng zijn ouders in vol ornaat. Hij rookt niet, maar als ik...

Een vaste groep Tilburgers verzamelt zich dagelijks vóór de Kapel. Bij de man in de rolstoel, een van hen, heeft de suikerziekte zijn verwoestende werk gedaan; de verbonden stomp van zijn rechterbeen hangt desolaat neer in zijn invalidenwagen. Voor zijn goede hart heeft hij emplooi gevonden;...

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en Franse lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwacht lente-achtige atmosfeer hing in de lucht, die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven en waarom...

De lange St.Josephstraat ligt uitgestrekt als een kleurig lint en verbindt centrale gedeelten van de stad met de omgeving. Hier kun je nog oude villa's bewonderen en je treft ook winkels aan, een kerkhof en een buurthuis. Eens kwam een meisje uit Den Haag. Na het grootsteedse, mondaine milieu...

Het zou een sprookje kunnen wezen, het zou een verhaaltje kunnen zijn maar het is geen van beide, het joch mag er zijn. Drie jaar geleden als nummer drie in de lijn, werd ie als jongen geboren en vooral zijn zussen vonden dat meer dan fijn. Twee meisjes die beiden het jochie bemoederden tot ie er...

Ze voelde zich al een tijdje niet lekker maar dacht: het gaat wel over want, iedereen voelt zich toch wel eens niet goed? Zo sukkelde ze door, luisterde niet goed naar haar lijf en tja, daar heb je er maar eentje van nietwaar? Dan ineens gaat het niet zomaar mis maar gigantisch fout, ze krijgt...

"Kamphuis Woonoord" in Lage Mierde bestaat of bestond uit enkele houten barakken, die ik nu nog zie op de zwart-witte ansichtkaart uit 1965 die ik mijn ouders zond. We sliepen daar in stapelbedden: wij, de meisjes van de zesde klas van de lagere school, onder leiding van Zuster Yvonne, die in...

(Dit verhaal werd mij geschonken door een oudere Tilburger in buslijn 41, op weg van Tilburg-Noord naar Goirle) Het was in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. Hij behoorde tot de werklozen die op straat kwamen te staan na het faillissement van de timmerfabriek; zij was een schoonheid en...

Je zou toch denken dat met het ouder worden melancholie wat minder wordt. Dat heb ik gehoopt althans. Maar het tegendeel is waar: ze wordt erger. Vroeger ging het luisteren naar liederen van Schubert gepaard met genieting van de schoonheid en een zoete pijn. Die tijd is voorbij, de pijn is allang...

Op de verjaardagskaart had ik mijn goede wensen voor haar vijfenzestigste verjaardag kenbaar gemaakt en had ik aangegeven dat ik haar de warmte die ik haar zo graag wilde schenken, wilde doen toekomen door middel van een zelfgebreide sjaal. De sjaal had ik gebreid uit zachte, zeegroene en witte wol...

Men herkent mij doorgaans aan mijn stem. Deze draagt ver en reikt ver, dus was het hoorbaar in de hele bus, dat ik vroeg naar "De Hovel" in Goirle (Het naburige dorp Goirle bezoek ik van oudsher met enige regelmaat en ik heb er vele voetstappen liggen). Enkele medepassagiers bleven na mijn...

De Tilburgse Veldhovenring bevindt zich zonder dat men het weet, dus onvermoed ongeveer op de kruising met de Besterdring die men welhaast moet passeren om daar te arriveren (Ik had nog aan de buschauffeur gevraagd welke bus koers zou zetten in die richting en bij de bushalte geluisterd naar het...

Gekleed in het rode, gebreide jurkje was mijn arme zusje van huis gegaan om vader te zoeken. Hij was die morgen vertrokken met voor haar onbekende bestemming en was verdwenen in voor haar mysterieuze, schimmige contreien. Hij was in werkelijkheid zijn dagelijkse gang gegaan op de fiets naar het...

Het was een soort ski-jack met optimistisch aandoende tekst op de mouw; een warme winterjas waarmee ik nog jaren vooruitkon die ze me geschonken had. Maar ik zou nooit meer naar de wintersport gaan. De jas hing stilletjes en bescheiden aan mijn kapstok, kennelijk bereid, voor zover een jas bereid...

(voor Inés Zorreguieta (1984 - 2018)) Je bent geboren in 1984. Jouw vader was Jorge Horacio Zorreguieta Stefanini (1928 - 2017) en jouw moeder is Maria del Cármen Cerruti Carricart, geboren op 8 september 1944. Jouw zus is Máxima Zorreguieta Cerruti, geboren op 17 mei 1971. Máxima is sinds...

De dwerg Klijn Beentjes werd al zijn hele leven gepest en hij heeft er na verloop van tijd een dikke huid van gekregen. Het lukte hem steeds beter om de vele, vaak onverwachtse aanvallen te chargeren en te overwinnen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielden de pesterijen van zijn dorpsgenoten niet...

(voor Cora Sandel (1880 - 1974)) Jij bent geboren als Sara Cecilia Gorvell Fabricius op 20 december 1880 op de Huitfeldtsgate 11 in Kristiania. Jouw ouders waren de kapitein/hydrograaf Jens Schow Fabricius (1839 - 1910) en Anna Margareta Greger (1858 - 1903). Op jouw 12-de verhuisden jullie...

Wij hebben een half uur lang Jezus in huis gehad. Mijn ouders zijn goedgelovige en vrome mensen en konden de man aan de deur niet weigeren. “Geeft u mij slechts wat brood en een uurtje rust op uw bank,” had hij vriendelijk gevraagd. Je moest wel geloven dat daar Jezus lag, languit op het...

Kinderen opvoeden, hoe doe je dat? We zijn er geen van allen voor opgeleid. Het enige echte voorbeeld dat we hebben, zijn onze ouders en die willen we nou net niet tot voorbeeld nemen. Op een aantal terreinen willen we het juist anders, ja beter doen dan zij destijds gedaan hebben. Maar of dat ook...

Mijn ouders hadden een groot gezin. En mijn talrijke ooms en tantes hadden ook grote gezinnen. De tantes werkten hard binnens- en de ooms even hard intensief buitenshuis. De tantes hadden ’s avonds veel stop-naai- en verstelwerk, de ooms werkten ’s avonds ook nog al eens en/of zaten in de...

De Beemster, voor Karel Looten De wintvorst, om den rouw van Hollants Maaght te paeien, Vermits door storm op storm zy schade en inbreuk lee, Schoot molenwiecken aan, en maalde, na lang draeien, Den Beemster tot een beemt, en loosde 't meir in zee. De zon, verwondert, zagh de klay noch...

Boutade O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen, Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp! O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen, Van kikkers, baggerlui,...

...duidelijke vorm van stille armoede? Veel ouderen zullen zeggen maar dat is toch geen echte armoe? Nee, in mijn ogen misschien ook niet, maar toch is het misschien wel zo dat armoede evalueert en devalueert. Ik bedoel de armoede wordt in veel gevallen naar een hoger niveau getild. Ik las...

Petra had aan haar ouders verteld, dat ze tijdens de kennismaking met mijn ouders bijna een bord spinazie tegen haar hoofd had gekregen, omdat mijn vader een kwartje had achterover gedrukt. Mijn vader, die in 1943 wegens verzet tegen de Duitse bezetter, gevangen was genomen en naar Duitsland was...

...horen Denise, zoals je wel ziet behoor ik tot de ouderen. Een paar jaar geleden heb ik een bijbelcursus gevolgd, het woord van God zoals de leraar het vertelde. God heeft het beste met de mensen op aarde voor, maar het is zo jammer, dat velen zijn geboden saboteren, daar is Hij zo verdrietig...

...euro. Er volgde een reeks klachten over alle ouderen in de senioren woningen rondom hem die van hem, een in hun ogen nog jonge kerel van 55, verwachtten dat hij hun tuintjes bijhield. Hoe lang kende ze deze ex-buur nu? Dat was toch al langer dan twintig jaar en het was altijd al heel erg op...

Toen ik een jaar of acht was, het was in ieder geval nog voor het uitbreken van de oorlog in mei 1940, woonden mijn ouders in Amsterdam, op een bovenwoning in een arbeidersbuurt. Mijn vader werkte bij de stadsreiniging en liep met zo’n klepper door de straat om de buurtbewoners te waarschuwen,...

(voor Sonia Sekula (1918 - 1963)) Je bent geboren op 18 april 1918 in Luzern. Je ouders waren Berta Huguenin en Bela Sekula, een Hongaarse filatelist. Je ging naar school in Brun en Zuoz, je zat op de Handelsschule en op het Hochalpine Töchterninstitute in Ftan. Je studeerde taal, kunst...