Een sjaal als teken van verzoening en brevet van onvermogen
Op de verjaardagskaart had ik mijn goede wensen voor haar vijfenzestigste verjaardag kenbaar gemaakt en had ik aangegeven dat ik haar de warmte die ik haar zo graag wilde schenken, wilde doen toekomen door middel van een zelfgebreide sjaal. De sjaal had ik gebreid uit zachte, zeegroene en witte wol en keurig verpakt in cadeaupapier. De grote dag brak aan en we bezochten de boerderij; het oude huis aan de rand van een bosgebied waar de zwarte hond, genaamd Fendel, de opgewekte bruinrode hennen en hun metgezel, de trotse haan ons begroetten en verwelkomden. De vraag bleef of mijn cadeau iets, al was het ook maar het minste of geringste kon vergoeden van de ruzies die zich jarenlang opgestapeld hadden en van de patstelling die het gevolg daarvan was.
Mijn zus maakte het pakje open en bekeek de inhoud vluchtig. Zal de sjaal een herinnering blijven aan haar oudere zus die vanuit de verte goedgunstig aan haar denkt en die haar liefheeft?
9 januari 2022
Geplaatst in de categorie: bedankt