Alle inzendingen over restaurants

Het was goed toeven bij Café-Restaurant "De Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat terwijl buiten de regen zijn regime uitoefende en binnen het Rijk van de Schoonheid (door de befaamde Tachtigers zozeer bezongen) heerste. We waren vertrokken vanaf de Nassaustraat en de bus had ons...

In de zomer van mijn tweeënzestigste levensjaar heb ik afgesproken met mijn collega-journalist Gustave bij "De Burgerij", een etablissement halverwege de Noordstraat in Tilburg, de verkeersader die als een zenuwbaan onze "metropool" doorsnijdt en centrale gedeelten van de stad bereikbaar en...

Het was die avond weer zo ver gekomen dat ik een bezoek ging brengen aan het Café-Restaurant. Gelegen aan die "merkwaardige" snelweg die men als Avenue of Boulevard zou kunnen beschouwen of omschrijven en die eveneens geflankeerd wordt door het Verbeeten Instituut en het Twee Steden Ziekenhuis,...

In het chique, exclusieve restaurant met de trotse naam "l'Orangerie' die ook aan de zijkant op de gevel prijkt, ontmoette ik die avond mijn oude "vriendin". Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar...

In de avond tonen de vensters aan de overkant van de straat waar zich de gevels van identieke flatjes als het mijne aftekenen steevast een flauw, zwak schijnsel.Het is voor mij een mysterie of daar de totale verbittering en eenzaamheid de dienst uitmaken, maar mijn kennelijk verweesde en...

In Restaurant "De Katterug" is het op zaterdagmiddag altijd druk. Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de...

...dat we elkaar signaleren in een van de diverse restaurants die zij frequenteert, naar eigen zeggen "omdat de dag anders eindeloos lang duurt". Haar oude, vervallen oogleden liggen over haar ogen als een scherm en zij speurt in de vodderige en aftandse tijdschriften van de sensatiepers die...

In het Restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen", ook wel "De Refter" genaamd, hebben enkele ouderen zich verzameld. Ze werpen bij mijn komst nieuwsgierige, belangstellende, dan wel opdringerige blikken in mijn richting. Sommigen zijn hulpbehoevend en later op de middag, als een paneel...

Na een lange reis kwamen we bij het Franse restaurant van haar keuze aan. Een onderdanig heerschap heette ons welkom en vroeg of hij een jas of iets dergelijks kon aannemen. ‘Nee dank u’, zei ik. ‘Mag ik u dan naar uw tafel begeleiden’. De stoel voor m’n vrouw onder de tafel vandaan...

Het restaurant was wat morsig en verwaarloosd. Het was gesitueerd aan de brede straat die het dorp Dongen doorsnijdt. Het biedt uitzicht op een monumentale witte villa aan de overkant. Binnen hangen pontificaal voor de brede ramen roze Chinese lampionnen en er stonden merkwaardige porseleinen...

...terugweg aanvaarden. Ik besloot bij een van de restaurants aan de kade "aan te leggen" voor een kop erwtensoep met roggebrood en spek. Vóór mij rees een steile muur op, bezet door vele ramen van een pand dat onduidelijke doeleinden diende. Vanaf mijn houten bank had ik het uitzicht op...

Het pand, dat een lange geschiedenis kent, is prominent in onze Stationsstraat en heeft meerdere doelen gediend. Er is gedanst, vergaderd en gedineerd. Momenteel is de grote zaal van het restaurant, dat daar vandaag de dag gevestigd is, verlicht door feestelijke kroonluchters en twee jongemannen...

Ik kwam aanstrompelen vanaf de verre bushalte aan de Bredaseweg met een geblesseerd en pijnlijk linkerbeen langs panden van gevestigde notabelen. Ik bereikte tenslotte het terras van Café-Restaurant "De Carrousel" aan de Schouwburgpromenade. Ik mocht aanschuiven aan haar tafeltje. Ze bezat...

De Maas gaat haar trage gang en stroomt rustig en gelaten bij Bokhoven. Een enkel schip vaart aan onze ogen voorbij, gedragen door het water. Restaurant "Het Veerhuis" biedt uitzicht op de rivier, maar vandaag stonden de rieten stoelen als het ware "werkloos" en ondersteboven op het terras....

Café-Restaurant "Zomerlust", gesitueerd aan de rand van de stad in de nabijheid van de oude draaibrug en van het zwarte, ondoorgrondelijke water van het Wilhelminakanaal, draagt op haar witte zijgevel waarop in "Jugendstil"-letters haar naam staat vermeld een kleurige tekening. Aan de rand...

Verdriet had zich opgestapeld als een onzalige Toren van Babel. Het bezette mijn middenrif als een steen tot op het moment dat de tranen uit mijn ogen vloeiden als gletsjers, als smeltend zieke-ijs. De tranen die gedurende mijn hele lange leven bevroren waren geweest en ik huilde... Het...

Het leek een gewone door de weekse dag. Hij maakte trouwens geen onderscheid tussen de dagen; kende de namen ervan niet; kende geen stemmingen die volgens sommigen noodzakelijkerwijs samenhangen met bepaalde dagen, zoals een zondagsstemming of een maandagochtendhumeur. Plotseling waren ze...

40.1 In Benidorm heb ik een appartement in een groot hotelachtig complex vlakbij het strand. De rust, het mooie weer en niet steeds in spanning afwachten of er een telefoontje komt van Beerda, doen me goed. Met Cees de veertigjarige makelaar die ik in Benidorm heb ontmoet, is het best...

Ergens in de gemeente Opsterland, dichtbij Beetsterzwaag, staat een gezellig hotel-restaurant, dat een ieder, die langs komt gemoedelijk wenkt. De blanke muren zijn als gladgeschaafd roomijs, waar verfijnd griesmeel in vermengd is. Die gevels noden de mensen uit om hierbinnen van versnaperingen of...

...snikken opgehouden was,'ze is zeer kritisch op restaurants: de stoeltjes zijn niet goed of er zitten te weinig mensen of de zaak ligt niet leuk. Dat had ze al lang voor ze ziek werd. Daar kwam nu natuurlijk nog bij dat ze uit moest kijken met haar ziekte. In Wetzlar liepen we elke dag voor het...

Een miezerig regentje zette de toon voor een nieuwe winterdag. Het einde van het jaar naderde maar de Kerstverlichting "Had haar karwei nog niet afgemaakt". Ik strompelde voort door de straten doch bij het Textielmuseum werd ik onverwacht hartelijk ontvangen en opende men de zware toegangsdeur...

De reden waarom men zich bevindt in het restaurant van het St. Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg zal zelden positief of aangenaam zijn, maar hoe kan ik mij verbeelden dat, toen ik mij daar bevond voor het aanstaande bezoek aan een vriend, velen hulpbehoevend naar mij staarden met in hun blikken...

In het Restaurant, genaamd de "Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat bevindt zich die grote zwart-wit-foto aan de wand, dat "portret" van een voltallig harmonie-orkest uit vroeger tijd. Sommige heren op de foto zijn getooid met de trompetten en zetten deze als het ware alvast aan...

De bomen staan in een koud, helder licht. Het is oktober. Twee maanden scheiden ons van elkaar en twee continenten. "Wat geestelijk leeft, kan men niet doden"; verankerd ben je aan mijn hart, aan mijn ziel, aan mijn geest. Die magische machine zendt me niettemin berichten van jouw...

En zo ligt daar iedere acht weken dat witte kokervormige "instrument" klaar, die injectiespuit die als een worm in het hout gedreven zal worden in mijn kwetsbare, witte maar willige bovenarm. Duizenden Euro's worden zelfs besteed aan mij, aan het nietige, onderworpen, onderdanige schepsel dat ik...

Zelfs onze armzalige, provinciale, bescheiden stad, mijn geliefde geboortestad Tilburg, heeft iets van een metropool, heeft iets grootstedelijks dat haar niet misstaat en niet ontzegd kan worden..... Ik heb bij het vermoedelijk Zuid-Amerikaanse Restaurant "Pino's" in de Stationsstraat - die...

Het zou een leuke dag worden. Lekker een hapje eten in een gezellig restaurant, totdat mijn heerlijk, warm, gezellig gevoel werd vervangen door somberheid. Net toen ik mijn dag erdoor wilde laten verpesten, werden ik en de oude dame met de prei gered door een engel. Het was maandag en manlief...

We kwamen te praten in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis; twee echte oude Tilburgers, opgegroeid in dezelfde contreien, die beiden hun geboortestad van haver tot gort kenden. Een krans van grijs haar omringde zijn overigens kale schedel. Ik vroeg hem of hij een interessant boek aan het...

De imposante voorgevel van het Nederlands Textielmuseum rijst hoog op aan de Goirkestraat. De fabrikantenvilla's die haar omringen baden in het licht van een laat winterzonnetje. In het restaurant is het druk. Jonge sierlijke meiden in de bloei van hun jeugd serveren de drankjes en versnaperingen...

...de economie, alsmede het menu in de diverse restaurants die hij frequenteert. Zou een psychiater het rangschikken onder de weliswaar verouderde classificatie "neurose" dat men nooit tevreden is en verwend is en dat men meent op alles wat het leven en de werkelijkheid te bieden hebben,...