Alle inzendingen over vergeet-me-niet

Eerst overvalt ons het nieuws dat Johan Cruijff is overleden, maar per toeval kom ik erachter dat Jan Borst eveneens is overleden. Ivan Grud gebruikte hij ook wel als soort van pseudoniem. In mijn radio-tijd heb ik maar WAT veel werkjes van hem in de uitzending "meegenomen" en wat was hij daar...

”Ik ben een vriend” Ik wil geen vriend worden, ik ben een vriend. Ik dacht hierover na en besefte dat dit eigenlijk het mooiste is wat de mens kan zijn. Als men weet dat je een vriend bent, ben je nooit alleen. Dan heb je altijd mooie herinneringen aan lieve mensen. Dan voel je je...

Of je nou wel of niet gevaccineerd bent is niet eens meer de vraag, je bepaalt zelf of je wel-of niet die spuiten in je wilt laten parkeren, maar wat te denken van: je gaat naar een restaurant om er gezellig te eten, immers kan dat weer ehh tenminste als je zelf aan kunt tonen middels de QR code...

Oké, het is niet om te lachen maar ik beken eerlijk dat de tranen over mijn wangen liepen, al is het niet lollig, zeer zeker niet! Want kijk, wanneer het kind door moeder “even naar boven wordt gestuurd om iets te halen“ doet ze dat meteen en dat is natuurlijk sowieso een compliment waard....

Wanneer we op een schitterende dag als vandaag, door de gemeente toeren komen we door de weilanden met al wat daar normaal op thuis hoort, koeien, schapen, zelfs ooievaars zitten alweer hoog en droog gezellig te wachten op wat komen gaat…dan verschijnt het golfbal veld en je ziet stoere (? )...

Zolang als Zamu zich kon herinneren, had hij het gevoel dat hij iets vergeten was. Iets belangrijks, waar hij maar niet de vinger op kon leggen. Als hij uitging met vrienden vroeg hij of hij niets vergeten was. Op doopfeesten en begrafenissen vroeg hij wat hij toch vergeten kon zijn en op zijn werk...

In 1997 schreef de intellectuele glazenwasser Bart Tromp een artikel over Paars. Het zou een onzinnig politiek begrip zijn. Hoewel het artikel bijna vijftien jaar oud is en het kabinet waartegen het fulmineerde, eerst verguist en daarna vergeten is, is het artikel onverwacht onveranderd...

Wie lijdt omdat hij voor iets heeft geleden, mag niet vergeten dat het niets is vergeleken bij wie voor niets heeft geleden.

Wie een website plat wil leggen, moet zijn eigen IP-adres niet vergeten.

Eigen schuld plus ouderdom: ik ben de helft van mijn pseudoniemen vergeten.

Nu het bijna donker is heb ik te berusten in wat ik ben vergeten en waar ik niet toe kwam.

Vingertaal Waar telkens meer woorden worden vergeten daar wint het gebaar.

Als ik een dag heb geschreven, it’s a living, ben ik binnenhoofdig. Dat is iets anders dan in gedachten. Als je in gedachten bent, denk je gewoon na. Je let weliswaar niet goed op, maar je kunt elk moment ‘uit gedachten’ komen en meedoen met wat er om je heen gebeurt. Binnenhoofdig is meer...

Wie geen moment vergeet dat elk moment het allergruwelijkste kan gebeuren leeft maar half.

Niet de dood maar het diepst weten zal mensen nooit de liefde laten... vergeten.

Als de redactie zich onwelgevallig benaderd voelt kun je plaatsing wel vergeten.

‘Vergeet je je broer niet te bellen – hij is jarig.’ ‘Nee, ik had het al in de agenda gezet, zal proberen het niet te vergeten.’ Het lijkt een overbodige opmerking, maar toch is het best mogelijk dat ik het alsnog vergeet. Ik ben zo’n type dat heel braaf een boodschappenbriefje klaar...

Zittend in mijn stoel bedacht ik ineens dat gisteren net liggend in bed me de gedachte te binnenschoot om over geheugen te willen schrijven, domweg omdat er zo vreselijk veel mensen dement worden en zijn. Wat zou je doen, als je dingen vergeet, vooropgesteld dat je het door hebt dat je inderdaad...

Maandagochtend, 5 mei 1980 ik reis terug uit Duitsland, waar ik verliefd werd op Annette, wat me in de trein tot deze beschouwing bracht: Was het een droom? nee, het gebeurde echt gisteren toen jij me aanraakte en zei: "Ik heb je lief" hoe wonderlijk was het te voelen, zo dicht bij...

Het was een drukkend warme, zwoele zaterdagmiddag. Freek van de bovenste verdieping, tweehoog in het flatgebouw, zat met zijn vrouw Annie onder een kleine parasol op het al even kleine balkon. Alles was bescheiden van afmeting. Het huis was één van de massaal in 1939 gebouwde huizen in die wijk...

Vergeet niet dat jij degene bent die de rekening betaalt voor iemands goede raad aan jou.

Hoe demotiveren we de toekomstige mensen die in de zorg willen komen werken? Nou dat is peanuts hoor, fluitje van een cent, of zeg ik in dit geval fluitje van een wortel, want die speelt de hoofdrol in deze! Er zijn namelijk in de zorg, ook in de thuiszorg best zeg maar: bedrijven of instellingen...

Nog maar acht is tie, acht zomers, herfst-winters of lentes, het maakt niet uit, hij is acht en soms is ie zo ongekend stoer is het een kerel (tje) van formaat, dat zegt in elk geval de maat van zijn kleding wel, die welhaast elke twee maanden groter moeten? Acht is ie, onderweg naar negen...

Verbijsterd luister en kijk ik naar het nieuws, eh, kijken en luisteren we samen naar het nieuws moet ik zeggen. De avondklok wordt toegelicht met de acties die we dan niet mogen uitvoeren. Het is hartstikke duidelijk althans voor ons, een probleem is het evenmin, we weten immers niet beter en...

Zeg vent, kom je even een spelletje doen, “vent” bromt, ja hoor ik kom eraan en dan begint de pret want: man denkt net als de vrouw te kunnen multitasken (dat is dus niet zo) en terwijl hij opstaat om naar de “speelplek” te lopen, neemt hij in het voorbijgaan zijn beker koffie eventjes...

Na vier weken geleden te zijn geopereerd, een operatie die trouwens vlekkeloos verliep, met een meer dan uitstekende uitslag ook nog, heb ik na vier weken een nare smaak in de mond, hoe dat komt, wel: na drie weken begint er een stuk van de wond te lekken zeg maar, er komt gele troep uit en dat is...

Met in m’n oor een kleindochter die op de fiets naar de drogist gaat om hoestdrank te halen, staat ze bij de Etos, alwaar de dame vraagt hoe oud (jong) ze is en ze antwoordt: 13 jaar mevrouw. Oh hoor ik op de achtergrond, dan mag ik je dat niet meegeven! Heel goed, die regels maar ik zeg...

Wanneer ik geen zin heb, doe ik het doorgaans niet, tenzij het een verplichting is want tja, een verplichte zin is wel even iets anders dan: geen zin hebben vanzelf…en als ik het woord 'loos' erachter zet wordt het ineens een heel ander woord, qua omvang, begrip en inhoud behalve als het om...

Zolang het leven zingt als een ruisende beek in het berglandschap,zolang dans ik met jou in gedachten, langs de glimmende terrassen van de desa,tot aan de steile rotsen van de oceaan. Eindeloos draaien totdat de kleuren vervagen als een bromtol, die de wereld laat spinnen vanuit mijn verliefde...

Zolang er nog steeds oeverloos geouwehoerd wordt, kunnen we wel vergeten dat er een ' gewoon' gesprek ter tafel komt.