Alle inzendingen over verrassen

Na mijn gebruikelijke rondgang over de Tilburgse markt ontwaarde ik haar plotseling bij de bushalte op het Koningsplein. Uit het verre, haast vergeten verleden sprak ze tot me; vormde haar gestalte welhaast een merkwaardige verbinding, een overbrugging naar die vroegere jaren waarin we het in...

Vanaf de Nederlandse of Belgische kust ging een veerboot drie keer in de week naar Engeland, en weer terug. Roerganger Albert stuurde het schip met vaste hand en verstand, en werd door de bemanning zeer gewaardeerd. Toch beklaagde hij zich dikwijls. "Altijd die korte vaart over de Noordzee, heen...

...met meer zelfvertrouwen en plezier op, in de toegenomen overtuiging dat de reacties van mijn mede-Tilburgers altijd verrassend zijn, en vaak getuigen van originaliteit en meer meevallen dan ik voor mogelijk hield.

Eens, in dat verre, haast vergeten jaar, had de dokter ons bezocht in mijn ouderlijk huis. De trouwe huisarts, die zes jaar daarvoor geassisteerd had bij de bevalling en mij mede ter wereld had gebracht, had mijn hand bij die gelegenheid vastgenomen; een vreemd en wonderlijk gevoel! Mijn longen...

...Voor ons is dat miezerig straaltje zon een verrassend welgekomen vriend die maar zelden, op zijn volle sterkte bij ons, op bezoek komt. Wat we niet hebben, wat zeldzaam is, dat vereren we. Amerikanen houden zo van hun filmhelden die, met angstaanjagende snelheden, over het filmdoek razen. In...

...Voor ons is dat miezerig straaltje zon een verrassend welgekomen vriend die maar zelden, op zijn volle sterkte bij ons, op bezoek komt. Wat we niet hebben, wat zeldzaam is, dat vereren we. Amerikanen houden zo van hun filmhelden die, met angstaanjagende snelheden, over het filmdoek razen. In...

In Afrika is een savanne. Leeuw Erik ligt in het gras. “Waar ben ik?” wil hij weten, maar het gras antwoordt niet. Leeuw Erik heeft het warm. Hij kauwt op een strootje. Daar is zebra Lea. Kijk! Ze is boos en drentelt kribbig over de savanne. Leeuw Erik ziet dat zebra Lea boos is. Hij...

Op een maandagmorgen zag ik een pakje boterhammen bij de stoeprand liggen dat kennelijk achteloos was weggeworpen door een onverschillige student of scholier of verwende ambtenaar, arbeider of ingenieur. De volgende dag lag het er nog, maar nu had het de belangstelling getrokken van enkele...

...en inderdaad belde ze die middag aan. Ze zag er verrassend oud uit met lijnen in haar gezicht en een dubbele ring om de vinger, mogelijk getuigend van veel liefde, maar tevens van veel leed. Haar naam was Wilma en ik was mateloos onbewust en onwetend van het feit dat ze steeds met haar...

Vroeger op school kreeg je een feestelijk prentje of een stempeltje in je schrift als je netjes geschreven had en als je braaf geweest was bracht Sinterklaas een speelgoedje in de schoen die je verwachtingsvol bij de schoorsteen gezet had. Nu ben je volwassen en als je vol plichtsbesef meedraait...

...noemen en belangstellend bekeek hij nog de haveloze speelkaarten, tikte hij nog met de handen op de ruitjes in het kleine notitieblokje. Maar plotseling en verrassend volgde zijn gebaar ten afscheid, zijn ultieme geste aan mij, de geliefde zus: hij aaide mij met een vluchtig en frivool...

Tussen bloeiende planten met rode en paarse bloemen; geraniums en petunia's, in de schaduw, heb ik een plaatsje gevonden op een houten bank op het terras van Café-Restaurant "Boerke Mutsaers" en een Earl Grey thee met koffiemelk besteld. Bij de thee wordt als een soort verrassing een klein...

...hadden mij het geloof in de echte Sint ontnomen. Nu ik hem heb gezien geloof ik het weer. Sinterklaas bestaat, is springlevend en verrassend fit voor zijn leeftijd. Ik heb hem gezien. Hij bestaat echt. Totdat hij zijn mijter na 5 december weer in de kast legt.

Vandaag is het bouwkundig rapport opgemaakt van mijn nieuwe woning. Met een bezwaard hart maar een opgewekt gemoed ga ik Utrecht-Stad verlaten om me te nestelen in een huisje dat in een Dorpje-Vlakbij ligt. Het bouwkundig rapport is bedoeld om niet voor verrassingen te komen te staan als de...

...dat hij even later met een al evenzeer verrassend vluchtig gebaar mijn beide wangen streelt, mogelijk als verzachting, als compensatie voor het mitrailleurvuur van zijn instrumentarium? Na afloop van de behandeling bevinden zich rechtsachter in mijn mond twee solide kronen en ik mag...

...iedere bewindspersoon schaakmat zetten, schalks, verrassend, welbespraakt, met het geamuseerd-genoeglijk midden-Brabantse dialect uit z’n jeugd. Hij weet zijn zienswijze zo te formuleren dat de benauwde aangesproken verantwoordelijke merkt weinig ontsnappingsmogelijkheden te hebben. Sportief...

...dat deze verzekering Hem aangenaam zou verrassen. Op de terugreis zei Houston Stewart tot Charles, zijn kameraad, dat het werkelik zó slecht niet was. Neen, antwoordde Maurras, spijts ik atheïst ben. Er wordt over de bijen veel gepraat en geschreven. Het is niet al goud wat...

...dat deze verzekering Hem aangenaam zou verrassen. Op de terugreis zei Houston Stewart tot Charles, zijn kameraad, dat het werkelik zó slecht niet was. Neen, antwoordde Maurras, spijts ik atheïst ben. Er wordt over de bijen veel gepraat en geschreven. Het is niet al goud wat...

Tot mijn verrassing werden de twee grote, fraaie boeketten aan huis bezorgd; kennelijk als dank voor mijn redactioneel werk voor een wijkkrant en voor mijn notuleerwerk. De hoofdredacteur van genoemde krant had zich uitermate bezorgd en zorgzaam getoond om mijn longziekte, maar al te spoedig,...

In de Hasseltstraat, op de hoek is van oudsher Bakker Van I. gevestigd. Een "nieuwe" blonde jongedame heeft nu haar "rechtmatige" plaats ingenomen achter de toonbank en zij heeft de andere lieftallige dames vervangen, die om mij onbekende redenen hun bestemming elders moesten zoeken of hun lot...

In die tijd had je nog die kaartenbakken die je kon raadplegen bij onze vestiging van de vrijwilligerscentrale aan het Sint Annaplein en die voorziening leek op een hoorn des overvloeds, op een rijk, gul arsenaal waaruit je naar hartenlust kon putten en waaruit je vacatures van je gading kon...

De zomerdag feeëriek, mild en rustgevend. Een witte, houten bank op het Pieter Vreedeplein met gestileerde spijlen biedt in principe ruimschoots plaats aan mij en aan mijn helaas denkbeeldige vriend of vriendin. Een bonte, prachtig gedessineerde duif, als een oorlogsinvalide onder de dieren met...

Als meisjes speelden mijn zusje en ik vanzelfsprekend met poppen. Ik had een oogje laten vallen op een negerpop in de etalage van de speelgoedzaak "Van Nunen-Boes" in de Heuvelstraat en tot mijn verrassing en blijdschap vond ik de pop op de overigens rijkelijk voorziene tafel met Sinterklaas. De...

...waarmee we elkaar op de grote avond zouden gaan verrassen en we deden ons best op de bijpassende gedichten. Zo gebeurde het eens dat Sinterklaas mij een fototoestelletje bracht. Het was een klein toestelletje van het merk "Olympus". Wat een cadeau voor een vijftienjarige die nooit veel...

...Duits en Engels. De anonimiteit heerst soms in onze Nassaustraat, maar deze wordt soms ook door verrassende ontmoetingen opgeheven en doorbroken....

...mij van alle kanten beschoot met klodders verf. Verrassend, dat wel. Volgend jaar wil men het wat grootser aanpakken. Er worden nu op de kantoortuin plannen gesmeed om te gaan snowboarden in Oostenrijk. Ik legde alvast een bedragje opzij bij een IJslandse bank om de steeds forsere eigen bijdrage...

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten. De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde. Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'. Terwijl ik...

...of student € 7.50). WAT GEEFT HET JE? Een verrassend leuke avond en bekendheid door een plaats in het boek ‘Het Spoor Blijster’. (Boek is niet het doel). VOOR WIE? Iedereen die er niet omheen kan. DOOR WIE? Lidwientje en Landgangers zijn op zoek naar nog...

In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich...

...en ijverig aan gebreid om ons speciaal te kunnen verrassen. Ook vervaardigde zij de toverkaarten, volgens een geheim procedé, die je kon laten buitelen als een wonderlijke papieren waterval in je handen. In latere jaren werd tante Miet blind en kon zij nog slechts op de tast de talloze sjaals...