Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

loslaten

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten.

De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde.

Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'.

Terwijl ik haar aan bleef kijken, liet ik mijn angst toe en trilde over mijn hele lichaam.
Ook toen ik huilde, snikkend en zonder me in te houden, bleef ik haar aankijken.
Ik doorbrak de last van de conditionering, van het niet mogen zijn en voelde een toenemende kracht om te laten zien: Ik hoef niets voor te stellen, nee, dit ben ik.
Ineens zonder waarschuwing, verdween alle spanning, alsof een last van honderd kilo plotseling mijn lichaam verliet.
Ik werd weggeslingerd in een warme golf van tederheid en compassie. Die liefde pakte mijn hand en streelde de wang van de vrouw tegenover me.
Ik zag haar angst toen ze mijn hand wegduwde en opstond.

Verwonderd constateerde ik, dat ik me niet afgewezen voelde.
Ik bleef zitten vol ongeloof, blijheid en verrassing.

Schrijver: Anja O., 2 april 2005


Geplaatst in de categorie: vrijheid

2.5 met 8 stemmen 1.225



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)