Alle inzendingen

Mijn vadertje Mijn vadertje, hij was rechtvaardigheid, Hij had den zwaren last op zich geladen, een eerlijk mens te zijn in woord en daad. Dat is het schone, dwaze kwaad waar, na ons Here Jezus Christus, de sterkste man aan ondergaat. Zijn oog was rustigblauw; een verre zee, Zijn woord...

Regelmatig krijg ik in de nacht bezoek van een engel, die mij beelden uit mijn vorig leven laat zien, omdat ik geloof in reïncarnatie, dat wil zeggen, dat mijn ziel niet verdwijnt. Zo was ik in 1882 als zestienjarige gevlucht uit een tuchthuis. Op zoek naar vervoer kwam ik in contact met een man,...

Wat troost ons nog te midden van de grauwheid, de grimmigheid en de eenzaamheid? Is het het zachte timbre van de regen die ruist en neervalt en ons omhult als een gordijn nadat sneeuw- en ijsvelden ons overvielen? Is het de aarzelende lente die al in februari aantreedt achter het venster met...

Het woord "vriend", een "edel" woord dat bedoeld schijnt te zijn om een zuivere, hoogstaande doelstelling te omschrijven, mag niet meer gebruikt worden om de praktijken van de "Vriendendienst Tilburg" aan te duiden. Aan de toch al arme en gedepraveerde psychiatrische "cliënten" worden...

Partir c'est mourir un peu Gerard wilde eens testen die avond in het voorseizoen. Had de afgelopen weken veel op snelheid getraind. De eerste wedstrijd van het seizoen kwam eraan. 600 meter had hij in gedachten. Wij vonden dat een goed idee. Na de saaie lange wintertrainingen eindelijk weer...

Mislukte schrijvers zijn geen potloodventers

Halverwege deze maand verschijnt 'De weg van de hoop' bij uitgeverij Van Gennep, een vertaling uit het Frans van het actuele pamflet 'Le chemin de l'espérance' van de heren Stéphane Hessel en Edgar Morin, respectievelijk een dichter en een filosoof. Margot Dijkgraaf wees mij erop via de...

Het was een koude wintermiddag. Twee vriendinnetjes, Marja en Franka, liepen naast elkaar over de weg, die langs akkers en weilanden leidde. Met snelle stappen gingen de meisjes voort. "Nu staan we bij onze oude kastanjeboom," zei Franka. "Hier gaan we uiteen." "Nou, die griezelige houten...

Ze gingen wandelen in het dichtbij gelegen park, want het was mooi weer. ''Doe mij een plezier Wouter, ga niet weer met een boom praten, ze praten toch niet terug.'' Daar liepen de twee oudjes, zij als altijd gekleed in een lange gebloemde jurk met daaronder witte sokken en platte bruine...

De brandende kastanjeboom toverde een groot kunstwerk. Zijn vlammen zorgden voor levendige verschijnselen in Marja's kamer. De wanden, behangen met crêpepapier, veranderden in roze en beige velden, waar een felrode rivier doorheen stroomde. Aan beide oevers stonden bomen vol mooie vruchten. In...

Natuurlijk let ik op koopjes, aanbiedingen die we hier dan ook nog gebruiken, ja daar gaan we wel voor net als vandaag. Het nadeel van de huidige tijd is dat men nu bijvoorbeeld slechts twee dagen een bepaalde aanbieding doet, wat in dit geval betekend: 4 flessen wasmiddel voor €8,- normaal...

Mijn allereerste vakantie zonder mijn ouders, en met mijn vriendin. Wat was ik opgewonden! Zij ging nog naar school, en ik had een minimum-inkomen, maar we vonden toch een goedkope 14-daagse vakantie naar Spanje. We zouden voor de deur worden opgepikt om 6 uur in de morgen. Natuurlijk...

...en zo herinner ik me hoe ik hen, de allerliefsten, mijn goede ouders die sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden verkeren, naar hun laatste domicilie en mijn laatste ouderlijk huis, namelijk de aanleunwoning, gesitueerd in een stille buitenwijk, bracht en hen het beeldje cadeau...

‘Opa je zei laatst dat dieren veel op mensen lijken, maar hoe bedoel je dat nou precies,’ vroeg kleindochter Irene. ‘Nou, wat ik bedoel is dat ze zich soms net als mensen gedragen. Soms zijn ze weleens een beetje jaloers en willen ze het net zo goed hebben als een ander dier of mens. Maar...

Er heerste een gespannen sfeer op de afdeling. Bewoners fluisterden met elkaar en schoven wat heen en weer met de stoel. Een aantal zat verveeld te luisteren naar de new-age muziek die voor de honderdste keer werd gedraaid voor de rust. Van rust leek nu echter geen sprake. 'He Joop', riep...

Hekel aan. Het is stil aan de overkant. Een jeugdliefde stierf, nooit meer prilheid. Afstand met een grimas. Jantje lacht en huilt tegelijkertijd. Kermis in de hel, de vonken vliegen er van af. En ijsbrokkelende bergen, zo koud. In de hoop er morgen weer te zijn draai ik een plaatje van Peter...

Hillebrand begon nu te zwerven en hij kwam niemand meer tegen. De bossen werden maagdelijker en de kruiden hadden rare bloemen. En de verkeersbordjes hielden op en ook was er geen verkeerslantaarnlicht meer op de paden door de maagdelijke wouden. En de sneeuwpoppen met rode haren vielen...

Lisa keek zuchtend rond haar nieuwe kamer. Waarom? Waarom moesten we weg? Dan komt hoer stiefvader binnen gelopen. Vind jij je kamer mooi vraagt hij. Ja hoor. Hij is gewoon super lelijk denk ik bij me zelf. Hier en daar oud behang van de vorige bewoners. Een bed die er net staat en een paar foto's...

Er is dus een Robert Ten Brink-imitator ontdekt die nog beter schijnt te zijn dan de echte Robert ten Brink. Zo kraait de PR afdeling van het RTL programma ‘de TV kantine’. Alsof één Robert ten Brink al niet erg genoeg is. Robert, met zijn gespeeld empathische oogopslag en donkerbruine...

Hoe teleurstellend programmeerden onze publieke tv-zenders rond kerst & oud en nieuw. Wie van goeie films en detectives houdt kreeg vooral herhalingen voorgeschoteld. De Vlaamse en Nederlandse directies doen alsof ze voor ons kijkers los van elkaar bestaan. Maar voor kijkers is bij voorbeeld...

(geen fictie) Nu ik tachtig ben moet ik er weer aandenken toen ik vlak na de oorlog vijftien was en misbruikt ben door een man. In die tijd was van seksuele voorlichting geen sprake. Mijn moeder durfde nog te beweren, dat baby's gebracht werden door de ooievaar. Voor het eerst in mijn...

Het Janssen-vaccin uit Leiden is goedgekeurd door de EMA. Gezonde jonge mensen tussen de 18 en de 65 jaar staan te juichen omdat Minister De Jonge met vooruitziende blik maar liefst 11 miljoen doses heeft besteld, waarvan maar 1 keer per patiënt geprikt moet worden.

Ik haat mensen met een mening. Liever heb ik dat ze nietszeggend tegen de muur van een hoog gebouw leunen met een plastieken koffiebeker in de hand en voor zich uit staren terwijl de saaie film van hun trieste leven zich voor hen afspeelt. Het is door mensen met een mening dat er zoveel oorlogen...

(voor Maria Anna Angelica Katharina Kauffmann (1741-1807)) Je bent geboren in het Zwitserse Chur, maar je bent voornamelijk opgegroeid in het Oostenrijkse Schwarzenberg, waar je vader Joseph Johann een nogal armoedige frescoschilder was, dat wil zeggen, hij reisde naar kerken en paleizen om zijn...

Het nadeel van iets achteruit wonen is dat je door de sneeuwval van de afgelopen dagen ook een beetje af- en ingesloten raakt. Natuurlijk, je wist dat het er aan zat te komen en dus hadden we er rekening mee gehouden en een kleine voorraad van de dagelijkse meest noodzakelijke benodigdheden...

Zoals velen van mijn generatie, ben ik grootgebracht met de leer van een lijfelijke “wederopstanding”, die zou plaatsvinden bij Christus’ wederkomst “om te oordelen de levenden en de doden”, een eindafrekening die óf eeuwige zaligheid inhield óf het tegendeel daarvan. Hoe komt het, dat...

Het Lied van de Vrijheid (opgedragen aan de politiekers) Liever wolf en vrij in 't bos, liever Vlaming fier en los, liever 'wilde' zonder spijt dan bange Belg en ingelijfd. Liever wolf, gevreesd en trots meester van het eigen lot dan vette schoothond aan de pot. Liever stout en...

In het heerlijk geurende eikenbos liepen een jonge man en een jonge dame naast elkaar. Er daalde een fris regentje neer. Zij haalde een lege fles uit haar tas en liet er regendruppels in vallen. "Kijk," zei ze tegen haar vriend. "Onze liefde zal altijd zo schoon zijn als het water uit de...

Er bloeide volop speenkruid. De bomen met bloesems lieten zich door Huibert bewonderen. Als hij niet in het bos rondliep, voetbalde hij met zijn kameraadjes in een boerenweiland. De fles was door zijn eigenaar weggegooid en vergeten. Huibert groeide op tot een grote, pientere jongen, die graag...

Achter de grenen tafels in de kleine "huiskamer" in het Zorgcentrum, met uitzicht op een besneeuwd paviljoentje waar witte duiven af en aan vliegen, zijn de oudere dames - van wie sommigen het voorheen solide baken en richtsnoer van hun verstand verloren hebben - bijeengekomen. Men noemt dit...