Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Rotvakantie

Mijn allereerste vakantie zonder mijn ouders, en met mijn vriendin. Wat was ik opgewonden!

Zij ging nog naar school, en ik had een minimum-inkomen, maar we vonden toch een goedkope 14-daagse vakantie naar Spanje.

We zouden voor de deur worden opgepikt om 6 uur in de morgen.

Natuurlijk stond ik om 05.30 al helemaal klaar op de stoep in hawaïhemd, witte slippers en mijn camera op mijn buik.

Er stopte om precies 06.00 een bus voor mijn deur. Maar dat kon onze bus toch niet zijn? Het was een gewone alledaagse comfortloze bus, en helemaal geen reisbus met tv, bar e.d.!

Blijkbaar was dit dus wel het geval. Waarom had ik weer voor appel-en-ei travels gekozen?

Het geluk stond weer aan mijn kant: in de bank voor mij zaten twee luidruchtige keuters de hele tijd de leuning van hun stoel op en neer te laten, waarbij deze telkens hard op mijn knieën terechtkwam.

Ondanks veelvuldig zonder resultaat ¨Kappen nou!¨ tegen hun te hebben geroepen, gaf ik het toch maar op.

Na een lange twaalf uur durende reis zonder tv- of ander vermaak, kwamen we met lamme benen op onze reisbestemming aan.

Gelukkig lag ons van kakkerlakken vergeven min-drie sterrenhotel maar honderd meter van het strand, zoals beschreven in de brochure.

Meteen koffers in de kamer gedumpt en in mijn gloednieuwe Speedo-zwembroek liep ik hand-in-hand met mijn lief richting het water.

Maar het was weer te mooi om waar te zijn: het steegje waar we doorliepen eindigde met een hek van twee meter hoog, zodat we het strand niet konden bereiken.

Bleek toch dat we bijna TWEE KILOMETER moesten omlopen om aan het water te geraken! En een auto huren zat er niet in, want ik was precies op dat moment twee weken rijbewijsloos door een stomme aanrijding met een politiewagen!

Toen we die avond stukgelopen en roodverbrand in het hotel kwamen, merkte ik een folder op voor ´Aquapark´, waar we gratis met de bus naartoe konden. Eindelijk stond het geluk aan mijn zijde.

De volgende morgen al heel vroeg, na een ontbijt van tandenbrekend brood, een snotterig eitje en chocoladewater gingen we richting ´Aquapark´.

Blijkbaar had iedereen hetzelfde idee, want op de bus waren enkel staanplaatsen vrij.

Gelukkig duurde de rit maar een half uurtje.

Ik moet toegeven dat het waterpark mij wel imponeerde met zijn geweldige keuze aan waterbanen.

De hele dag spartelden en spetterden we in het water, tot ik genoeg moed had bijeengeraapt om die ene eindeloze glijbaan uit te proberen.

Het was een monster van 100 meter hoog, waar je met enorme snelheid omlaag raasde.

Boven aangekomen kreeg ik instructies in slecht Engels dat ik mijn handen achter mijn hals moest vouwen. Wat ik niet begrepen had, was dat ik ook plat op mijn rug moest liggen.

Ik ging dus met een enorme vaart naar beneden, en mijn lichaam schudde alle kanten op.

Ik stond doodsangsten uit terwijl ik vechtend voor mijn leven binnen de randen van de smalle glijbaan probeerde te blijven.

Beneden aangekomen stuiterde ik als een platte steen over het water en landde onzacht met mijn knieën tegen de rand.

Ik kroop verbouwereerd, maar toch opgelucht uit het water, waar ik van een opzichter ook nog een flinke Spaanse uitbrander kreeg.

Ik liep richting mijn vriendin in de hoop daar wat troost te krijgen, maar ook dat werd me niet gegund.

Ze lag in een deuk! Ik keek haar verbaasd en teleurgesteld aan, hoe kon ze zo hard zijn?

Bleek toch dat ik door de wrijving de hele achterkant van mijn Speedo-zwmbroek had weggeschuurd!

Met een handdoek rond mijn middel gebonden en tot algemene hilariteit in de bus van alle ooggetuigen reden we terug naar het hotel.

Deze vakantie zou mijn hele leven in mijn geheugen gegrift staan!

Zelfs wanneer ik nu, bijna 25 jaar later, ´Viva Espagna´ op de radio hoor, krijg ik zin de hele installatie door het raam te gooien.


Zie ook: http://www.stefanbongaerts.nl

Schrijver: stefan bongaerts, 14 december 2011


Geplaatst in de categorie: vakantie

5.0 met 1 stemmen 225



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
14 december 2011
Email:
hmessielive.nl
Lollige en humoristische beschrijving van een zwaar tegenvallende vakantie. Maar dankzij het bondige en grappige schrijven leest dit heel wat prettiger dan menig droog verslag van een weergaloze reis.
Laat maar de nodige lezers genieten van deze rotvakantie, die best een lollige herinnering in je leven kan blijven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)