Dagcolumn

Het was eigenlijk een heel gewone zaterdag. Mensen struinden bij me door de straat. Van en naar de stad. Een schemerig zonnetje probeerde door de grijze wolkenmassa te prikken. En de witte bolletjes waren met kaas belegd. Er was geen vuiltje aan de lucht. Het keerpunt kwam eigenlijk, toen ik w...

Vanwege een aantal associatieve capriolen van mijn kikkerbrein dat houdt van bokkesprongen, kwam ik via de perikelen rond Yuri, hoofdrolspeler van de zeepbellenopera “Helden in en om het Heerlijke Heineken Huis”, die in heel Nederland vandaag ademloos werden gevolgd, (van wie ik het salaris wild...

De kanonnen bulderden weer. De zon was verborgen achter vlagende zwarte rook. Er was zoveel lawaai dat we doof waren. De bommen vielen uren lang. Het wachten duurde net zo lang. De angst ook. Wij vrienden doken niet meer in elkaar bij de knallen. Het geweer was schoon. We hielden hem boven de blubbe...

Geen idee waar hij ineens vandaan komt. Hij zegt ons te kennen. Mijn reisgezel en ik scannen hem van top tot teen en van teen tot top. Er daagt ons niets. Een vorig leven misschien? Dat we samen op pad zullen gaan, hoeft niemand van ons uit te spreken. Hij neemt ons mee naar het strand. Twee beba...

Hoe komt het toch dat mensen zo gemakkelijk te misleiden zijn? (Toen ik mezelf deze vraag stelde, veranderde die in: hoe komt het toch dat ik zo makkelijk te misleiden ben?). Dat komt omdat we van kindsbeen af zijn opgevoed met het idee dat je anderen moet vertrouwen, omdat je ze anders beledigt. ...

Toen George Bush de tweede president van de Verenigde Staten werd, wilde hij Amerika weer groot maken. De leus van Trump dus. We hebben gezien waar dat toe leidde. Na zeven jaar bewind van de milde Obama zitten we nog steeds in de erfenis van de oorlog die Bush ooit op een vliegkampschip, ver van...

Ik vroeg me laatst af wat er zou gebeuren in de wereld, wanneer van de ene op de andere dag geen sterren meer aan de hemel zouden staan. Een vrij ingrijpende gebeurtenis. Een unieke gebeurtenis! De gevolgen vallen uiteindelijk misschien heel erg mee. Het is wat lastig om de toekomst te voorspellen, ...

Ik vroeg me af of het mogelijk ware vanuit het hart te schrijven. Of tenminste een inkijkje te geven in de strata, de laag van werkelijkheid waarin het hart leeft. Dit vanwege de realisatie dat wij mensen leven in een meer-dimensionale werkelijkheid, die echter gedomineerd wordt door één van di...

"Ga terug naar je eigen land." Je eigen land is het land waar je mensen kent. Uiteindelijk gaat het niet om je vlag, je bloed, je bodem, maar om het kennen van mensen. Familie, vrienden, kennissen. Mensen willen bij een groep horen. Wie alleen is, zoekt een groep waar hij bij hoort. Dan z...

Er lopen drie mieren door mijn huis. Ik haal hun natuurlijke vijand van de zolder, zuig ze op en ga verder met de orde van de dag. De volgende ochtend zijn ze overal. 'Dan moet je eens een keer de afwas doen,' krijg ik te horen. 'Als de koningin maar niet in huis is,' lees ik. 'Dat kr...

Het is een hele kunst om elke dag deze remedie, deze opwaartse spiraal van lichtkracht (anti-zwaartekracht), deze doorluchtige hoogheid van angelieke sferen, bij de staart te vatten om meegevoerd te worden, als een Peter Pan, buiten bereik van de verzwarende trekkracht die de maatschappelijke wereld...

Herhaaldelijk hoor je het pleidooi dat iedereen werk moet kunnen krijgen. Vooral bij mijn clubje van sociaaldemocraten is het een mantra dat werk gelukkig maakt. Een enkeling weet nog dat het helemaal niet leuk was in de fabriek en dat iemand het werk liever vandaag dan morgen zou verliezen als het ...

Wekenlang kijk ik Studio Sport. Nee, niet speciaal voor het voetbal, ik scan de tribunes. Ik wil er zeker van zijn dat mijn idee niet ook al door iemand anders is bedacht. Ik zoek stad en land af, het is de tijd van voor het internet. En dan heb ik hem eindelijk in handen, die prachtige blauwe v...

Deze week gebeurde mij wat vreemds. Ik kom bijna dagelijkse bij onze Oosterburen. Met mijn auto rijd ik naar en door het Ruhrgebied. Meestal zien de wegen er prima uit. Het eerste stuk mag ik onbeperkt doorknallen. En eerlijk gezegd doe ik dat regelmatig. Als het wat drukker is niet, dan heeft dat w...

Als het eerder nog niet tot ons was doorgedrongen, dan moet het nu toch klappertandend duidelijk zijn geworden: we zijn beland in een totaal onoverzichtelijk en onvoorspelbaar moment in de tijd, waar we van de ene dag op de andere niet kunnen voorzien welke schokkende gebeurtenis er nu weer zal plaa...

Lang, lang geleden, maar wel in ons land hadden treinen ramen. Tegenwoordig niet meer. Tegenwoordig zie ik al mijn reisgenoten, als ik even opkijk, maar hun telefoon kijken. En als ze niet naar een telefoon kijken, hebben ze wel een ipad voor zich of een laptop op hun schoot en kijken ze daar naar. ...

De burgervader van Someren vertelt over zijn gewonde gemeente. Mensen om me heen maken zich druk om de regen. Als ze maar niet nat worden. Het Amerikaanse volkslied klinkt. De reden dat we hier staan. Of is het Wilhelmus hierna meer van toepassing? Dankzij een clubje uit Sittard kwam de Kennedymars ...

In de streek waar ik woon valt het op als je hier niet vandaan komt. De tongval, de woordkeuze, er zit verschil in. Mijn wijnhandelaar (ik bezit hem niet, maar vind het fijn te denken dat hij er speciaal voor mij is) gaf me vandaag weer het gevoel dat het belangrijker is te genieten van het leven da...

Er is de afgelopen jaren veel te doen geweest over de onderbuik. Vooral in de landelijke politiek schijnt die regelmatig op te spelen. Laatst werd ie weer vermeld in een snelsonnet; in columns duikt ie regelmatig op; de media voeren hem graag ten tonele; en meestal in ongunstige zin. Aar Noordam d...

Wat is er aan de hand. Een groep van tien mensen gaat elke eerste maandag van de maand naar de film. Halverwege de maand wordt een film uitgezocht via een ingewikkeld systeem, waarbij iedereen een voorstel mag doen en verder iedereen mag stemmen. De groep kent dus geen hiërarchie. Het is een zootje...

Het nieuws volg ik al tijden niet meer op de voet. Ik ontwijk het zelfs. En dat voor een oud student Journalistiek. Ik heb moeite om me te identificeren met het nieuws in deze tijd. Dat ligt niet aan de berichtgeving, dat ligt aan de wereld. Turkije was dinsdagavond het verschrikkelijke toneel va...

Het is alweer laat geworden. Zit ik hier voor de zoveelste keer midden in de nacht om kwart voor een, na een avond vol informatieve documentaires over de Europese Unie, de Europese Commissie, het Europese Parlement, de absurde en meest kostbare stoelendans ooit tussen Brussel en Straatsburg, de lo...

Ik heb een foto van mijn vrouw. Ze zit met een hoofddoek op en kijkt over het water. In het water spiegelt zich een late Zweedse zomerzon, loom. Het is vrede. Het is overal vrede. En overal zitten mensen hoofddoeken, of zonder hoofddoeken, bij een meer, een beek of de zee. Overal spiegelen zic...

Ik vroeg me af waarom we het deden. We deden het niet om te winnen, want de kans om te winnen was minder dan vijftig procent. Sommige seizoenen, zeker toen we kampioen werden, wonnen we wel veel, maar andere seizoenen wonnen we veel minder dan de helft. Aristoteles gaf aan dat je vrienden wordt a...

Amusant, geinig, grappig, mieters, moppig, olijk, om nog maar te zwijgen van het eigentijdse cool, vet, kicken, lauw, retegoed, tof en niet te vergeten keigaaf ... Eenvoudig `leuk' wordt tegenwoordig gezien als de culinaire risée van het pannetje waarin taal voorgekookt wordt en als kok zou je da...

Op zondag werd ik met mijn dagcolumn 'Woorden' geconfronteerd, de dag waarop de column ook online kwam op deze site. De gedachte dat het heden zo intens verbonden is met het verleden. Steeds maar weer die blik terug op de momenten waarop we eigenlijk zouden moet 'leven'. Het gebeurde erg onve...

Tijd lijkt in het verleden meer waarde te hebben dan in de toekomst. We weten niet hoe oud we worden, wat er zal gebeuren en met wie. Ons besef van het tijdsgevoel in het vooruitzicht van ons leven is troebel. De terugblik is anders. We weten wat er gebeurd is, wanneer en met wie. Het zijn ervari...

Niet iedereen is er blij mee. Dat schijnt niet te kunnen in een democratie. Je moet je neerleggen bij de dictatuur van de meerderheid. Als 52% zegt vertrekken, en 48% zegt blijven, dan moet je wegwezen. Dus iets meer dan de helft is jubelend en iets minder dan de helft is teleurgesteld. 't Maakt nie...

To be or not to be, that is the question. De campagne is een feest van leugens en er is één dode gevallen – een vrouw die tot haar laatste seconde een gehate politicus was, want alle politici worden gehaat, maar de seconde na haar dood bleek ze een heilige. De mensen stonden één dag stil. Z...

Mijn favoriete columnist vertelt in een interview dat hij om tien uur gaat zitten en dan nog geen flauw benul heeft waar zijn stukje over zal gaan. Tegen het eind van de middag is hij tevreden. En zit er altijd een zin in zijn column waardoor hij zich de grootste schrijver van Nederland waant. Op zo...