Vroeger hadden treinen ramen
Lang, lang geleden, maar wel in ons land hadden treinen ramen. Tegenwoordig niet meer. Tegenwoordig zie ik al mijn reisgenoten, als ik even opkijk, maar hun telefoon kijken. En als ze niet naar een telefoon kijken, hebben ze wel een ipad voor zich of een laptop op hun schoot en kijken ze daar naar.
Daarin zien ze films, nieuws en zelfs digitale boeken. Maar een vergezicht zien ze niet. Ze lezen de apps en de sms-jes die mensen aan elkaar sturen. Soms zie je iemand ineens lachen en vlug iets terug typen in zijn telefoon. Lang geleden hadden telefoons alleen nog een draaischijf, maar tegenwoordig zijn telefoons computers waarin je je agenda vindt, hele conversaties met vrienden en kennissen en ook van facebook friends wat volgens mij heel een heel andere categorie mensen is.
Ik doe er lustig aan mee. Hoewel ik soms nog wel eens iets geks doe. Dan pak ik een papieren boek. En lees daarin. Dat verschaft mij gek genoeg ook plezier.
Maar vroeger hadden treinen ramen en kon je dromen.
Geplaatst in de categorie: reizen
Jammer dat zoveel geneugten van het leven moeten wijken voor moderne opkomst.