Met alle geweld
Als het eerder nog niet tot ons was doorgedrongen, dan moet het nu toch klappertandend duidelijk zijn geworden: we zijn beland in een totaal onoverzichtelijk en onvoorspelbaar moment in de tijd, waar we van de ene dag op de andere niet kunnen voorzien welke schokkende gebeurtenis er nu weer zal plaatsvinden.
Gisteravond was er de weerzinwekkende aanslag met een vrachtwagen die moordend en mensen verpletterend zijn waanzinnige weg baande door een feestvierende mensenmassa in het Franse Nice.
En nu ik deze column aan het schrijven ben, word ik gealarmeerd door een groot aantal berichten uit Turkije, waar militaire eenheden een poging doen om de regering buiten spel te zetten, ogenschijnlijk met de bedoeling om de steeds dictatorialer optredende Erdogan af te zetten en een regime te installeren dat de democratische krachten terug in het zadel helpt.
Ik ben er niet gerust op, maar ik voel dat deze keer mijn sympathie bij het leger ligt.
Niet vanwege mijn lust voor geweld, maar wegens mijn hoop voor het Turkse volk op een toekomst waar zaken als onderdrukking, angst, willekeur, machtsmisbruik en een zichzelf verrijkende elite niet langer zullen bestaan.
Maar 'de machten die de status quo beheersen' zullen niet makkelijk hun grip op 'de wereld zoals zij die aan het arrangeren zijn' uit handen geven.
En de indoctrinaties van religieuze, politieke, economische en ideologische overtuigingen zorgen ervoor -dankzij hersenspoelingen die vanaf de vroegste jeugd 'met de paplepel worden ingegoten' in de hoofden, harten en zielen van nieuwgeboren leden van het mensenras- dat deze status-quo zeer moeilijk te doorbreken zal zijn.
Toch lijkt er een mysterieuze kracht op gang te zijn gebracht die meer dan ooit tevoren van binnenuit in mensen werkzaam is.
Die in staat is om grote of langdurige tegenwerking te weerstaan.
Die steeds vaker en krachtiger zich roert om de omwenteling waar iedereen in zijn hart der harten naar verlangt hoe dan ook teweeg te brengen.
We weten nog niet hoe die eruit gaat zien, hoe het zal voelen, welke naam het zal hebben, wat de kleuren ervan zullen zijn, maar alle tekenen wijzen erop dat de epoche van de oude dwingelanden, de angstzaaiers en de massamoordenaars definitief zijn einde nadert.
Om plaats te maken voor de wereldwijde vernieuwing van menselijke denkbeelden en opvattingen.
Voor het schoonwassen van alle vooroordelen.
Voor multilaterale samenwerkingsverbanden zonder verlies van eigen karakter of soevereiniteit.
Voor het stimuleren van verscheidenheid, het aanmoedigen van helder nadenken, het toejuichen van debat en oprechte meningsverschillen.
Iedereen weet dat we daar, liever vroeger dan later, op weg naartoe zijn.
En dat we nu in een chaotische en gewelddadige overgangstijd zitten, waar we zo gauw mogelijk doorheen moeten zien te komen.
Maar laten we alsjeblieft ons best doen, beste politici, om de situatie niet verder uit de hand te laten lopen.
Escalatie, wraak, machtsvertoon, bloedvergieten, wreedheden, zijn methodes die nog nooit naar een betere wereld hebben geleid..
Geplaatst in de categorie: actualiteit