Alle inzendingen, jaar 2014, week 14

Het zal niet mijn eigenliefde, maar liefde voor de schepping zijn, die mij doet leven!

Nederland gidsland in de robotisering. In Hannover presenteerden we ons met een robot. Op de Hannover Messe, we zijn partnerland. Aangekleed als Frau Antje. We scheepten er Angela Merkel mee op. Met een tulp op de foto. Wat doen we de wereld toch aan. Robots zijn de toekomst was onderwijl onze boods...

Lucky gaf de geest tijdens het uitlaten. Een mooie natuurlijke dood na zeventien jaar trouwe dienst. Ze kreeg een vredig plekje onder de pruimenboom. 'Ik hoop dat ze pruimen lust!', grapte mijn oom, die het graf gegraven had. Hij maakte zo dit trieste moment een stukje luchtiger. We dronken daarn...

Verheugend is het dat overal in de wereld van God wordt getuigd. Jammer genoeg getuigt lang niet heel de wereld van God.

Ben je op zoek naar iemand die, eerlijk, liefdevol, een klankbord en maatje is. Kijk eens in de spiegel. Zie je die?

"Hoe gaat het?" vroeg hij zijn broer. "Goed!" was het antwoord. Niettemin hoorde hij in dat ene woordje, in de intonatie van de stem, in de enige mededeling die hij van hem kreeg, een wereld vol rancune, van agressie, van haat, van jaloezie, van verwijten en opstandigheid. Deze gevoelens waren als h...

Er is in mij een mens, die de menselijkheid in ieder ander zal erkennen! Puur uit liefdevolle herkenning!

Is het niet godgeklaagd dat er Oekraïnische dienstplichtigen van rond de achttien jaar als kanonnenvoer worden ingezet tegen de Russische overmacht?...

Vorige week bevond ik mij op een congres in Antwerpen waar ik twee dagen luisterde naar sprekers uit een vijftal landen en het thema was Build your Dream. Ik heb nog nooit zoveel dreams horen builden in zo’n korte tijd. Een droom waarmaken is voor de Amerikanen vooral een kwestie van veel geld ver...

Ze leidt haar fiets met de vrolijke bloemenkrans aan het stuur over de stoep en tilt de peuter voor haar uit het stoeltje. Het kind stribbelt tegen, zet een keel op en klemt zijn voeten onder de rand van het zitje. Er valt een schoentje tussen de natte rommel bij het fietsenrek. Met een rood aanlop...

Ze had het zich heel anders voorgesteld. Ze zou van haar operatie herstellen in een zorghotel dat zo dicht mogelijk in de buurt van de kinderen lag. Haar been brandde. Het was een pijn, vergelijkbaar met die van vlak voor een geboorte vond ze. Ze had gekozen voor een ruggenprik en een roesje. Dat ha...

Soms kost het moeite om een logge massa in beweging te krijgen. Ik weet nog dat ik op een Grieks spoor stilstond, onderweg naar Istanbul. De diesellocomotief gaf gas, terwijl onze trein muurvast bleef staan. De locomotief moest hard werken om de hele trein in beweging te krijgen. Het bewustzijn is ...

Zonder liefde, begrip en respect zijn Normen en Waarden loos.

(voor Johannes Post (1906 - 1944)) Je bent geboren op 4 oktober 1906 in Hollandscheveld. Je ouders waren Jan Wolters Post en Trijntje Tempen. Je was de jongste van elf kinderen. Je vader was landbouwer en vervener. Na één jaar Mulo werkte je mee in het bedrijf van je vader. Je was gereformeer...

Een van mijn lezers denkt dat de Kaalkop en de Gier (Rutte) 'uitmuntende' politici zijn. Je hebt meer achterlopers. Hij gelooft waarschijnlijk ook nog in Sinterklaas en de Kerstman. Voor het slapengaan moet iemand hem Assepoester of Sneeuwwitje voorlezen. Ik hoop natuurlijk dat zijn mammie in b...

In 2002 schreef ik een intern stuk voor de PvdA Groningen. Er spreekt een licht alarmerende toon uit. De titel alleen al, we moeten ons laten kennen, zegt het al. Bij de conclusie roep ik op tot verandering, want de Rode Burcht is niet meer zo warm als we lang gedacht hebben. Het tocht door de kiere...

Je moet weten wie je bent, wil je ergens staan.

Het is een teken aan de wand, dat een uiterst vredelievende en minzame pater als Frans van der Lugt door gemaskerde leden van Al-Nusra (extremistische moslim-gekken!) werd geslagen en met twee kogels door zijn geleerde/wijze hoofd op lafhartige wijze werd vermoord! De 75-jarige Jezuïtische pater...

Arm beest. Ze schreven hem altijd al af, toen sprookjes nog echt uit de hand konden lopen. Dus verdween de wolf meer dan honderd jaar geleden uit onze ogen. Misschien kregen ze wel de pest er over in, de geldwolven. Dat scharrelt maar ongegeneerd zijn buik vol van ons en op dat gebied blinken wij ma...

Ik reageer niet meer...

Wat had ik toch een ellende met dat mens. Mijn vrouw lag in het ziekenhuis, bevallen van een dochter, die veel te licht in gewicht was. Ze moest in de couveuse en mijn vrouw moest ook in het ziekenhuis blijven. Dat was vroeger zo. Sjaan, haar moeder, was bij mij in huis getrokken om de boel te verzo...

Mijn hernieuwde bezoek aan de Concertzaal vindt plaats op een regenachtige zaterdagavond. Jongens en meisjes in apenpakken, de glimlach als vastgevroren op het gezicht, amateur-acteurs en -actrices wijzen de concertgangers de weg door de labyrinten van de concertzaal, over de trappen naar de hoge b...

Wat zit onze maatschappij toch wonderlijk in elkaar. Begrijp me goed, gelukkig maar, het kleurt ons leven, maar soms… Enfin, toen ik afgelopen zondag over het verlaagde Wellepad in Deventer wandelde, zag ik daar een man en een vrouw staan, strak voor zich uit starend over de uiterwaarden van de IJ...

(voor Lilian Vera Rolfe (1914 - 1945)) Je bent geboren op 26 april 1914 in Parijs. Je vader was George Samuel Blackburn Rolfe, een Engelse registeraccountant, die in Parijs voor een Engels bedrijf werkte. Je tweelingzus was Helen Fedora. Je bent samen met Helen in 1916 gedoopt in de Engelse ambas...

Onlangs moest ik voor een her controle bij de cardioloog komen, maar ik was twee uur te vroeg, dus ben ik maar in een wachtkamer gaan zitten en een krant gaan lezen. Een lieve zuster vroeg mij of ik een kopje koffie wilde drinken, maar omdat ik ook nog een fietsproef moest doen, heb ik bedankt voor ...

een impressie door Laurine Vandepitte Schrijven is je hart laten spreken over wat je ziel allemaal voelt. Wie mij leest kent mij. Ik werd op 19 oktober 1952 geboren te Knokke (B). Het schrijven fascineerde mij al vroeg. Wanneer ik een van mijn prille opstellen herlees dan merk ik als volwassene ...

Een vroege lente. De man rekt zich uit, verheft zich van de driezitsbank en kijkt naar zijn 4 bij 4 terrasje. Hij steekt zijn hoofd buiten de deur, besluit dat het eindelijk zover is en loopt de tuin in. Een dwingende cocktail van hormonen raast zijn bloedbaan binnen. Daar hangt hij, in het schuurtj...

Ik vraag me niet meer af, waarom mensen het nodig vinden om oorlogen te voeren of elkaar geweld aan te doen. Ik weet het nu. Ze zijn niet zoals JIJ en IK.

Het geluk kennen is het geluk loslaten.

'Ik ben op aarde gekomen om het er niet mee eens te zijn.' Maxim Gorki Laat je vooral niet afschrikken door de dertien onuitsprekelijke namen waarmee de ik-persoon in dit levensverhaal wordt aangesproken. 'Jeugdherinneringen' van Maxim (Alekséj, Maksímovítsj, Pésjkov, Lekséj, Lekséjka,...