Hartenkreten

De kleinschalige winkel bevindt zich in de schaduw, in de luwte en, figuurlijk gesproken, in de "coulissen" van de Basiliek. Daar staan in de glazen vitrine fraaie, kunstzinnige heiligenbeelden (Sint Jozef en Maria, gehuld in enkellange gewaden gekleurd in pasteltinten). Men moet welhaast ee...

De deuren van de woningen van mijn medebewoners komen uit op ons trapportaal, maar nooit heb ik toegang tot hun wereld, tot hun sfeer, tot hun besloten en unieke universa, hemelsbreed verschillend van die van mij. Soms bestijg ik de trappen als een noodzaak me hiertoe noopt, maar meestal verblijv...

Zoals twee geliefden elkaar weerzien na een langdurige scheiding; zo zag ik de Basiliek in Oudenbosch terug.... Haar koepel rijst hoog en indrukwekkend op boven de overige bebouwing in het dorp en deze verwelkomt ons gezelschap al van verre. De kerk, eens brandpunt van star negentiende-eeuws k...

Zal ik op een kwade dag de trucks niet meer zien passeren met onveranderlijk op de buitenkant onder de naam van de firma het woord "Logistics"? Zal ik de rechte, zwarte banen van de schaduwen niet meer kunnen aanschouwen die zich in het zomerseizoen neerleggen op de oranje dakpannen van de flat...

Het grote plakkaat met de naam "Kruikenstad", een "epitheton ornans" voor onze arme en armzalige stad, dat op ons station naast de trotse vermelding van haar naam is aangebracht en dat eens per jaar haar tijdelijke bestemming als paradijs voor feestvierders aanduidt, is weer verwijderd. De st...

Welhaast in een uithoek van onze stad bevindt zich de accommodatie "Recreatiebad Stappegoor" als min of meer misplaatst of als een merkwaardige "sportieve oase" te midden van een haast uitgestorven terrein. Ik wachtte in het restaurant geruime tijd tot ik toegelaten zou worden tot de "zwemz...

Zes weken vóór ik de wereld die ik lief kreeg voor de eerste keer begroette en voordat de wereld mij verwelkomde, namelijk op de zevenentwintigste juni negentiendrieënvijftig, schonk mijn dierbare moeder mij het leven. Ik ben dus een zomerkind en de dertiende augustus is mijn eigenlijke geboor...

De nieuwe dag, die ons nog altijd geschonken wordt, heeft zich aangekondigd met uitbundig licht en met een bleke hemel achter het geboomte aan mijn venster. De Tilburgseweg, omringd door de pontificale villa's van de welgestelden, verbindt als vanouds Tilburg en Goirle. In het dorp ben ik welko...

Een stortvloed van regen was losgebroken, begeleid door donderslagen. De regen geselde de bonte, veelsoortige bloemen in het kleine tuintje dat wonderlijk gesitueerd was te midden van de vervallen panden en dat ondanks alles niet in staat was de achterbuurt een fleuriger aanzien te verlenen. De ...

Ik had een goede, lieve oma die zonder slag of stoot, zonder ziekte, zwakte of misselijkheid de leeftijd van drieënnegentig jaar heeft bereikt. Op haar dressoir in de door eenzaamheid getekende bejaardenflat koesterde zij mijn portret van jonge vrouw. Zij is het geweest die mij mijn allereerste ...

Onze oma hadden wij een bijnaam toegekend. We noemden haar met een erenaam "oude oma". Dit in tegenstelling tot de andere, meer levenskrachtige oma die zonder slag of stoot, ziekte, zwakte of misselijkheid haar leven voortzette tot aan haar drieënnegentigste levensjaar. "Oude oma" rustte ste...

Hij had zijn bescheiden carrière ten einde toe volvoerd. Men had hem de rang van "commies" toebedeeld. Hij maakte dag aan dag de gang naar het Kafkaëske kantoor aan de Stationsstraat, doorsneden door labyrintische gangen. De gedachte aan de ongelukkige zoon moet hem gekweld en geobsedeerd hebben...

Ze waren tenslotte langsgekomen en met een joyeus handgebaar had ik mevrouw gedirigeerd naar de witgelakte stoel. Meneer trok de zwarte stoel naast mijn bureau naar voren en nam plaats. Met hun gestalten vulden zij inderdaad de niet zo ruime kamer; mijn woonkamer. Meneer richtte zich met zijn kla...

De groengrijze, diepliggende, onpeilbare ogen van mijn zeer zwakbegaafde broer weerspiegelen of vormen de neerslag; de uiting van een ondoorgrondelijk en mij voorgoed mysterieus en onbekend blijvende geestestoestand. Te midden van zijn uiterst gemankeerde lotgenoten verblijft hij in zijn plaatsve...

De Huisartsenpost is vanuit mijn woning goed bereikbaar. Ik hoef slechts het kruispunt te passeren waar rode, groene en oranje lichten dag en nacht knipperen en de wacht houden en langs groene hagen te lopen door een smal pad dat toegang biedt tot de gastvrij openschuivende glazen deur van de dokter...

In de kleine, witte Maycrete-woning, reeds lang afgebroken en niet meer behorend tot de bebouwing aan de Ringbaan Zuid, woonde destijds de oude mevrouw Boogmans. Nu mijn leven eveneens voor het grootste gedeelte tot het verleden behoort, kan ik me het gezicht, het postuur en de gestalte van mevrouw ...

Meneer stond tezamen met het danteske groepje, dat iedere morgen bijeenkomt alsof dit een morele verplichting zou betreffen, voor de glazen deur van de supermarkt, waarop op anonieme wijze een onpersoonlijk "welkom" staat vermeld. Meneer droeg een krans van grijze lokken rond een tonsuur. Hij l...

Tot het speelgoed waarmee wij, kinderen nog, ons amuseerden, behoorde een puzzel die in pasteltinten was uitgevoerd. Die puzzel toonde de Scandinavische, noordelijke landen. De talrijke steden, dorpen, zeeën en meren waren erop weergegeven die ruimschoots tot onze verbeelding spraken. Graag legd...

De chique appartementen, het zwembad en het restaurant waar de exquise specialiteiten worden geserveerd, nemen het straffe en onbarmhartige regime van de eenzaamheid, van het verval en van het naderende levenseinde dat hier onverkort heerst, niet weg. Een langwerpige vijver voor de deur van het i...

De wijk Jeruzalem bevindt zich aan de rand van de stad. Zij grenst aan het Wilhelminakanaal dat daar haar kalme dan wel turbulente stroom tot in lengte van dagen zal voortzetten. De witte huizen vormen een decor waartegen mijn jeugd zich voltrok; mijn jeugd die zich hoofdzakelijk afspeelde in de ...

Het woord "lusteloos" lag haar steeds vóór op de tong; het was als een onverteerbare brok geworden, die zij niet door kon slikken, die haar zwaar op de maag lag en waar zij ziek van werd, indigestie van kreeg en waarvan zij zich niet kon bevrijden. Misschien zou men ook kunnen zeggen dat dit w...

De zaak met de trotse en welluidende naam "De zilveren schaar", een benaming die in witte krullerige letters op de glazen winkelruit staat vermeld, heeft nieuwe huisvesting verworven aan de Westermarkt. Het brede pand strekt zich uit in de winkelgalerij te midden van de overige neringdoenden. Binn...

Het was in die vroege jaren dat Doris Day haar successen vierde. In de vierkante kamer op de eerste verdieping, de entourage van mijn eerste zes levensjaren, weerklonk uit de radio de stem van de gevierde en populaire zangeres: "Que sera, sera, whatever will be, will be, the future is not ours to s...

Ik naderde haast strompelend en me moeizaam voortslepend het terras waar het gezelschap van de bonte menigte opgewekt de opnieuw ingetreden zomer vierde. Een melodie, afkomstig van een straatorgel, overspoelde het geheel en de tranen barstten overvloedig uit mijn ogen om de melancholie van de muziek...

"Mijn verdriet", verklaarde mevrouw en ze vervolgde: "Mijn verdriet is als een bal die rust in twee kommen. De eerste kom bevat geen ruimte; de bal vult deze helemaal". Als door een steen die, in een vijver geworpen, kringen doet ontstaan in het water, vervagen de rimpelingen door de milde, g...

Ik kwam meneer tegen bij Albert Heijn waar men zich verdringt voor de schappen met de uitstalling van al de lekkernijen. Meneer droeg een ouderwetse Panamese rieten hoed (ik betwijfel echter of men in Panama zulke hoeden draagt) en hij vroeg me, geconfronteerd met het broodje frikandel: "Is this me...

Vanuit het hoge raam van de ziekenkamer is een panorama van boomgroepen te beschouwen, ieder met hun eigen aard en gestalte. De hoog oprijzende den en haar lichtgroene florissante metgezel met mij onbekende naam en de andere bomen, in schakeringen van groen present in de uitgestrekte tuin. Een dri...

Het is een pop, een porseleinen pop, voorstellend een jongen die een hondje in de armen geklemd houdt. Ze kwam mij het breekbare artefact, dat ze in een handdoek gewikkeld had, brengen. Eens had mijn moeder haar het beeld geschonken; aan haar, de trouwe en gedegen huishoudelijke hulp met wie we c...

In de gele auto, die razendsnel arriveerde, werd ik weggevoerd van mijn stadse woning. Het zuurstofmasker kreeg ik snel op mijn gezicht geduwd en door de bovenruit zag ik, terwijl de auto voortreed, in wisselende gedaanten het geboomte aan weerszijden van de snelweg dat elkaar, figuurlijk gesproken...

De winkel van "Skechers" in de Heuvelstraat in Tilburg mag er zeker zijn. Representatief toont zij haar collectie. De schoenen zijn fraai vormgegeven. Men zou kunnen beweren met enige moeite dat ze alle "variaties op een thema" zijn zoals men wellicht ook zou kunnen zeggen van bepaalde literaire...